Zawsze myślałam że będe lepszą matką niż moja matka była dla mnie

Wy też tak mieliście? Moja matka była i jest dobra-z czasem zrozumiałam że w tym swoim poświęceniu się dla rodziny ja nigdy jej nie dorównam. Byłam zła na siebie za to i postanowiłam że nie będe matką nigdy by nie złamać danego sobie przyżeczenia by być lepszą od niej matką. Jednak zostałam nią i zdaje mi się że kolejny raz nie spełnie postawionych sobie zadań////// Wy tez tak macie?

Takie głupoty piszesz, że nie chce mi się odpowiadać. Przeczytaj najpierw bardzo uważnie tytuł, który napisałaś, później bardzo uważnie przeczytaj treść swojej wypowiedzi i przemyśl to co chcesz napisać. Pozdrowienia.

ja nie mam takich dylematów. Wiem,że to nieskromne, ale jestem pewna,że ani matka ani teściowa w życiu mi nie dorównają. ;P

twoja wzpowiedź jest zabawniejsza i taka pełna ....Logiki :D

Moja matka jest tylko człowiekiem i tak też zawsze ją postrzegałam . Nigdy nie widziałam w swojej mamie ideału i tym lepiej bo sama nie czułam bym musiała być równie dobra jak ona czy lepsza (te odczucia są mi obce). Moi rodzice są do tej pory przekochani i bardzo ich kocham ale wiem też że często nie mają racji, że się mylą i dają rady które nie zgadzają się z moim punktem widzenia. Niby mówi się że każde następne pokolenie powinno uczyć się na błędach poprzedniego ale bez przesady bo każde pokolenie uczy się też na swoich błędach a to jest nieodzowne by móc się rozwijać. Popełnianie własnych błędów uczy dogłębniej.

ja nigdy nie popelnie bledow mojej matki.staram sie jak umiem najbardziej.podchodze do corki z cierpliwoscia i nie krzycze a o biciu nawet nie wspomne.

jak tak sobie patrzę z perspektywy czasu to nie wiem jak moja Mama to wszystko ogarniała - nie jestem nawet w połowie tak dobra, nie muszę - to fakt, z drugiej strony widzę też błędy jakie popełniła... a matką warto być, żeby kochać, a nie się wykazywać, czy bić jakies rekordy...