czy ktoś miał depresje i wyszedł z tego?

jest teraz szczęśliwy i normalnie funkcjonuje? Potrzebuje nadziei że mozna z tym wygrać :(

po 12 latach leczenia ale raczej malo skutecznego wreszcie znalazlam wspaniala pania doktor, ktora mi dobrala leki tak, ze dzis funkcjonuje zupelnie normalnie

głownie zażywam wiśniówkę i mocniejsze alkohole. z braku kasy nie pogardzę również zwykłym jabolem i świat staje sie kolorowy :)

wszystko jest mozliwe. ja wyszlam z depresji. Ba, mialam 10 lat bulimie!!! I jestem zdrowa i szcesliwa:) i szczupla:) i zdrowo sie odzywiam:) mam wspanialego meza i staramy sie o dziecko teraz.

ja po lekach fukncjonuje normalnie. Tyle, że cierpie na dwubiegunowe zaburzenie nastroju i w moimm wypadku musze też zmagać się z manią. Teraz mam jednak faze depresji i czasem musze zmuszać się do funkcjonowania bo dolegliwości fizyczne tak mnie dobijają. Najlepiej czymś wypełnić czas i nie myśleć o depresji. To pomaga. No i leki, leki i jeszcze raz leki.

Są różne rodzaje depresji i z jednych można wyjść a z innymi trzeba żyć do końca.

Adrenanina-co spowodowalo twoja depresje? jesli moge spytac, i co to za manie dokladnie?

biorę leki, kilka razy już je zmieniałam i dawkowanie też. Teraz biorę całą garśc prochów i niby mam więcej siły, zaczęłam jakoś funkcjonować, ale chciałabym bym byc chociaż troche mniej nieszcześliwa. Od conajmniej 10 lat nic mnie nie cieszyło :(

choroba afektywna dwubiegunowa poczytaj o nim. A wynikła ona z traumy przeżytej w dzieciństwie.

niej*

Depressja jakie leki bierzesz? jakie miałaś/masz fizyczne objawy depresji?

14:20 [zgłoś do usunięcia] DepresssJa biorę leki, kilka razy już je zmieniałam i dawkowanie też. Teraz biorę całą garśc prochów i niby mam więcej siły, zaczęłam jakoś funkcjonować, ale chciałabym bym byc chociaż troche mniej nieszcześliwa. Od conajmniej ....." x x Jesli po 10 latach leczenia nie ma żadnych efektów [ aż dziwne, że jeszcze ładujesz w siebie tę chemię] to lepiej będzie odstawić te leki i wybrać jakąś inną metodę by sobie z tym problemem poradzić.

choc przez cale zycie trzeba byc ostroznym, bo depresja ma nawroty. Najskuteczniej pomogla mi joga, ale taka bardziej oddechowa niz wygibasy, i regularna praca z umyslem. Tylko ze tego nikt nie zrobi za nas, wiec metoda nieco pracochlonna. Ale dzieki temu zyje, i to calkiem niezle, a bylo juz na krawedzi.

adrenanina jakie leki bierzesz na Chad?

rany, laska, chociaż sobie rentę załatw, bo przez te leki to można sobie rozwalić i psychę i fizys. Lekarze chętnie piszą leki a ty potem żyj bidaku z tymi skutkami ubocznymi

znam te przypadlosc. sama kiedys u siebie podejrzewalam. A co to za traume przezylas, jesli moge spytac?

ponad 10 lat sie z tym bujalam ale w koncu sie udalo! odpowiednie leki i jest ok :-)

nie napiszę tutaj, bo to zbyt osobiste. Biore Asertin 100 antydepresant, Neurotop Retard stabilizator nastroju i jeszcze Sedan na ataki lęku.

ze jestescie juz zdrowe?

Moja mama miała depresję, która niestety przerodziła się w psychoze. 2 lata z jej życia. Ale pobyt na oddziale psychiatrycznym, dobrane właściwie leki i dzisiaj to ona mnie podtrzymuje mnie na duchu. Trójka z jej rodzeństwa miała identyczne historie, niestety mamy to w rodzinie. Ja sama miałam dwa razy depresję poporodowa i wyszłam z niej dzięki lekom i terapii. Ciężko było, bo nawet nie mieszkam w Polsce, ale wyszłam i funkcjonuję na wysokich obrotach.

od 10 lat choruje albo nawet dłużej, najpierw próbowałam terapii u psychologa, dopiero niedawno zdecydowałam się też na leczenie u psychiatry- obecnie biore depralin, lerivon, xanax i stilnox na sen. Objawy fizyczne mam chyba wszystkie mozliwe: bóle głowy, mięśni, senność, zmęczenie, brak apetytu, bezsenność, napady lęku. Odkąd pamiętam byłam smutna i apatyczna, boję się że to nie choroba a po prostu "uroda" i nie będe nigdy umiała cieszyć sie zyciem :o

10 lat to wiele... Ja mialam szany depresyjne ok 4-5 lat wiele sie w tym czasie wydarzylo... Nie wiem jak dalam rade..poznalam kogos kto sie mna zaopiekowal...

A ja dziewczyny dla odmiany mam nerwicę lękową.. od niecałego roku.. i się pogarsza.. i co z tym zrobić ? do pracy iść nie mogę .. każdy tylko pluję w twarz, że nie pracuję, a nikt nie rozumie, że po prostu nie mam na to siły i nie dam rady.. ktoś był w takiej sytuacji ?

pocieszam miałam, wyszłam, jestem szczęsliwa

z pracą doskonale rozumiem, na mnie wszyscy patrzą jak na niedojdę :/ Tylko jak mam iśc do pracy skoro brakuje mi sił żeby wyjśc do kiosku a w środkach komunikacji miejskiej dostaje ataków paniki :o

boisz się wyjsc? wyjdź mimo to boli cię? walcz i rób swoje mimo bólu masz atak paniki? opanuj go wszystkimi siłami jeśłi nie dasz rady- spróbuj znowu nastepnym razem nie ma innego sposobu, to cięzka praca ale opłaca się bo procentuje ogromną wiedzą o sobie i daje możliwości walki na przyszłość

:( łączę się w bólu

walczę, codziennie :o Tylko mi już sił nie starcza i coraz częściej nie widzę sensu- bo po co mam walczyć i coś robić, skoro jutro będzie tak samo cięzko?

ja miałam i wyszłam! ale trwało to długo... jednak teraz mam męża, synka i jestem bardzo szczęśliwa więc wierzę, że można z tego wyjść :D moim błędem było to, że nie udałam się do psychologa - żałuję, bo pewnie wcześniej bym z tego wyszła...

A tabletki wam pomogły? mam umówioną wizytę za niedługo u psychiatry. Psycholog nie pomógł. Wyjeżdzam i muszę być zabezpieczona po pas. Chociaż z domu boję się wyjść, a do miasta taksówka muszę jechać choć to duży koszt. Nie mam wyjścia. Licze na leki - to jedyny ratunek. A wyjazd to tak jakby mój obowiązek .. więc wyjścia nie mam. Jeżeli tabletki mi pomogą w końcu będę w siódmym niebie!!