to już mnie denerwuje!

fakt faktem, że mamy pieniądze ale to chyba nie znaczy, że musimy wszystkich dookoła utrzymywać... do nikogo nie dociera to, że nic nam nigdy z nieba samo nie spadło. nikt mi nie dał domu ani na dom, nikt mi nie dał na samochód ani samochodu, nie miałam załatwionej pracy po znajomości. nie mam rodziców którzy stali za mną z portfelem i asekurowali mnie kiedy była taka potrzeba. wszystko co mam jest efektem mojej ciężkiej pracy przypłaconej niestety już zdrowiem. a mimo wszystko cały czas słyszę: daj mi to, daj mi tamto, daj mi na to, daj mi na tamto... i mówią to ludzie zdrowi, młodzi, w silę wieku przed którymi świat stoi otworem, wystarczy odrobina chęci ale niestety i ciężkiej pracy, kupy wyrzeczeń. dziś znów przyszła do mnie sąsiadka kolejny raz z prośbą o pożyczenie 50zł bo dziecku nie ma co dać jeść, powiedziałam że nie dam, mogę jej najwyżej zapłacić jak umyje mi w domu okna lub skosi trawnik. roześmiała mi się w twarz.

masz racje ,a sasiadka sama powinna sie zapytac czy nie masz jakies pracy zeby to mogla odrobic itp....

to jak tak doszlas wlasna praca i sila do wszystkiego to nie umiesz poradzic sobie z takimi drobnostkami jak sasiadka itd? dziwne

Zarabianie pieniędzy a relacje międzyludzkie to 2 różne rzeczy. Ludziom się wydaje, że skoro miesięcznie masz jakąś sumę na koncie to możesz wszystko wydać. My z mężem jesteśmy na etapie odkładania na własne lokum. Nie możemy trwonić kasy na prawo i lewo, bo wiecznie będziemy na czyjejś łasce (wynajem)! A ludzie+rodzina tego nie rozumieją. Dlatego ja, owszem, czasem pożyczam, ale niestety muszę upominać się o Swoje. Przykre!