Paradoks długich związków

Pamiętacie może swój pierwszy związek ? To zauroczenie, ta fascynacja.. Miłość ta niekoniecznie musiała być wielka, inspirująca czy nawet odwzajemniona. Liczyło się tylko to uczucie, które nagle poczuliśmy, które poznawaliśmy.. Może ta pierwsza miłość trwa do dzisiaj? A może już dawno się skończyła.. ? Chciałabym poruszyć dość zastanawiający mnie temat. Mianowicie chodzi mi o związek długi związek trwający nie mniej niż 3-4 lata. Ile z was było w takim związku i jakoś nic z tego nie wyszło ? W takim razie po co byłyście w tym związku ? I najbardziej nurtująca mnie rzecz : Dlaczego będąc z tym chłopakiem 3-4 a może i więcej lat, nigdy Ci się nie oświadczył i nawet nie poruszał tego tematu ? Bał się? A może jeszcze Cię sprawdzał czy to jest oby to? Nie ważne.. zostawmy to ;) Obserwując otoczenie dochodzę do jednego wniosku : im dłuższe bycie razem i brak konkretnych planów na przyszłość, tym większe prawdopodobieństwo że nic z tego nie wyjdzie. Dla kontrastu chciałabym podać przykład pary, która niekoniecznie długo jest razem ale jest pewna w 100% że to jest to ! I takie pary szybko się zaręczają, wychodzą za mąż i są bardzo szczęśliwe razem. Nie zastanawiają się nad wadami ryzykiem i Bóg wie czym.. Jak myślicie czym to jest spowodowane ? Czy problem leży w wieku ? pieniądzach ? odpowiedzialności ? a może po prostu w braku miłości i pociągu do siebie ?

Znam dlugie zwiazki z ktorych "nic nie wyszlo" i dlugie zwiazki bez slubu, ktore jednak cos daja - milosc i zrozumienie. Dlugie zwiazki, w ktorych np. po 10 czy 12 nastapil slub i wciaz trwaja... Znam tez krotkie zwiazki,w ktorych szybko nastapily zareczyny. Potem szybko nastapily rozwody. A jeden jest chyba szczesliwy, choc czesto sie kloca, ale zdecydowali sie na dziecko. Nie ma reguly

w wygladzie

Nie ma milości nie ma ślubu,to głównie od faceta czy śub będzie? kobiety się nie narzucaja ,a jesli facet chce to tak jest:o

3-4 lata to nie jest długi związek. Nawet przy bardzo intensywnym związku (widywanie często od samego początku) ciężko jest mówić, że będąc z kimś trzy lata należy oczekiwać ślubu czy zaręczyn. Poza tym związki często rozpadają się przez czynniki zewnętrzne. Jeżeli ludziom nie jest "po drodze" do wspólnego bycia to ślub zaraz, teraz i natychmiast nie jest wskazany.

No tak, zgadzam się z Wami.. Jest 1000 różnych przyczyn, które dotykają różne związki. No, ale w takim razie gdzie jest sedno tych związków? W którym momencie można powiedzieć, że to jest to i jestem tego pewna ?

Caila - to już zależy od osoby...i sytuacji. Czyli tak naprawdę powodów może być masa. Są ludzie którzy uważniej podchodzą do kwestii ślubu i "dla zasady" wolą sobie zostawić trochę czasu zanim zdecydują się coś podpisywać. Czasami sytuacja na to nie pozwala - nie każdy ma ochotę brać ślub tylko po to, żeby zamieszkać u teściów. Wszystko zależy tak naprawdę od tego jakie ma się "parcie na szkło". Nie wyrywałabym się też ze stwierdzeniem, że te krótkie, intensywne znajomości zakończone wczesnym ślubem są jakieś lepsze - otóż niekoniecznie. Wszystko zależy od tego jakie kto ma priorytety i na czym mu zależy. Jeżeli ktoś ma czas, pieniądze i warunki na życie w zalegalizowanym związku - droga wolna, ale tak naprawdę w wielu przypadkach jest to decyzja podjęta pod wpływem silnych emocji i nieprzemyślana. Owszem, może z tego być szczęśliwe małżeństwo, tylko nie każdemu się tak śpieszy.

Ze związku może nic nie wyjść, po to sie w nim jest, zeby to właśnie sprawdzić. Czy akurat 3 lata są takim wskaźnikiem, tego bym nie powiedziała. Nawiasem mówiąc przypomniało mi się, jak kiedyś poznałam faceta, który chodził z kobietą 10 lat! Skarzył się, ze ona go zostawiła w momencie w którym "zaczął mysleć o niej poważnie".:D Zabrał jej najlepsze lata (25-35) i jeszcze był zdziwiony, ze ona go w końcu rzuciła!

To zerwała z Nim dlatego, że wcześniej nie myślał o niej poważnie ?

Ja jestem w 3 letnim zwiazku...hmm..ostatnio często się kłocimy, zastanawiam się czy to ma sens. Z poczatku byl to zwiazek bez przekonania (bynajmniej z mojej strony) z czasem go pokochalam, bardzooo...i kocham...tylko widze coraz wiecej wad i zastanawiam sie jak wygladac bedzie nasza przyszlosc. Mowilam ze chcialabym zobaczyc, ze cos sie dzieje, ze do czegos dazymy, cos wiecej poza spotykaniem probujemy budowac ( chodzi mi o mieszkanie np, narazie nie mysle o zareczynach i slubie bo glowe mam studiami zajeta) ale uslyszalam od niego, ze on nie chce nic, dopoki nie bedzie pewny, rozumiecie? jak to zabolało...

Zerwała z nim, bo nic z tego związku nie wynikało. Nic poważnego. Chodznie ze sobą przez 10 lat zakrawa na chorbe umysłową. Rozkminka...nic z tego nie będzie.

Ona w ogóle nie wiedziała że on myśli o niej poważnie. W tym sęk. Sądze że nie myślałby dalej, gdyby nie zerwała. Jesli rozumiesz o co chodzi.

Nie bedzie? :( Kurcze...zal tego wszystkiego...ja mam dopiero 22 lata...on tlumaczy sie tym, że nie chce ze wzgl na to ze czesto sie klocimy, a raczej ja mam pretensje, moim zdaniem o sluszne sprawy :(

mniej wiecej powoli wkraca sie rutyna,ludzie sa zbyt pewni siebie i juz sie tak nie staraja.w koncu ktores to konczy.poprostu nie ma wspolnego mianownika. jak to moja mama mowi: takie dlugie chodzenie nie wrozy niczego dobrego,sa przechodzone,powinno sie brac slub w fazie zakochania a nie w fazie znudzenia,gdy jest juz slub,dziecko ludzi cos miedzy soba wiaze,nie jest latwo powiedziec zegnam

Ale jaka jest roznica miedzy 4 latami chodzenia a 4 latami (chodzenie+malzenstwo)??? to wszytko po 4 ltach powinno sie konczyc ..

Masz pretensje o słuszne sprawy, a on tego nie uwzglednia - to na co Ty jeszcze liczysz?

no wlasnie nie,bo malzenstwo to nie zabawa(mowimy o normalnych ludziach) i jak jakas glupota sie zdarzy to nikt nie leci z pozwem,a w zwiazku latwo zwinac manatki

Jesli mowimy o normalnych ludziach, to w zwiazku nie-malzenskim moze i latwo zwinac manatki, ale odpowiedzialni ludzie tego nie robia, tylko najpierw walcza i naprawiaja

wszystko skonczyc...

zamiast miesiacami walczyc.

bycie w zwiazku , moim zdaniem , nie ejest po cos - jest wspolnym przezywaniem i zaspokajaniem wzajemnych potrezb na wszystkich plaszczyznach - to po pierwsze po drugie oswidaczyny - nie wszystkie sa tradycjonalistkami - nie maja nic do dlugosci zwiazku. z moim obserwacji - im bardziej laska jest po cos z facetem (po slub) tym bardziej facet sie wymyka i tak trwaja 7,8 lat - potem ona odchodzi i z nastepnym bierze slub po 4 m-cach - a potem placze bo zcazynaja sie inne klopoty;/ jets cos takiego jak chemia zwiazku - ktora najsilniejsza jest w pierwszym etapie i wtedy robi sie wnajwiecej glupot;-) zwiazek < 4 lat to ja - wiec wiem o czym mowie;-)

Jeśli ludzie nie myślą o żadnych poważniejszych krokach w długim związku to uważam, że podświadomie czują, że coś jest nie tak. Np. mimo wielkiej miłości są częste kłótnie lub jakieś inne powody, które powstrzymują ich przed ostatecznym związaniu życia z tą osobą.

No i właśnie o to mi chodzi. Nie jestem konserwatystką, ale popieram stare zasady moich dziadków i rodziców i widzę, że nie tylko moich ;) -> Zaręczać się powinno w fazie pięknej miłości, w której to jesteśmy zauroczeni i nie widzimy świata poza drugą osobą ;) Tak, wtedy to daje jeszcze silniejszą podstawę i chęć budowania związku. (Oczywiście niekoniecznie mam tu na myśli miesiąc, czy dwa związku. Dla każdego ten etap trwa różnie, ale umówmy się że te 4 lata 'chodzenia' to stanowczo za dużo. Ile można czekać?) Nie powinno się czekać z tą decyzją do śmierci, albo do momentu kiedy druga osoba odejdzie, bo nie będzie czuła zainteresowania. Mężczyźni - pamiętajcie, że Kobieta bardzo lubi być adorowana, doceniania.. i tak mogłabym wymieniać.. dążąc do ostatecznego - Kobiety kochają czuć się bezpiecznie, jednocześnie do tego dążą! Bo to mężczyzna daje Nam oparcie, poczucie stabilności i pewnego jutra. A zawsze byłyśmy tak uczone, od dzieciństwa, że to mężczyzna jest tą płcią silną i to ona zawsze będzie obok Nas.

Mozna czekac tak dlugo, az z jakichs powodow zapragnie sie zwiazku. Niby dlaczego 4 lata to za dlugo? Znam dzieci, ktore maja po 11 lat i juz ze soba "chodza". Slubu w wieku lat 15, 16 raczej nie wezma. Czeka sie ze slubem z roznych powodow, z roznych powodow zmienia sie tez poglady z nie-slubnych (slub jest niepotrzebny) na slubne (np. wygodniejsze rozliczenia). Nie jest to niczym zlym. Poza tym sa rozne "dalsze kroki"- zareczyny to jeden z nich, wspolny kredyt, dzieci to inny. "Zaręczać się powinno w fazie pięknej miłości, w której to jesteśmy zauroczeni i nie widzimy świata poza drugą osobą Tak, wtedy to daje jeszcze silniejszą podstawę i chęć budowania związku." A niby dlaczego? A nie mozna sie zareczac kiedy pryslo juz pewne zauroczenie (ktore moim zdaniem nie daje silniejszej podstawy do budowania zwiazku - bo czasem, jak prysnie - niektorym zaraz po slubie, tak sie z tym slubem spiesza - nie dake podstawy do budowania juz niczego)...? Wiec, kiedy juz pryslo to zauroczenie, albo sie odchodzi (bierze rozwod), albo znajac juz wady partnera i bedac swiadomym postanawia sie walczyc o siebie, isc na kompromis i razem cos budowac - czemu niby wtedy nie mozna sie wg Ciebie zareczac? "(Oczywiście niekoniecznie mam tu na myśli miesiąc, czy dwa związku. Dla każdego ten etap trwa różnie, ale umówmy się że te 4 lata 'chodzenia' to stanowczo za dużo. Ile można czekać?" A niby dlaczego za duzo, jesli 2 osobom to pasuje? I po co czekac?Niektorzy nie czekaja na slub. Po prostu ciesza sie soba, a jesli po 4, 10 czy 30 latach zechca jednak wziac ten slub... czemu nie?

"ghjhghg Jeśli ludzie nie myślą o żadnych poważniejszych krokach w długim związku to uważam, że podświadomie czują, że coś jest nie tak" to zlaezy co dla kogo jest powaznym krokiem - ja uwazam ze wspolna codziennosc - ale sa osoby ktore zwlekaja z tym najwazniejszym w zwiazku krokiem (i np. czekaja do slubu;-)

" -> Zaręczać się powinno w fazie pięknej miłości, w której to jesteśmy zauroczeni i nie widzimy świata poza drugą osobą" wtedy popelnia sie najwiecej bledow bo czlowiek nie ma zdolnosci do realnej oceny;-) "Dla każdego ten etap trwa różnie, ale umówmy się że te 4 lata 'chodzenia' to stanowczo za dużo. Ile można czekać?" jak to "chodzenia"?;-) przeciez tacy ludzie czesto ze soba mieszkaja, sypiaja i zyja razem - ajelsi tylko randkuja to rzeczywiscie cos nie tak;-) "Kobiety kochają czuć się bezpiecznie, jednocześnie do tego dążą! Bo to mężczyzna daje Nam oparcie, poczucie stabilności i pewnego jutra. A zawsze byłyśmy tak uczone, od dzieciństwa, że to mężczyzna jest tą płcią silną i to ona zawsze będzie obok Nas" proponuje wypowiedac sie we wslsbym imieniu, nie kazda rodzice wychowali w zgodzie z zasadami patriarchatu;-)

Lubie poczucie bezpieczenstwa, ale co ono ma wspolnego z zareczynami?

No wlasnie najgorsze jest to ze ze sobą sypiamy, a on do mnie z tekstem ze chce byc pewny..ale teraz - czego pewny? Skoro powiedzial, ze kocha...

rozkminka - jesli mowisz o zwiazku, w jakimkolwiek kontekscie, najgorsze jest ze soba sypiamy - to niesteyy nie wroze ci z takim nastawieniem (seks=cos oddaje) sukcesu i szczescia w zadnym zwiazku;/

Ciezko mi powiedziec... Moj pierwszy zwiazek trwal wiele lat i skonczyl sie malzenstwem. Drugi rowniez....