nienawidze siebie za to,ze tu przyjechalam uk :(

witaj w doroslym zyciu, dzieciaku.

Heh i to jest typowa paplanina polaków.Wiele forum prześledziłem czytając te brednie które ludzie wypisują.Po pierwsze podjęcie decyzji o wyjeździe nie może być oparte na tym co wyczyta się w internecie.Wiele polaków ma idiotyczną mentalność i nasz problem tkwi w tym że nie potrafimy się wspierać tylko,wbijać sobie nóż w plecy.To czy w życiu coś osiągniesz zależy tylko od ciebie tak samo jak to czy w U.K będziesz pracować za 800f czy za 2000f.Ważne jest to żeby utrzymywać i poszerzać kontakty z anglikami.Do pracy przychodzić z uśmiechem na twarzy a nie z naburmuszoną miną w głowie tocząc myśl cyt."znowu ta z****** robota i z****** angole"żeby w życiu coś dostać najpierw trzeba coś dać.Wszyscy ci którzy nie urodzili się w czepku mają pod górkę bo nie od dziś wiadomo że życie to nie bajka i bez znaczenia jest to gdzie to życie się toczy.Wielu ludzi nawet nie wie że duży procent anglików nawet na wyższych stanowiskach ma problem z ortografią więc i szkoła którą się ukończyło wcale nie gwarantuje dobrej pracy.Początki bywają trudne,ale ważne jest to żeby szukać motywacji i siły w sobie a satysfakcja z osiągniętego choćby najmniejszego wówczas sukcesu jest ogromna.Dumę schowaj do kieszeni bo gdzie byś nie był/a czym prędzej czym później cię zgubi.Ja w U.K od momentu kiedy tu przyjechałem wiedziałem że będzie ciężko.W odróżnieniu od wielu jestem realistą,nie myślę o najgorszym ale w moich założeniach występuje i najgorszy scenariusz który się urzeczywistnił a ja nie byłem rozczarowany tylko przygotowany.Głupotą jest wyjeżdżać do innego kraju będąc niepoprawnym optymistą bo dla mnie tacy ludzie mają klapki na oczach i nie są przygotowani na najgorsze.Potem łzy i rozczarowanie a później już tylko użalanie się nad sobą.Ja wiele razy się potknąłem i wyszło mi to tylko na dobre.W U.K jestem od 6 lat i powiem w prost nie chcesz lub nie masz sił iść wyżej to po prostu odpuść!rób albo nie rób,nie próbuj.Zarabiałem jak większość po 800f albo i mniej,ale z biegiem czasu język był coraz lepszy,poznawałem nowych ludzi i dzięki zdobywaniu ich zaufania zawsze mogłem liczyć na wsparcie.Nie mówię oczywiście tu o polakach bo tylko marny procent jest tu takich którzy chcą coś osiągnąć,myślą że przyjechali do angli i należy im się pomnik.Lepsze życie tutaj to długofalowy proces który trzeba przetrwać.Dzięki wielu idiotom mamy już tu reklamę zrobioną i to w naszej kwestii jest żeby zdobyć szacunek i pokazać że nie jesteśmy tacy jakimi nas piszą tylko jakimi nas widzą.Wiele ładnych polek wykorzystało urodę puszczając się z wieloma wyżej postawionymi anglikami żeby wejść wyżej,szczerze brzydzę się takimi kobietami ale alnglicy chodź leniwi i czasem niechlujni głupi nie są z więc wiele polek wylądowało na progu,widziałem na własne oczy.Po mniej więcej 2,5 roku karty dla mnie się odwróciły,los się uśmiechnął i wykorzystałem szansę.Pomagając kiedyś w problemach osobistych jednego z tutejszych obywateli dostałem ofertę pracy w niewielkiej firmie chodź dobrze prosperującej.Można łatwo wywnioskować że jakie życie tu czy tam by nie było jeśli możesz komuś pomóc to zrób to i nie zastanawiaj się czy przyniesie ci to korzyść tylko jaka będziesz miał satysfakcję, jednak wielu tutaj liczy że jak komuś pomoże zaraz ktoś się odwdzięczy i natarczywie wręcz o to prosi w konsekwencji nie dostaje nic.W nowej pracy chodź pozyskałem ją przez znajomość od razu rzucono mnie na głęboką wodę i taryf ulgowych nie było i jak by tego było mało w tym samym czasie wykryto u mnie poważną chorobę,najwyraźniej los bywa złośliwy.Mimo przeciwności losu zawsze miałem koło siebie kogoś kto słowem dodał otuchy.Co ma być to będzie,nie zamartwiałem się chorobą i nie zastanawiałem się nad tym dlaczego pomimo tego że złym człowiekiem nie jestem i innym pomagałem dostałem akurat to.Leczyłem się i dzięki kolejnym znajomością polecono mi lekarza specjalizującego się w leczeniu tej choroby i wyleczył mnie.Wiara nie w boga a wiara że może się udać dała mi siłę i do dziś wiem,że choćby nie wiem jak źle było czy też dobrze trzeba iść przed siebie.Ja idę wyznaczoną przez siebie drogą,dorabiam się i nie szastam na lewo i prawo.Kombinuję inwestuję i utrzymuję kontakty z tymi którzy dali mi swój kredyt zaufania i w potrzebie nie dobili jak mają zwyczaj robić to moi rodacy.Życie nie wybacza błędów ale zawsze bądź człowiekiem i doceniaj to co masz bo jutro możesz zostać z niczym bo tak zagra ci los.kombinuj,myśl,rób,poznawaj,doceniaj i pomagaj ale od życia nic nie wymagaj.Dobrze skoro dało ci to myślenia to swe życie zmieniaj.Nie wymieniłem tu szczegółowo zarobków i czego się dorobiłem bo nie to chciałem przekazać.

ładnie to napisałeś

Jak jestem w Uk to wam się wydaje, że będę sypać ch*jną ręką naokoło, bo jestem bogaty a wy biedni. A tu zonk! Ani grosza angolom i irolom. Obserwuję was z lubością jak się męczycie za marne grosze. Ale przecież tak powinno być. Bo w angli wszystko jest za bezdurno a pensje są zbyt wysokie. Wiec mordy w kubeł i za/pier/da/lać!

A to to już czytałam, tylko trochę przekręciłeś. Coś ci się po/pier/do/li/ło w tym twoim kurzym móżdżku.

bingol wracaj na grzęde