czuję się taka samotna :((

Bycie dobrym się opłaca. Ale w dłuższej perspektywie. Np. życia wiecznego. A na to musisz jeszcze poczekać...

fsshhkk - ja nawet nie chcę być inna, ale nie umiem zrobić tak by ludzie tej mojej dobroci nie wykorzystywali..

na mój mały rozumek to teraz Ty angie potrzebujesz oparcia u faceta, teraz Ty musisz przyjść do niego tak jak wszyscy przychodzili do Cb.. Jesteś po prostu jedną z z tych wrażliwych, normalnych, których teraz ze świecą szukać..

Z czasem nauczysz się być asertywna. Będziesz rozpoznawać intencje ludzi. Ale do tego potrzeba czasu, popartego doświadczeniami, sytuacjami życiowymi. Nie rób nic na siłę,nabierz dystansu do ludzi. Im dłużej z kimś przebywasz, tym mniejszą masz widoczność. Nie daj sobą manipulować, jak w przypadku tego kolegi. Jeżeli chłopak miał takie problemy to powinien iść do psychologa. Ty możesz go tylko wspierać, ale nie leczyć jego kompleksy! Myślę, że tyle na ten temat. Chyba, że chcesz jeszcze o coś zapytać?

george89 - tylko do jakiego przyjść? chciałabym, żeby mój mężczyzna uczuciowo przypominał mnie, tylko żeby nie był aż taką ciapą jak ja :P

Piers_ - dziękuję. Jeszcze jedno małe pytanko. Jak sobie poradzić z tą przytłaczającą samotnością?

dziewczyna czuje się samotna a Ty jej doradzasz nabranie dystansu do ludzi.. z dnia na dzień ma być aspołeczna, zimna i nieczuła jak większość naszego społeczeństwa? Bez sensu, niszczyć kolejne endemiczne zjawisko dobra i miłości..

Opisz tą samotność. Jak Ty to odczuwasz, jakie masz codzienne samopoczucie? Czego pragniesz? Potrafisz określić swoje pragnienia na dzień dzisiejszy?

george89 - zgadzam się z Tobą i z Piersem. Ale wiesz, to strasznie rani. Nie chcę się zmieniać, bo ja to ja. Ale jakoś muszę sobie z tym radzić, bo wpadnę w depresję...

Piers_ - postaram się to opisać słowami, chociaż lepiej słucham niż mówię. Na dzień dzisiejszy tak jak już ktoś to zaznaczył potrzebuję tej drugiej połówki, która mnie wesprze. Przytuli i powie, że wszystko będzie dobrze. Czuję się samotna, bo nikogo aktualnie wokół mnie nie ma. A potrzebuję tylko jednej osoby. Jednej jedynej.

no i się nie zmieniaj angie! A Ty Piers zadajesz pyt jakbyś psychoterapeutą był.. A jak to jest być samotnym? No tak, że chciałbyś mieć się z kim pośmiać, mieć z kim pogadać o pierdołach i ważnych sprawach.. iść na spacer, przytulić, pocałować, posiedzieć w milczeniu,mieć przy kim zasnąć.. I milion innych rzeczy jeszcze.. Czy to trudno wydedukować?

George89 ja dałem autorce moją radę. Ty chyba wyraźnie nie przeczytałeś pierwszego postu. Koleżanka popełnia ten sam błąd i go powiela. Jeżeli będzie tak robić to nigdy nie zmieni swojej sytuacji. Rozumiem, że Ty jesteś miłym, kulturalnym i przyjaznym facetem. Co z tego masz? Dziś siedzisz na forum i żalisz się, że nie możesz nikogo poznać. Nie mówiłem o aspołeczności. Dystans do siebie i ludzi potrzebny jest każdemu, podobnie jak krytycyzm i świadomość własnych błędów.

george89 - trafiłeś w sedno! :)

Nie jestem psychoterapeutą. Myślę racjonalnie. Twoje podejście do życia zdaje się być z goła trywialne. A kto by nie chciał być kochanym przez drugiego człowieka. Mówię o szczerej miłości, wzajemnej, gdzie oboje dają od siebie. Niestety nie wszyscy dostają po równo. Jedni poznają się od razu, inni po wielu staraniach, jeszcze inni wcale. Rozumiem Twoje żale i złość.

dzięki angie.. z autopsji napisałem

jakoś to wszystko przeboleję. dokończę szampana i idę spać. sen jest chyba lekarstwem na wszystko

angie uczysz się, pracujesz? Masz sposobność poznania kogoś?

Piers - mam, uczę się. ale nie ma tam nikogo interesującego. a na miasto nie mam z kim wyjść. Dwa lata temu było inaczej..

yyy...nie masz nawet koleżanki?

ponoć mam dużo koleżanek ;)

Angie, Piers Ciebie podrywa. Konwersuj z nim. Może to ten jedyny? Któż to wie...

z tymże koleżanki są jak mają problem, albo potrzebują towarzystwa.

juz tlumacze dlaczego taki stan cie dopadl. otoz to ci wszyscy ludzie ktorzy żalą sie tobie są typem ludzi wampirow którzy wysysają energie życiową optymizm z ciebie, uwazaj na nich i zmien otoczenie . ja mam dwie takie kolezanki ktore maja wieczne problemy lamentuja i zatruwaja mi umysl ze po spotkaniach z nimi nic mi sie nie chce. towarzystwo trzeba umiec sobie wybrac

fsshhkk - o, cześć :) a gdzie tam. nie podrywa :) stara mi się pomóc :)

juz tlumacze dlaczego taki stan cie dopadl. otoz to ci wszyscy ludzie ktorzy żalą sie tobie są typem ludzi wampirow którzy wysysają energie życiową optymizm z ciebie, uwazaj na nich i zmien otoczenie . ja mam dwie takie kolezanki ktore maja wieczne problemy lamentuja i zatruwaja mi umysl ze po spotkaniach z nimi nic mi sie nie chce. towarzystwo trzeba umiec sobie wybrac

asasa ja to nazywam pijawki emocjonalne. Miałem taką jedną na studiach. W porę szybko się zorientowałem,czym to grozi. fsshhkk, jesteś niesamowity. Jak Ty to robisz? Zostałem zdekonspirowany..heh.

dokładnie :) niektórzy są bardzo toksyczni. Mi też doskwiera samotność ale nie będę z kimś, tylko by być. To bez sensu - już przyzwyczaiłam się do samotności. Jesli jesteś studentką to masz łatwiej. Ja jestem po 30 i jest dużo trudniej - bo w pracy nie ma szans, w dyskotece również. Po parkach chodzenie zakończyłam mając 16 lat. Pozostaje ulica, ale przecież nie stane na środku drogi i nie zacznę krzyczeć - szukam swojej połówki, portale randkowe są bez sensu - tu raczej znajdzie się panów wyłącznie oczekujących seksu bez zobowiązań.

herbata różana - aż się uśmiechnęłam :) masz rację, ale samotność jest straszna... nie wiem, nie umiem sobie z nią poradzić.

Oj, Angie, Angie... Walą Ci tu ludzie pseudopsychologię. I robią to w dobrej wierze... A Ty po prostu potrzebujesz kogoś poznać. A nie siedzieć na Kafe. I dzielić włos na czworo... Więcej akcji, mniej ględzenia. Będzie dużo powodzenia... :-)

Ja jestem 5 lat sama, minie mi w grudniu i jakoś zabijam tą pustkę poprzez rozwijanie swoich pasji