kiedy poczułyście, że pora na dziecko

No to ciężka sytuacja, z pozoru niby wszystko fajnie, ale w głębi żal.. Też jestem za odczekaniem, aż znowu się zbliżycie, a póki co pracujcie nad związkiem - tak jak mireczkowata pisze, terapia nie byłaby złym pomysłem..

Mój też stosował przemoc psychiczną, czasem chciałam żeby mnie pierdolnąl zdrowo, spakowałabym się i odeszła. A tak dręczył mnie latami. I ciągle przesuwałam granice. Nigdy nie będę z kimś kto mnie wyzwie i nakrzyczy na mnie, potem-> nie zwyzywał mnie tylko klną ogólnie, Potem jak mnie wyzwał, mówiłam sobie, przecież nie rzucę go bo się zapomniał w kłótni. Potem jak mnie ranił świadomie, bez kłótni, z wyrachowaniem, myślałam, że się opamięta i zobaczy co mi robił. I tak zaszliśmy do momentu w którym wykończył mnie psychicznie. Ale teraz dobrze. Mam nadzieję, że damy radę.

wiesz - Twoje wybory, ale pamiętaj ze jak przychodzi dziecko, to nie ma juz czasu na układanie związku, takze radzilabym jak przedmowczynie - zaczekac z tym minimum 2 lata

Teraz czytam, że jesteś sama z tym wszystkim - to błąd!! Nie wiem jaki masz kontakt z rodziną - mamą, siostrami, ale jeśli dobry, to czemu nie chciałaś im powiedzieć? Wiem, że ciężko się wywnętrzać ze swoich osobistych porażek, ale rodzina jest po to, żeby pomóc. A nie było przypadkiem tak, że gdyby Twoja rodzina dowiedziała się o problemach, dążyłaby do Waszego rozstania i tego chciałaś uniknąć?

On zrobił też dużo. Nauczył się panować nad sobą, tylko czasem jakieś pierdoly (w stylu psa na łóżku) wyzwalają w nim silną złość. Dzięki dziewczyny, będziemy dalej pracować żeby odbudować to co nas łączy. Lecę do roboty z nowymi siłami. i nadzieją.

scrarlett--"A nie było przypadkiem tak, że gdyby Twoja rodzina dowiedziała się o problemach, dążyłaby do Waszego rozstania i tego chciałaś uniknąć?" Dokładnie tak było:)

Wiedziałam :( W każdym razie powodzenia, i pamiętaj że póki nie ma dziecka zawsze możesz, że tak powiem, zmienić decyzję :)

Poza tym jestem bardzo zamknięta i nie umiem rozmawiać o sobie. Jedyna sobą, która ze mnie wszystko wyciągnęła to moja terapeutka :) musiałam przerwać terapię bo Pani terapeutka poszła rodzić ;D Jak wróci i -ja do niej wrócę i będę pracować nad sobą.

Scrarlett :) poczekam i dopiero gdy będę wiedziała na 100%- zacznę się starać :D Dzięki kochane jeszcze raz za rady, dobrze się wygadać:) Musze lecieć, ale może jeszcze tu czasem zajrzymy do siebie?

Pewnie, będę zaglądać :)

on się próbuje panować? to troche za mało... bierze jakies leki? leczy się? jeśli te zachowania wyniósł z domu, to pochodzi z rodziny dysfunkcyjnej. Dla takich ludzi są terapie DDA i dla ludzi z rodzin dysfunkcyjnych. Trzeba tylko mieć skierowanie od psychiatry. Moja koleżanka chodzi na takie zajęcia, teraz to całkiem inny czlowiek - wesoły, radosny, spokojny, niebo a ziemia zanim zaczęła terapię.