Mam 23 lata. Przed chcwilą zakończyłem mastubrację. Jestem bezrobotny

potwornie brzydki, mam dziwnie krzywego obrzydliwego małego penisa. Bawi mnie to. Gdyby był normalny to pewnie odważyłbym się pójść do jakiejś dziwki. Wieczorem, przed snem zrobię to po raz drugi. Wtedy wybieram sobie porno z jakąś ładną dziewczyną do pomocy. Kończę, wyłączam komputer i przytulony do pościeli wyobrażam sobie że to ta dziewczyna. To jedyne przyjemności które mam z życia. Zapomniałem. Lubię się upijać jak mam okazję. Jak nie mam to piję sam. Niektórzy z ludzi z którymi miałem styczność mieli dziewczyny już w gimnazjum. Nie dziwię się że nikt mnie nie chcę. Pocałować coś takiego jak ja to naprawdę nie lada sztuka. Jestem nieudacznikiem. Seks pewnie nie jest nawet możliwy bo tym co mam w spodniach się nie da tego zrobić. Czasami jest mi smutno że trafiło akurat na mnie. Dawno temu się poddałem. Nic nie mogę z życia ugrać. Zdechnę jak śmieć, żyjąc jak gówno. Widzicie, są ludzie których życie można zekranizować i wyszedłby niezły dramat. Tylko czy ktoś chciałby historię tak żałosnego człowieka? Wątpię.

Zależy ci tylko na seksie prostaku :o

ale pier*olisz.......

bnuahah usmialem sie z frajera; ] weź no wypij pare piw to bedziesz sie lepiej czuł

Wciagajaca historia, az mi sie łezka zakrecila w oku. ja moge ci obciagnac

ja te:P

Porno, piwo i walenie konia na fazie to samo zdrowie und radość! Kto wie ten wie!

Zależy mi tylko na seksie? A mogę liczyć na coś więcej niż na seks z dziwką? Wątpię. Ale nie odważę się do niej pójść. Nie będąc tym kim jestem. Ja jestem ciekawy dlaczego jak jakaś ładna dziewczyna uprawia seks z kim popadnie to nikt jej nie mówi że jest prostakiem. Podobnie jak coś podobnego czyni facet. Czasami się zastanawiam czy ktoś zawinił. Rodzice bardzo źle mnie traktują i traktowali. Jak byłem mały to zdarzało się że mnie bili. Nie jakoś strasznie, ale jak coś przeskrobałem to mogłem mieć kłopoty. Nigdy nie czułem że mnie kochali. Ale przecież dużo osób dorasta w podobnych warunkach i wyrastają na pełnowartościowych ludzi. Może to jednak wina tego że jestem brzydki? Ja rozumiem że tacy ludzie jak ja pojawiają się na świecie, wegetują i zdychają. Ale mimo tego że ja doskonale wiem że trafiło się jak się trafiło i niczego zmienić nie można, czasami jest mi bardzo smutno. Jestem tchórzem. Przyznaję się. Myślałem o samobójstwie mnóstwo razy ale nigdy nie miałem odwagi żeby coś zrobić. Czy brak życia nie byłby lepszy od tego co ja teraz mam? Nie wychodzę z domu. Bo po co? Żeby mnie inni musieli oglądać? Zresztą bardzo nie lubię widoku zakochanych ludzi. Chodzą tacy radośni trzymając się za rękę. Szkoda że mnie nigdy nikt za rękę nie potrzymał. No cóż. Akceptacja sytuacji jest tutaj najważniejsza. Nie mogę mieć pretensji, bo do kogo? Do czego? Trudno. Może w innym życiu będzie lepiej.

chlopie, pierdolnij se sete i przestan smucic frajerze ;]

http://zenforest.wordpress.com/ masz link, poczytaj artykuly na tej stronie i wez sie w garsc, to Ci pomoze

cierpliwośc jest cnota

to moze skup sie na szukaniu pracy a nie szukaniu wrobelka w spodniach

Ale czemu ograniczasz swój cel życia jedynie do bycia w związku? Ja też nie będę nigdy szczęśliwa pod względem uczuciowym, pogodziłam się z samotnością, a i tak czerpię z życia pełnymi garściami :) Nie mając męża i dzieci, mam więcej czasu, który przeznaczam na moje zainteresowania, ale i pomoc innym. Dawanie ludziom radości daje mi siłę i wiarę w sens życia. Bywa oczywiście smutno, zwłaszcza wtedy, gdy się zasypia udając, że obok leży ten, którego kocham, ale skupianie się na tym tylko doprowadza do depresji... Nie myśl o niepowodzeniach, znajdź sobie jakiś inny cel i dąż do niego. To jedyny sposób, by nie zwątpić i trwać.

tak z ciekawości - bezrobotni walą konia w jakiś szczególny sposób?

Współczuję Tobie. Ja jako osoba aseksualna nie mam z tym problemu. Ty jako osobnik seksualny będziesz cierpiał z tak błahego jak dla mnie powodu.