mam problem

Gdy widzisz, że zaczyna się napad mówisz mu "jesteś agresywny, odejdź ode mnie" i oddalasz się poza zasięg jego agresji. On musi sobie zdać sprawę, że tą drogą nigdzie nie zajdzie. Gdy bęcdzie już spokojny możesz go spytać, czy jest świadomy swojej agresji i czy zamierza coś z nią zrobić. Jeśli odejdziesz od niego wpadnie w nałóg i będzie w najlepszym wypadku stracony dla świata, w najgorszym kogoś zabije.

ja tylko nie chce zeby mi cos zrobił albo w przyszłosci naszmu dziecku. Chce mu pomoc i dziekuje ze nie traktujesz mnie z góry. Tylko wiesz on sie nieraz przyznaje a czasami uwaza ze to wszystko moja wina i to jest najgorsze

Musi w pełni przyjąć odpowiedzialność za swoją agresję, inaczej terapia nic nie da. Aty musisz być silna i mu nie ulegać. Uległość tylko będzie go umacniała w wierze, że ty jesteś wwinna, a to nie jest prawda.

dziekuje ci za dobre slowo. Postaram sie wcielic rade w zycie a teraz klade spac, praca jutro czeka

Jeszcze jedna rzecz. Niby alkohol odstresowuje, ale szybciej odblokowuje hamulce. On musi być świadomym abstynentem.

Doswiadczony, podoba mi sie to co radzisz autorce, ale nie moge zgodzic sie z narzucaniem na nia odpowiedzalnosci ''naprawienia'' go...mysle, ze to jest nie w porzadku tego o niej oczekiwac. Takie terapie to sa lata i to pod warunkiem, ze zainteresowany jest w pelni gotowy i chce. To, ze go nie naprawi ,moze wzbudzic w niej jeszcze wieksze poczucie winy, nie dosc, ze chce go opuscic to jeszcze w sytuacji gdy on jej ''potrzebuje'' (?)

Nie ja na nią nakładam obowiązek prowadzenia terapii, tylko jej miłość do niego. Musi go uświadomić dla swojego dobra. A terapię musi poprowadzić specjalista.

Radzę jej z własnego doświadczenia. Zaczynałem być agresywny i żona twardo mi to uzmysłowiła. Na szczęście na tyle wcześnie, że nie potrzebowałem terapii. Teraz sam potrafię wyczuć, że mnie "bierze" i odpowiednio zareagować (odsunąć się od źródła irytacji i wyciszyć się.

Fajnie, ze Ci sie udalo :)

witam ,dzisiaj ciche dni, zrzucanie winy na mnie. Powiedziałam ze najdalej po switach sie wyprowadze wiec i on i ja mamy czas na znalezienie mieszkan (mieszkamy w wynajmowanych) Powiedział ze ok i znowu nerwy :(

Zrobilas pierwszy krok...bravo za odwage!