dziwna sytuacja u lekarza

Sama się sobie dziwie, że to piszę. Jednak mineło już trochę czasu, a to nadal nie daje mi spokoju. Jakiś miesiąc temu byłam na zdjęciu szwów i chirurga onkologa. Niestety mojego lekarza, który jest wspaniałym człowiekiem nie było w poradni. Nie wiedziałam o tym. Przyszłam zakatarzona, bez makijażu, zaspana. Okazało się, że jest jakiś inny lekarz w zastępstwie, w tym problem, Z rejestracją łączą się dwa gabinety. Weszłam do jednego, obok był lekarz zajmował się biopsja piersi pacjentki. Zajęła się mną pielęgniarka. Położyłam się, rozebrałam (znamię miałam w miejscu intymnym) i pielęgniarka zaczęła zdejmowanie szwów. W tej chwili wszedł ten nowy lekarz. Nie odpowiedział na moje dzień dobry. Powiedział "O wow", po chwili "oj"był zawstydzony, co mnie dziwi. Podszedł, spojrzał na moje krocze i wyszedł do gabinetu obok. Za chwilę wrócił po niby krzesełko (byłam w gabinecie obok, wcześniej i z tego co pamętam tam był komplet siedzeń). Dwa razy wracał z tym krzesłem. Ja za każdym razem się podnosiłam w czasie zabiegu i próbowałam się zakryć, bo nie wiedziałam, czy to lekarz, czy ktoś inny, Za każdym razem się uśmiechał. Pięlgniarka kazała mi po zabiegu zaraz szybciutko zejść i się nie ociągać. Byłam w szoku, na poprzednich wizytach, była miła i wręcz przetrzymywała mnie rozmową. On znowu wszedł. Stałam na ziemi i probowałam założyć majtki. Znowu się szczerzył i spojrzał na mnie od góry do dołu. Przeczytał wyniki badań i cały czas się szczerzył. Zapytał czy jestem zadowolona cały czas się szczerząc i wyszedł. Pielęgniarka nie chciała odpowiedzieć na pytania dot. pielęgnacji rany. Zdawkowo coś powiedziała. Stałam pomiędzy nią i drzwiami, a ona przybliżała się w stronę drzwi. Złapała mnie za ramię i lekko pchała. Ledwo zdarzyłam wziąć kartkę z wynikami badań. Chciałam się pożegnać z lekarzem i jeszcze raz go zobaczyć. Nie powiem, że mi się nie spodobał. Przystojny, wiele dobrego o nim słyszałam. Chociaż zniesmaczył mnie ten komentarz, zamiast dzień dobry. Pacjentki go chwalą za podejście, nawet w dotykaniu piersi. Jest taktowny grzeczny, a tu nagle takie coś.. Niestety nie wiem, czy jest żonaty. Nie nosi nigdy obrączki, nawet na konsultacjach. Nie mogę przestać myśleć o jego uśmiechu, zauroczyłam się chyba. To już się ciągnie jakiś czas. Pomyślałam nawet, żeby bez podtekstów zaprosić go na kawę w ramach podziękowania za leczenie ale tylko wtedy kiedy będzie nam się miło rozmawiało w czasie wizyty. Zostały mi jeszcze dwie wizyty i usunięcie znamienia, na szczęście na szyi . Na swoje nieszczeście w pierwszej chwili pomyślałam, że mu się spodobałam skoro cały czas tak oblatuje mnie wzrokiem i ta jego dezorientacja. moje pytanie , to czy dobrze widzę tą sytuację i czy ta kawa to nie przesada. Boję się plotek. Może tam będę kiedyś pracować...Proszę o pomoc

bez prow!!!!!!!!!!!!!!

hahahahaha tylko ze to nie prow.

dziewczyno, wszyscy zauważyli że to ty próbujesz ściągnąć na siebie uwagę lekarza - choćby tym "dzień dobry" w czasie, gdy jesteś goła. kto normalny i przyzwoity w takiej sytuacji wita się z kimkolwiek w gabinecie? siłą rzeczy, zwróciłaś na siebie jego uwagę. ponadto obowiązkiem lekarza było zobaczenie, jak wygląda rana po zabiegu, ty dorabiasz sobie ideologię i chyba godzinę tam się ubierałaś, chcąc przedłużyć całą sytuację. w szpitalu nie ma czasu na takiej bajery. był miły, bo może z natury jest miły, a ty sobie dopisujesz bóg wie co. pielęgniarka chyba siłą musiała cię przegonić. szczerze, zrobiłaś z siebie pośmiewisko. może stąd to szczerzenie się? :) przeczytanie wyników badań nazywasz "opieką"? wolne żarty. wyjdź na świeże powietrze i ochłoń.

prow prow prow:D:D:D

był już taki temat, prawie słowo w słowo... żenua

Jakim cudem ubierałaś się i jednocześnie wpatrywałaś w lekarza? Nie dziwię się, że miałaś przez to problemy z szybkim odzianiem się i robiłaś to wyjątkowo opieszale. Myślę, że i lekarz i pielęgniarka zorientowali się że mają do czynienia z napaloną małolatą. Tymczasem szpital to nie agencja towarzyska.