Przeczytajcie-doradzcie, prosze :)

zapytalam, bo jesli corka jest swiadoma, ze "wszyscy maja babcie" (w sensie, ze jest to ogolne slowo), to byc moze poprzez nazywanie Twojej mamy "X" okresla wyjatkowa relacje z Twoja mama. Na zasadzie "babcie to moze miec kazdy, a X mam tylko ja, bo X jest tylko moja, dobra, kochana i taka X-owa, wiec mowie na nia X, bo jest jedyna w swoim rodzaju" :)

:D to pytanie do tej kretynki udajacej psychologa :D Dzieciak jest ewidentnie malo rozgarniety, po prostu nie rozumie co oznacza pojecie "babcia" i "dziadek" :D

Tylko szukałaś kogoś, kto ci powie że to normalne. Tylko że co innego podjąć decyzję w wieku np nastu lat, że chcę mieć inne imię, a co innego słowo babcia/dziadek dopasowywać tylko do rodziców tatusia. Uważasz że w przypadku kiedy mała ma dwie siostry to np tylko Marysia jest dla niej siostrą a Gosia np x ? I jak się pytają o rodzeństwo to odpowie że Marysia? To tak jakby woja córka zapytana kto jest jej babcią i dziadkiem odpowiadała tylko o rodzicach twojego męża. Przestańcie mylić pojęcia.

Mala nie poprawia innych dzieci, wie ze maja babcie.

Tak samo wie, ze tata ma babcie. I ostatnio pytala moich rodzicow, gdzie sa ich babcie.

Wiec wie, kto to jest babcia i ze kazdy babcie ma badz mial.

Ona tak robi tylko jesli o moich rodzicow chodzi. Wie, ze ma wujkow, ciocie-mowi do nich normalnie, jedynie dodaje imiona-mowi-ciocia Jola, ciocia Kasia. A nie ciocia Jola i X Kasia. Rodzenstwa niestety nie ma. Ale wie, ze jej kolega Krzysiu ma braciszka Bartka i braciszka Artura-wie,ze obaj chlopcy to jego bracia.

Opowiada innym dzieciom o dziadkach-tyle, ze na jednych mowi babcia i dziadek a na drugich X i Y. I poprawiala jedynie, gdy ktos na moich rodzicow mowi babcia i dziadek. Chociaz dzieci, z ktorymi czesto sie bawi, wiedza, ze moi rodzice to X i Y i te dzieci tez ich tak nazywaja.

no i najlepiej wydac diagnoze ze moje dziecko to nierozgarniety dzieciak. a tu bys sie niestety, pomylila. Nie mam wybitnie zdolnego dziecka, ale mala na pewno nie odstaje intelektualnie od innych dzieci w swoim wieku.

Takie rzeczy-dokladnie, mala strasznie broni moich rodzicow, bywa o nich zazdrosna (np. jak moja mama trzymala na kolanach dziecko mojej szwagierki). raz klocila sie z kolezanka-X jest moja a nie Twoja i przyszla do mnie szukajac potwierdzenia, zapytala-mama, X nie jest Julki? To jej powiedzialam, ze Julka lubi X i X lubi Julke i ze Julia ma swoja babcie.

Ale wszystkich rozgranicza, a twoich rodziców nie potrafi nazwać babcia taka i dziadek taki. I to nie jest normalne, bo o nich ani nie mysli , ani nie mówi babcia/dziadek. Tylko x i y.. Nikt tu nie pisze, że inne jest gorsze, albo że trzeba skrytykować. Ale ona jest dzieckiem i do wielu rzeczy ma prawo, a wy postępujecie dziwnie jeśli w to nazywanie po "innemu" wciągacie wszystkich dookoła.

ale masz problem:o napisz do bravo:o

Czyli rozumiem, ze kafeteryjne wyrocznie juz wydaly wyrok-jest nienormalne i dziecko i wszyscy w jego otoczeniu :P tylko, jak widze, najwiekszy problem maja z tym anonimowe osoby z netu, bo i rodzina (moja i meza) i znajomi nie widza w tym nic zlego i nie komentuja. Ja sie tylko zastanawialam, jak zareaguja na to panie z przedszkola, czy moga sie przyczepic, bo to w koncu ona maja wyksztalcenie pedagogiczne, a ja tylko rodzicem jestem :P i to, co dla mnie i otoczenia uznawane jest za normalne, dla pan w przedszkolu moze juz nie do konca takie byc. wystarczy spojrzec na wyniki badan psychologow-to, co wczoraj bylo normalne, dzis jest nie do przyjecia.

Autorko, wiele się pozmieniało, niekoniecznie na lepsze ;) Może częściej nazywaj swoich rodziców przy córce "dziadkami" , żeby na to słowo wspominała także ich, a nie tylko teściów :) Doczytałam, że mała ma 4 lata, więc z wiekiem to powinno chyba samo przejść. O ile panie w przedszkolu się same nie zapytają, nie poruszaj tematu.

Andzia-wiem, czytalam regulaminy przedszkoli, wymagania programowe i troche w szoku jestem :(

Mała pójdzie do przedszkola, to zmieni trochę środowisko. Rodzice i dziadkowie przestaną być jej całym światem i pojawią się w nim nowe osoby, plus codzienny kontakt z dziećmi :) Nie martw się na zapas.

Dzieki za pocieszenie. Szkoda, ze nie wypowiedzial sie nikt, kto znal taki przypadek albo wiecej osob z pedagogicznym wyksztalceniem. Niektore pomaranczowe wpisy-szkoda komentowac, sprowokowac sie nie dam.