bylam w szpitalu a on

Nie, nie mylisz się. Akurat mój pobyt w szpitalu był momentem, w którym podjęłam decyzję o dalszych relacjach między nami. Na moje szczęście odwrotną od Twojej- bo pokazało mi to, czego mogę się spodziewać jeśli kiedyś będzie źle. I faktycznie moment, który zapamiętam do końca życia, kiedy wwozili mnie na salę operacyjną: jak stali przy wejściu z moją mamą, trzymali się za ręce, przerażeni i z zapuchniętymi oczami..

ciesze sie tylko ze ze zdowiem wszystko dobrze...okazalo sie ze strach ma wielkie oczy...i to nie jest rak..ale najwazniejsze jest to wlasnie o czym polly84 piszesz... jaki skutek tego wydarzenia....ze ja akurat nie moge na niego liczyc... jak widac..:(

Wiem, wiem jak to jest czekać na wyniki histopatologii. I stare dobre słowa pozostają- dobrze, że wyszło szydło z worka. Może na innym etapie jesteście, może on nie odczuwa tego, jako coś złego. Ale odpowiedz sobie jak Ty byś się zachowała w analogicznej sytuacji- chyba na więcej może liczyć z Twojej strony, niewiele wymagając od siebie.