JAk się mają młode przyszłe mamy ?

Cześć. Mam takie pytanka w jakim wieku zaszłyście w ciąże? Jak sobie z tym poradziłyście? Jaka sytuacja w domu?

a tak przy okazji mogłyście już trafić na mój prawie że identyczny post lecz tamtego nie mogłam wynaleźć i założyłam nowy

młodo ale świadomie miesiąc przed ślubem:-) po 4 latach bycia ze sobą. miałam 22 lat 2 dziecko 25 lata.

autorko a ty?

Moje koleżanki,znajome w wieku 18-20

Hej :) ja mam 22 lata i jestem w 15 tygodniu :) mam się całkiem nieźle, chociaż dzisiaj lekki dołek (bo byłam na pogrzebie) jak sobie poradziłam z ciążą? Ciągle sobie z nią radzę ;) w sumie jeszcze do porodu daleko ;) a w domu sytuacja teraz już ok, choć na początku wszyscy byli w lekkim szoku (szczególnie ojciec) Ale jest dobrze :) niedługo zamieszkamy razem z partnerem, wszystko puki co idzie po naszej myśli

a jak sobie radziliśmy chyba dobrze, skoro zdecydowaliśmy sie na 2 dziecko. na razie młodszy ma 2 lata starszy 5l. więc jeszcze duzo przed nami. mąz 3 lata starszy ode mnie

Ja prawię 19l jestem w 2 miesiącu ciąży. Tak wiem zaczną się głupie stwierdzenia jak to się nie ku*wię itp. nie nie było tak razem z moich chłopakiem współżyjemy od 7mc wcześniej nie chciałam bo byłam jeszcze dziewicą i się bałam. Zawsze się zabezpieczamy a tu proszę gumka pękła i wyszło jak wyszło.

ja młodo a gratuluje dzieci:)

nou mnie w domu to raczej sie tylko ucieszyli,ze wnuk czy wnuczka bedzie , u nas ślub już bym w terminie więc nie było zaczepek. w prawdzie świadomie było ale jakjuż się dowiedzieliśmy to żałowałam ze za szybko że mogliśmy tak rok później. ale przynajmniej rok wcześniej bedę miała dzieci odchowane:-)

No nie dziwie się i tak ślub miał być to raczej nikt problemu nie robił tylko się cieszyli:)

dfg585858 ja też zaszłam w ciąże mając 19 lat na początku było ciężko bo wiadomo ja się jeszcze uczylam itd ale daliśmy radę nasza córka ma teraz ponad 4 lata i jestem tez 2 miesiacu ciazy:)

Powiem Ci że trochę się obawiam tego jak to później się ułoży. Może nie tego zajmowania się dzieckiem bo z tym problemów nie mam od lat zajmuje się(pomagam) w rodzinie dziećmi i tymi bardzo małymi i trochę starszymi. No i oczywiście stresuje się troszkę rozmową z rodzicami która w najbliższym czasie będzie trzeba przeprowadzić.

Nikola2008 i jak poradziłaś sobie w szkole? A rodzice jak przyjęli tą wiadomość?

I gratuluje córeczki i przyszłego dzidzi:)

jak urodziłam miałam 20 lat ,ciężki okres nawet bardzo .Dziś mam 25 lat i 5 letnią córkę ;)

A w domu jaka była reakcja na to gdy dowiedzieli się że jesteś w ciąży?

moja mama byla zaskoczona a o tacie juz nie wspomne no ale teraz moja mala jest ich oczkiem w glowie...a szkola?no coz...jakos mi się udalo ja skończyc w sumie to mozna powiedziec ze fartem...2 tyg po porodzie mialam kurs zawodowy ktory ledwo ukonczylam gdyzm akurat mojej mamie wypadaly nocki a moje dziecko budzilo sie ok 1 i wojowala do 6-7 rano :o wiec czesto dni na kursie zawalałam...a szkołę miałam wieczorową wiec w sumie problemu nie nie miałam gorzej troche było z praktykami miałam 10 miesiecy przerwy w ciagu ktorych przestałam trenowac i potem juz sie nie moglam odnlaesc...stwierdzilam (w sumie jaies 2 mies przed egzaminem) ze nie dam rady i rzucilam...ale mimo to moja szefowa zaliczyla mi praktyki tylko tyle ze nie mam egzaminu ale to moge sobie w kazdej chwili zrobic:) no nie bylo latwo ...byly naprawde ciezkie dni...teraz gdy tak na to patrze z perspektywy czasu to stwierdzam ze na tamten moment chyba bylam jeszcze zbyt mloda i nie dojrzala na matke (co nie oznacza ze nie nie odpowiedzialna) mój instynkt macierzynski jeszcze az tak bardzo sie nie uksztaltował tak jak teraz...cięzko mi było..wpdałam w depresje ale dlatego ze w zasadzie wszystko było nowscia dla mnie choc mama mi pomagala ale jakos nie umialam sie odnalzesc w roli matki:) ale po roku czasu wszystko się ustabilizowalo i nie wyobrazam sobie tego by mojej corci mialo ni byc:)

To cieszę się że się wszystko ułożyło. No wydaję mi się że raczej u większości młodych mam instynkt macierzyński od razu się nie pojawia tylko potrzeba czasu. No ja np bardzo lubię małe dzieci ale jak tylko się dowiedziałam o ciąży chodzę cały czas przybita. A najbardziej boję się reakcji rodziców.

Hehe taa... U mnie rozmowa z ojcem była dramatem :P bo za wcześnie, bo przed ślubem, bo to bo tamto... To był zły dzień, koniec końców ojciec się upił a ja wylądowałam u faceta na tydzień puki się z tym trochę nie oswoił.. A reszta rodziny łącznie z przyszłymi teściami przyjęła to normalnie ;) teraz już jest ok, ale z tym pierwszym szokiem u rodziny to różnie bywa, ale jeśli się kochacie i rodzinie na Tobie zależy to napewno będą Cię wspierać kiedy już ochłoną.

No właśnie IksYgrekZett tego się obawiam że będą się złościć o to że za wcześnie że przed ślubem mam jeszcze szkołę itp. No a znając moich rodziców z różnych sytuacji życiowych boję się że będzie ciężko. Bardziej boję się rozmowy z nimi niż z rodzicami chłopaka.

No tak nie dziwię się, że się boisz, ja też się bałam i niestety moje obawy były słuszne. Ale lepiej załatw tą rozmowę jak najszybciej, żeby mieć to za sobą. Jeśli będą krzyki i pretensje to grunt to się nie załamywać, dać im czas żeby pogodzili się z tym, napewno wkrótce otrzymasz od nich wsparcie. W końcu to Twoi rodzice, głowa do góry napewno będzie dobrze. I ważne żeby Twój chłopak był teraz blisko Ciebie, podtrzymał na duchu, to bardzo pomaga.

u mnie z moim tata tez awwantura była:d bo chcialam mu powiedziec dopiero jak sie bym wyprowadzila:d ale co do czego to mama mu powiedziala ale pamietam ze jazda byla ostra ''DZIECKO W CIAZY JEST TO PRZEZ CIEBIE BO JEJ NIE UPILNOWALAS'':d potem do mnie ''JAK MOGLAS MI NIE POWEIDZIEC'' hehe niezla dzida byla:d ale potem jakoś wszystko wrocilo do normy a moj tata pogodzil sie z tym ze juz nie jestem mala dziewczynka:)

IksYgrekZett a długo musiałas czekać żeby rodzicom przeszło?

Nicola2008 to dobrze że tacie przeszło i zrozumiał że już nie jesteś taka mała:)