czy to tylko mnie dotyczy

wcześniej też tak miałaś? mówię o dekadzie+/-kilka lat.

oj tak. przelotne znajomosci, po ktorych czasem i tak nie czulam sie lepiej. bylam w powaznym zwiazku a i tak flirtowalam,spotykalam sie,poszukujac czegos wiecej.

powinas isc do psychologa i zaczac i leczyc bo juz sobie uwiadomila ze ie rozniz od innych ze cos nie tak jetes na dobrej drodze powodzenia......

dziekuje setunia...

powiedziałbym raczej, że tu potrzebny jest jeszcze seksuolog. Myślę,że on będzie miał więcej do powiedzenia. Chciałabyś być mamą?

mam 33 lata. nigdy nie myslalam powaznie o tym by urodzic dziecko i je wychowywac.zawsze bylo cos ciekawszego w zyciu,nie czulam sie dojrzala do tego no i nie mialam tez odpowiedniego partnera. mysle ostatnio,od jakiegos roku,ze dopeiro dojrzewam do tego,ze moglabym opiekowac sie,wychowywac dziecko. ale pewnie nie wystarczylo by mi wytrwalosci i nie chce robic nic pod wplywem impulsu.

dobrze,że dostrzegasz swoje problemy. Każdy ma problemy. Jedni tkwią w jednym związku, dusząc się w nim, inni są szczęśliwi. Jak nie to, to coś innego się pojawi, co nam nie sprzyja. Szkoda tylko, że marnujesz się w taki sposób. Przestań gonić białego króliczka.

wiec co moge zrobic,co myslec czy nad czym pracowac by sie nie ''marnowac''? jesli przestane ''gonic'' to bedzie pustka znow..bede sama ..bede czuc sie gorsza,zepchnieta na trzeci plan.

Nigdy o tym z nikim nie rozmawiałaś? Nigdy nie analizowałaś tego z kimś, kto mógłby Ci obiektywnie coś doradzić, pouczyć? Myślę tu głównie o Twojej Mamie.

nie. probowalam porozmawiac z siostra,ale srednio mnie zrozumiala...

;)