Wstrząsający list emigrantki. "Biblijne piekło jest tutaj, w Polsce"

Wstrząsający list emigrantki. "Biblijne piekło jest tutaj, w Polsce" 24 minuty temu "Słucham tych historii w sali za kratami i myślę, że na pewno to miejsce - w Biblii nazywane piekłem - jest tutaj, w Polsce" - pisze we wstrząsającym liście do "Gazety Wyborczej" Ekaterina Lemondżawa, gruzińska dziennikarka zamknięta w obozie dla uchodźców w Lesznowoli. Lemondżawa w swoim liście do "Gazety" przedstawia szczegóły działalności ośrodków dla uchodźców w Polsce. Jej list jest bardzo przejmujący. "Problem to nie tylko warunki przebywania w tym więzieniu, w którym się znajdujemy. Świadomie używam słowa więzienie, bo polskie zamknięte obozy dla uchodźców to miejsca, które rzeczywiście je przypominają" - pisze. REKLAMA Opisuje też swoją historię, którą określa mianem "podróży do piekła". "Najpierw straż graniczna na lotnisku, potem w izolatce, a w końcu po 28 godzinach katorgi w więzieniu - wszędzie każą mi się rozbierać do naga. Wygląda na to, że szczególnie podoba im się studiowanie moich zakrwawionych majtek i patrzenie na mnie ociekającą krwią" - wspomina. Dodaje też, że przez cały ten czas miała wrażenie, jakby była coś winna służbom i dlatego one ją karały - "słowami, czynami, podejściem". "Kiedy mnie wsadzili do więźniarki, nie minęły jeszcze 24 godziny od zatrzymania. Takimi samochodami przewożą przestępców i skazanych. Zastanawiałam się... może cierpię na rozdwojenie jaźni?" - kontynuuje gruzińska emigrantka. Jak pisze, w stolicy Gruzji miała własny klub rockowy (200 metrów od polskiej ambasady - red.), w którym koncertowała "współczesna kultura" - wiedzieli o nim wszyscy, od punków po polityków. "Rzeczywistość tutaj - kobieta w uniformie każe mi się rozbierać... Już trzeci raz dzisiaj" - kontynuuje na łamach "Gazety". W szczegółach opisuje warunki w jakich teraz przebywa. "Wysoki płot z drutem kolczastym, ludzie w uniformach wojskowych. Mały korytarz, osiem pomieszczeń. Kuchnia, toaleta i pokój z telewizorem (czerwony kącik)" - pisze. Ujawnia, że od początku nie mogła liczyć na jedzenie - część więźniów oddawała jej część ze swojego przydziału. Pisze też, że ochroniarze w każdej chwili są poważni i "mają takie srogie miny, jakby w każdej sekundzie spodziewali się (...) ataku". Według jej relacji, 80 proc. z nich nie zna ani rosyjskiego, ani angielskiego, a w ośrodku nie ma tłumaczy. Szczególnie przejmujące są jednak historie innych uchodźców, które przytacza: o małżeństwie Czeczenów, których dzieci pistoletem straszyła pijana służbistka i Nepalce oskarżanej o symulację mimo objawów poważnej choroby. "Słucham tych historii w sali za kratami i myślę, że na pewno to miejsce - w Biblii nazywane piekłem - jest tutaj, w Polsce" - komentuje. Jak twierdzi w swoim liście do "Gazety Wyborczej", próbowała już interweniować w tej sprawie u różnych organizacji zajmujących się obroną praw człowieka. "Niestety, nie sądzę, że uda nam się rozprawić z polską machiną biurokratyczną. Ale jak się chce, to się dzieje" - pisze podając kilka przykładów buntów w tego typu ośrodkach. Co dalej z Lemondżawą? "Odsiedzę moją "karę" i wrócę do siebie, do ojczyzny" - pisze. "Ale gdzie bym nie była i czym bym się nie zajmowała, całej Europie odkryję prawdziwe serce Polski Gdzie rozumienie praw człowieka i demokracji nie różni się od poziomu myślenia z okresu realnego socjalizmu. Ja, Ekatarina Lemondżawa. Ja, która nielegalnie przekroczyłam granicę powietrzną" - kończy. Więcej w dzisiejszym wydaniu "Gazety Wyborczej". ("Gazeta Wyborcza", GK)

Jest na tp proste lekarstwo-nazywa się deportacja.

A za nielegalne przekroczenie granicy powinna trafić do łagra:P.

nie mamy łagrów

a jak mozna pomoc?

11:22 [zgłoś do usunięcia] Tym razem to znowu ja! nie mamy łagrów "Czy jesteś biały czarny lub czerwony To nie ma znaczenia mnie to nie obchodzi Sk**wysynem może być każdy nieważny kolor skóry Nieważne czy po studiach czy bez matury Jestem biały i jestem bardzo dumny Bo to najlepszy kolor do czarnej trumny" " Zawsze można stworzyć.To bydło zza granicy się za bardzo szarogęsi:P.