problem z córką

Witam,koleżanka zaproponowała mi bym tutaj napisał,poradził się.Uzyskała tutaj pomocy.Mam problem z nastoletnią córką...Nie chce ze mną rozmawiać,z nikim nie chce.Zamknęła się w sobie, w pokoju, nie chce wychodzić,zasłania rolety, nie chce jeść..Chciałbym uzyskać rad,najlepiej od matek jak mogę dotrzeć do córki..Nie wiem czy to bunt młodzieńczy, czy hormony tak buzują czy może coś się stało...Sam sobie nie odpowiem na te pytania, sam córkę wychowuję i tylko ja jej mogę pomóc, a nie potrafię.Czy jest ktoś kto może dać jakąś radę? będę bardzo wdzięczny

Ile córka dokładnie ma lat ? Może to nieszczęśliwa miłość ? Może rówieśnicy dają Jej popalić ? Opcji jest wiele ...jak dotrzeć to już gorzej ...mamą nastolatki może nie jestem ale jszcze nie tak dawno temu i ja miałam te naście. Na pewno nie możesz naciskać, zmuszać Jej do rozmowy,szantażować że jak nie powie to czegoś zabronisz bo się zamknie już na amen...Spróbuj od powiedzenia Jej , że jeśli ma jakiś problem może się do Ciebie z Nim zwrócić, że wysłuchasz postarasz się pomóc...Jeśli będzie coraz gorzej to może jakaś bliska kobieta z otoczenia spróbuje albo psycholog ? Nie wiem mam nadzieję,że jeszcze ktoś się wypowie .

Córka ma 17 lat,ale dla mnie to jeszcze mała dziewczynka..Staram się zawsze być jeśli mnie potrzebuje...Zawsze przychodziła do mnie z problemem...próbowaliśmy razem rozwiązać, teraz nie wiem dlaczego nie chce,może się już wstydzi.. Ale także nie chce z moją siostrą rozmawiać, z psychologiem też nie, do którego chodzi od 6 lat i ma zaufanie

Moze wpadla...

Wątpię...Jeszcze nie spała z chłopakiem, tzn tak mówi, i mam nadzieję,że mówi prawdę

Robert, a czy ona ma jakieś gg, nk albo coś? Bo wiem jak mogę Ci pomóc.

Tak ma gg..Jak możesz pomóc?

A Ty masz gg albo meila? Bo nie bardzo mi się widzi pisać publicznie o moich planach:)

Podam maila, a w mailu podam numer gg. Roberth34@wp.pl

Ok zaraz napiszę.

jak ma 17 lat jest już prawie dorosła i nie potrzebuje się Tobie ze wszystkiego żalić :O chyba, że oprócz tego ćpa, pyskuje, pluje jedzeniem, podpala dom itd.

Na takie wpisy się nie wypowiadam!!!

które?

co sie dzieje z tym dzieciakiem ze 6 lat chodzi do psychologa? dlaczego?

up

nie zauważyłam wpisu o tym psychologu :O rozwiń, bo to ciekawe zaczyna być :)

zaczęła chodzić po stracie mamy...

mamę straciła w wieki 11 lat? ma jakiś kobiecy wzorzec? babcia, ciocia, starsza siostra - ktoś do kogo ma zaufanie a nie opłacany za godzinę?

Moje dwie siostry,lecz nie chce z nimi teraz rozmawiać...pieniądze tutaj nie grają roli, wszystko zrobię by tylko pomóc córce. 6 lat opłacam jej psychologa,ma zaufanie..lecz teraz nikt nie potrafi do niej dotrzeć..już nie wiem co mam robić, chytam się wszystkich możliwości

Tak miała 11 lat jak straciła mamę. :(

a co ona robi całymi dniami? siedzi w kompie?

leży w łóżku, słucha muzyki...z pokoju prawie nie wychodzi, do łazienki jedynie,lub nawrzeszczeć na młodszego brata,który do niej cały czas idzie,bo chce pograć w gry(zawsze z nim grywała)

deprecha smierdzi na kolometr bierz dzieciaki i wyjedź z nimi gdzieś na urlop, gdzie znajdą coś co da im poczucie sensu co mała lubi?

Lubi tańczyć,znajomi chcą ją zabrać na zabawę, ale nigdzie nie chce wyjść.Mieliśmy teraz wyjechać,ale stwierdziła,że nigdzie nie jedzie, nie zostawię jej samej

nieciekawie jaka jest? potrafisz ja opisać? nie wyglad tylko osobowość?

a ty byles z jej mamą przed jej smiercią czy nie byliscie razem? bo piszesz "miala 11 lat jak stracila mamę" bo tak to bys napisał "miala 11 lat gdy stracilem zonę".to byliscie razem? czy moze ona po smierci mamy "przeszla" do ciebie?

czy byles z jej mamą przed smiercią?(przed smiercią jej mamy)-bo neiwiem czy to twoja zona czy jak mam o jje mamie pisac bo piszesz tylko "jej mama" a nie "moja zona".

Ma bardzo ciężki charakter, ciężko się z nią rozmawia,trzeba mieć dużo cierpliwości do niej..Jest szczerą dziewczyną,ale także "wredną" mówi co jej ślina na język przyjdzie. Jest czasem agresywna wyładowuje się w tańcu na szczęście nie na ludziach...

a mógłbyś odpowiedziec na moje pytanie?

Tak byłem z matką moich dzieci...Byliśmy szczęśliwym małżeństwem, szczęśliwą rodziną...