nie długo slub a ja nie potrafię zapomnieć Go.

Witam. Piszę bo muszę to w jakiś sposób wyrzucić z siebie. Jestem w ciąży, z tego powodu jestem najszczęśliwszą osobą na świecie. Ze swoim chłopakiem mieszkam od 2 tygodni, czy jest dobrze? różnie z tym bywa, w tygodniu jest wsyztsko fajnie, niestety gdy nadchodzi weekend nie ma dnia żebyśmy się nei kłócili. Paweł lubi nadużywać alkohol, i lubi jarać, czego ja totalnie nie popieram. Ma 30 lat, czas w końcu się ustatkować! Kiedyś, tzn jak jeszcze nie bylam z Pawłem, spotykałam się trochę z Mateuszem, mieszka w tym samym bloku co ja teraz. Nie wyszło Nam, żałuje tego do dnia dzisiejszego. Bo wszytsko było moją winą. Przez ponad rok nie potrafię go zapomnieć, wiem że ma dziewczynę.. no ale niech sobie układa zycie, w końcu ja jestem w ciaży, a za parę miesiecy biorę ślub. Ale nigdy sobie tego nie wybacze, tego że przeze mnie nam nei wyszło. Nie wiem jakby teraz było, tego nikt nie wie.. ale serce czuję inaczej. Nic na to nie poradzę... Dałabym wszytsko aby przyszedł i powiedział żebysmy wyjechali stad, nie miałabym żadnych wątpliwości. Paweł jest jaki jest, raz jest dobrze raz źle, ale czy ja będę z nim szczęśliwa? Gdyby on nie pił.. a jak już pił to żeby się nie upijał! Jakbym zrezygnowała ze ślubu to pewnie byłby koniec, rodzice by mi pomogli, nie raz mama mi mówi żebym się zastanowiła.. ale przecież my będziemy mieli dziecko, musi mieć ojca ono!