Czy Wasi mężowie pomagają w domu? Czy mój dużo robi w porównaniu z nimi?

Witajcie! Od tygodnia wróciłam do pracy-tyle,że pracuję teraz zdalnie. Zarabiam o połowę mniej,ale nie musimy wydawać na opiekunkę. Mąż w czasie macierzyńskiego na samym początku bardzo pomagał,ale z każdym tygodniem robił coraz mniej. Obecnie robi: -pranie co 2-3dni -wynosi śmieci -podlewa kwiaty -sprząta swój gabinet -chodzi ze mną w soboty na zakupy. Poza tym nie robi nic. Po powrocie z pracy słyszę,że jest zmęczony,że on musi dojeżdżać codziennie do pracy,a ja tylko siedzę w domu! A to że umyję podłogi,ugotuje obiad, zajmuję się dzieckiem i do tego pracuję to nic! Jak to wygląda u Was?

My sie dzielimy obowiazkami po jego powrocie z pracy..

MĘŻOWIE NIE MAJĄ POMAGAĆ, A ZAJMOWAĆ SIĘ DOMEM NA RÓWNI Z ŻONAMI, SKORO SĄ NA TYLE NIEZARADNI, ŻE ICH KOBIETY MUSZĄ PRACOWAĆ!

mój tylko śmieci wynosi i taszczy zakupy jak muszę więcej kupić a w ciąży nie chcę dźwigać. jestem pedantką i wiem że tak jak ja on nie posprząta to po co ma coś robić jak ja zaraz bym poprawiła. poza tym zajmuje się pracami domowymi typowo męskimi: wymiana żarówki, przykręcenie, odkręcenie półki, naprawienie czegoś co się popsuło itd

mój chyba jest ideałem sprząta,gotuje,zrobi pranie jak potrzeba posprzata nie ma problemu,nawet jak pracuje bo ja też pracuje i obowiązkami musimy się dzielic dla mnie jest to normalne ,zawsze tak było,od poczatku małżenstwa a od kiedy miałam poważna operację to praktycznie przejąła sporą czesc obowiazków i nigdy nie narzeka!

Hmm robi pranie? Czyli wsadza brudne do pralki, wsypuje proszek i naciska przycisk? :D U mnie jest tak, że mąż przez większą część roku pracuje po kilkanaście godzin, więc siłą rzeczy nie ma go w domu. Teraz aż do lipca pracuje krótko, więc przejął część domowych obowiązków: odbiera z przedszkola starszą córę, idzie na spacer z dziećmi, zakupy, odkurzanie, mycie podłóg.. Zresztą u nas nie ma jakiegoś wyraźnego podziału obowiązków, jeśli jest coś do zrobienia, to robię to albo ja, albo mąż :) No i ja nie pracuję, jestem na wychowawczym :)

No mój też wykonuje takie męskie prace czy remonty. Ale w sumie codziennie to tylko śmieci i nie docenia tego co ja robię. Do tej od capsloca-są kobiety,które mają trochę większe aspiracje niż tylko dom i dziecko,wróciłam do pracy bo chciałam,a nie bo musiałam.

Robi pranie czyli- segreguje,wkłada do pralki, ustawia program, dodaje proszek i płyn, potem wyjmuje,rozwiesza a jak wyschnie to zdejmuje,dzieli na swoje, moje i dziecka i składa. Swoje sam chowa a ja chowam swoje i dziecka. Poza tym czasem upierze coś w ręku.

że chciałaś wrócić do pracy :D zapierdalać zawodowo, przy dziecku i jeszcze w domu, bo mąż leniwy :D do tego palant cię nie szanuje, dla niego tylko płaszczysz dupsko w domu :O gratulujemy wyborów życiowych, a dziecko też ci kiedyś podziękuje, że siedziało większość dnia z obcą babą

Ja pracuję na pół etatu. Mam do pracy 5 minu. U nas to wygląda tak-mąż rano prowadzi syna do przedszkola. Ja go odbieram po 6 godzinach,więc po powrocie z pracy mam czas na zrobienie obiadu i osprzątnięcie domu. Potem odbieram syna z przedszkola. Mąż robi zakupy, wynosi śmieci i co drugi dzień kąpie syna i czyta mu na dobranoc. Twój mąż pomaga,ale problemem jest to że nie docenia Ciebie. Ale po Twoim podejściu widzę,że Ty też go nie doceniasz...

Dziecko nie siedzi z nikim obcym-tylko ze mną. Nie dziwię się,że nie pracujesz skoro czytać nie potrafisz :O Jedyną Twoją aspiracją było nadstawić się bogatemu facetowi i siedzieć na jego utrzymaniu. Żałosne.

No to mąż ma rację, że nic nie robisz, już widzę tę pracę zawodową przy dziecku :D No chyba że maluch zamknięty na kłódkę w kojcu 24 h na dobę :D Co za ciebie za beznadziejna matka i do dupy kobieta

Ale ja go doceniam! Często mu to powtarzam. A on nie mówi mi tego tak na codzień,że tylko siedzę w domu. Taki tekst pada tylko jak się kłócimy.

Na pracę poświęcam 4 godziny dziennie gdy dziecko śpi... Trochę organizacji i da się wszystko. Rozumiem,że skoro Tobie się nie chce pracować,to twierdzisz,że przy dziecku nic się nie da zrobić :( Gratuluję poziomu inteligencji i kultury.

A nie może sam na te zakupy jeździć? Zawsze miałabyś więcej czasu dla siebie... U nas teraz jest tak, że ja w ciąży w domu, a mąż mocno zabiegany, bo praca+szkoła. Jego zadania: - duże zakupy raz w tyg. w markecie - w sobotę pomoc w porządkach - tu podział: on odkurza, bo ciężej, ja mopuję (Ale na końcówce on podłogi mył) - samochody - wieczne remonty, mycie itp. - pralka (jeśli ja Go nie wyręczę) Próbowałam go wciągnąć choć odrobinę w gotowanie (np. głupie ziemniaki obrać), ale jest mi go żal, bo nie ma czasu :( Planuję jednak pracować nad tym, gdy tylko będzie miał więcej luzu. Jeśli Ty dodatkowo pracujesz i masz dziecko na głowie, to Twój chyba niewiele robi jednak...

Akurat te zakupy wspólne lubię :) wtedy dziecko zostaje na 2-3 godziny u dziadków a my sobie szalejemy :D mi raczej chodzi o to,ze on po powrocie z pracy wrac i nic już nie robi-poza tym praniem. Swój gabinet sprząta raz w tygodniu-ale w pozostałej części mieszkania nie wytrze już kurzy :(

Moj jest leniwy ale jak trzeba cos zrobic to robi. Czasami mowi zaraz i potem zanim sie zbierze to mi juz para uszami leci i dopiero sie ruszy. Nie mamy podzialu obowiazkow ale naogol jak razem sprzatamy to on zbiera wiekszy balagan, odkurz i myje podloge w lazience a ja raczej zmyje naczynia, pochowam pranie, zetre kurze. Gotowac umie ale tego nie robi, no moze z raz na kilka mies jak chce sie popisac przed znajomymi ;) ale bez problemu zrobi nam jakas kolacje nie wymagajaca wielkiego gotowania. Kapie i kladzie synka spac jak go nagle najdzie ochota albo jak mu powiem ze dzisiaj on kladzie. Zakupy ostatnio ja przejelam bo tak nam latwiej ale swego czasu on robil i jesli czegos potrzebuje to zadzwonie i po pracy pojedzie i kupi. Ogolnie nie moge narzekac, jest leniwy ale co trzeba to naogol zrobi tylko nie zawsze sam z siebie na to wpadnie :)

u nas jest po połowie mniej więcej - tyle że on więcej opiekuje się juniorem, bo ma lepsze pod tym względem godziny pracy, więc ja więcej sprzatam - ale w sumie wychodzi po równo. Aha i tylko On gotuje, bo jak jest moja kolej to oboje wolimy dla naszego bezpieczeństwa :P coś zamówić nie wiem czy był taki zawsze bo nigdy nie pytałam, zaczęliśmy mieszkać razem jak ja juz byłam w 6 mc więc dla mnie było normalne że nie ma wyjścia i do tej pory (Młody ma 1,5 roku) tak jest, nie wyobrażam sobie obsługiwać faceta. I tez zarabiam połowę tego co On - tylko jakie to ma znaczenie skoro się kochamy i każdy chce dla drugiego jak najlepiej?

wypomina że musi doi pracy dojeżdżać i wracać a ja jestem w domu. Mąż bardzo mi pomaga i chyba nie zmieniło się to od początku jednak mam taką naturę że jak coś nie jest jak powinno to zaczynam dyskusję a mąż tego nienawidzi :D. Mój mąż codziennie gotuje obiad (jest w tym dobry i bardzo to lubi a za czasów studenckich jak mieszkał w akademiku to gotował kumplom :D ), co 3 dni odkurza i zmywa podłogi oraz raz na tydzień prasuje i tyle i aż tyle :). Jestem bardzo zadowolona że mam taką pomoc. Ja gotuję synkowi, sprzątam resztę i opiekuję się nim oraz robię małe projekty na zlecenie w domu. Zakupy (większe raz na tydzień) , wizyty u lekarza oraz jak się da spacery do parku czy na plac zabaw zawsze razem (drugi popołudniowy spacer oczywiście wypełniam ja z racji tego że mąż jest już w pracy:). Mam z mężem dobrze , to trzeba przyznać ale czy tak właśnie nie powinno być?

a mój mąż jest marynarzem i zostawia mnie z trójką małych dzieci średnio na pół roku:( wiec siłą rzeczy muszę sobie radzić sama..

moj mąż myje łazienki raz w tygodniu i zakupy. i tyle :-) Ja po prostu mam tyle czasu, jestem w domu z dzieckiem, ale on juz teraz dużo się zabawi sam, śpiw ciągu dnia dlugo, więc wszystko spokojnie sama ogarniam. mieszkanie mamy duże, ale tak urządzone że nie ma ogromu pracy, w wystroju stawiamy na minimalizm, i w kwestii sprzątania jest to bardzo pomocne. raz w tygodniu myję podłogi, okna myję co 2 miesiące, pościel zmieniam 2 x w miesiącu, kurze często ścieram bo mam obsesję. Mój mąż chce pomagać i to bardzo chętnie, ale ja wolę sama zawsze. Nie wydaje mi sie to dziwne, bo jestem w domu a on pracuje po 10- 11 godzin dziennie.

jaheira a to mnie zaskoczylas, nie wiem czemu ale myslalam ze jestes kupę lat po ślubie z mężęm :-)

ciesz sie ze robi az tyle.moj palcem nie kiwnie,mało tego sprzatam jeszcze po nim,bo balaganiarz jakich mało

nasz synek ma teraz 3 latka, mąż co week odkurza i myje podłogi w calym domu, w weekendy gotuje, codziennie robi zakupy a reszta zajmuje sie ja :-0

aha wyrzuca smieci i wypracowałam!! wkładanie naczyn do zmywarki :-) wyjąć nie wyjmie chyba ze sa juz umyte i nie ma gdzie wstawic brudnych :-)

dorób sobie jeszcze z pięcioro, będzie ci lżej, ale te baby są głupie rodzą dziecko za dzieckiem i zapieprzają jak niewolnice

moj mąż w niczym mi nie pomaga. ja jestem od wszystkiego. nigdy nie mam prawa byc zmeczona

Mi mąż pomaga i to dużo. Jak byłam w domu to oczekiwałam,aby wyniósł śmieci. Ale odkąd wróciłam do pracy to gotujemy i sprzątamy.

a u mnie mąż w ogóle wszystko robi, ja siedzę w domu zajmuję się tylko i wyłącznie sobą, myję dwa razy dziennie włosy, dwa razy dziennie robię makijaż, paznokcie, rożnego typu maseczki, kąpiele relaksujące itp. , to jest dopiero zycie a nie narodzą dzieci i licytują sie kto ma lepiej, ale beznadziejne te baby

To co wpadeczka była z dzieciaczkiem? A taka wicznie mądra i cwana ciesz się że się z tobo ochajtał a nie kopnął...Jakby kopno to nie byliby takie zakochane co?