5ciolatka w przedszkolu-dzieci nie chca sie z nia bawic

"Nie neguje cie, gdyz cie nie znam i nie wiem jak sprawa wyglada u ciebie ale dzieci daje sie do przedszkola od 3 lat, m.in. po to, zeby uniknac pozniej takich sytuacji, jak twoja" bzdura. Mój poszedł do przedszkola mając nawet mniej niż 3 lata i nie unikneliśmy takich problemów wcale! Teraz 4 miesiące już chodzi i dzisiaj rozpłakał sie strasznie jak go zostawiłam w przedszkolu. Serce sie kraje ale co przeciez nie bede go w domu przetrzymywać. Denerwuje mnie że ludzie wkręcają innym różne teorie które nie sprawdzają sie w życiu wprowadzając tylko w błąd i niesłuszne poczucie winy rodziców. Nawet u psychologa spotkałam sie z z nic nie wnoszącym zainteresowaniem dotyczącym tego czy dziecko jest jedynakiem czy ma rodzeństwo. A jakie to ma znaczenie ? Znam jedynaków którzy są otwarci na inne dzieci a znam dzieci które mają rodzeństwo i są zamknięci. Powiem wam że bez sensu to wszystko. Prawda jest taka że psychologia i ludzie sa bezradni na tego typu problemy i mówią cokolwiek byleby coś mówić. Widzę to w praktyce.

Mam 24 lata, a do dziś pamiętam, jak źle mi było w przedszkolu. Chodziłam do grupy 6-latkow. Dzieci mnie nie akceptowaly, nie chciały się że mną bawić. Nie chciałam chodzić do przedszkola. Z nerwów wymiotowalam, a potem dzieci nazywały mnie 'zygaczką'. Tak, małe, 6-letnie dzieci potrafiły być tak okrutne. Byłam dzieckiem wrażliwym, zamknietym w sobie, do dziś mi to pozostało. Panie nie reagowały, albo nie potrafiły temu zaradzić, a mama mnie z przedszkola nie zabrała. Pamiętam, że wymyślalam jakieś powody, żeby do przedszkola nie iść. Pamietam, co czułam, gdy dzieci mnie odtracaly i wyśmiewaly. Dlatego, jeśli ktoś ma taki problem to niech się nie zastanawia i zabierze dziecko do innej grupy/przedszkola. Dziecko naprawdę będzie to pamiętać i w ten sposób będzie się budowało jego zaniżone poczucie wlasnej wartości.