Uprzedzenia, naznaczenie i wykluczenie ze względu na choroby i niepełnosprawność

Co o tym sądzicie? Jakie są tego powody? Czy można temu jakoś zaradzić? Proszę o opinie na ten temat:)

za szerokie pytanie nawiasem mowiąc ja jestem z tego względu strasznie wykluczona

@bdfghngj możesz opowiedzieć o tym coś szerzej? w jakim sensie wykluczona? wiem, że temat jest szeroki jak rzeka, jednak ja nie mam pojęcia jak mam go opisać.

ludzie chyba nie tolerują zadnej innosci, pies tez szczeka na inaczej wyglądająca osobę, to jakiś pradawny lęk przed drapieznikiem- osoba dziwna moze byc grozna, takie instynkty przetrwałe

Jak chcesz sie zagłębic w temat to wysle Ci moja prace magsiterska 150 stron i ksiazki na ten temat.

opowiem, czemu nie. Otóż moja wada polega na tym, że niedosłyszę. Ciągle przebywam ze słyszącymi. I słyszę tylko gwar, nie rozróżniam słów. Zawsze na uboczu bo nic nie mówię, a nie mówię, bo nie wiem co się dzieje, nie chcę palnąć jakiejś gafy. Czuję się z tym OKROPNIE. Jestem inteligentną osobą a wszyscy biorą mnie za jakiegoś przymula. Ja w środku aż się gotuję, że nie mogę wyrazić siebie. Fajnie, nie?

czasem jest mi tak zajebiście smutno. np teraz

to czemu na wstępie nie nakreślisz swojej sytuacji ? jeśli są to osoby obce, a znajdują się też znajomi w tym gronie powinno być ci raźniej przyznać się do wady. nikt nie jest jasnowidzem, by wiedzieć czemu tak się zachowujesz.

ale ja to mowie na początku, najpierw wszyscy są mili a potem pomalu sie odsuwają, kolegują z innymi, nie potrafię ich zatrzymać przy sobie, śmieją się, gadają. Wyobraźcie sobie sytuację, ze jesteście w szerszym gronie i wszyscy wybuchają śmiechem, a wy nie wiecie o co chodzi, nie zapytacie, żeby nie wyjsc na deblia, to po pierwsze, a po drugie, byc moze nie usłyszelibyście odpowiedzi pytając po raz dziesiąty.

dlatego uśmiecham się jak głupia bo wszyscy to robią, a nie bo mnie coś rozbawiło. Żałosne i smutne czyż nie? Nie wspominając o ogromnej samotności. Próbuję nawiązywać kontakty, znależć znajomych, ale wszędzie jest to samo. A ja cierpię katusze.

ej mowcie coś, pomóżcie coś wymyślić :(

a nie można zaradzić temu jakimś aparatem słuchowym ? czuć chwilę w danej sytuacji jest ważne i szczerze nie wiem co tobie poradzić. a nie potrafisz czytać z ust ? czy to już staroświecka metoda? sorry.

trochę czytam. ale nie da się wszystkiego, tym bardziej na moim stopniu umiejętności. aparaty jjuz mialam i mi nie pomagaly bo byly tanie z nizszej polki, a na porzadny mnie nie stac eh

ty nie łam się, bo mi też smutno będzie przed snem :( pomyśl sobie, że twoja wada to rodzaj sita;przesiewasz masę ludzi a zostają przy tobie tylko te osoby, które cię szanują, doceniają i podziwiają za to kim jesteś. sami najwytrwalsi. to jest wartość, bo dobrego kumpla nie znajdziesz w gronie śmiejącego się i oddalającego się stada. :)

no ja siedze na wozku ale osobiscie wole to niz nie mowic, widziec czy nie slyszec

współczuję wam, ja bym jednak wolała nie mówic niz byc na wózku... a jak sobie radzicie finansowo, macie pomoc rodziny?

serio wolalabys nie mowic? przeciez nawet nie dalabys rady krzyczec o pomoc w razie czego nie zadzwonilabys nigdzie nie zaprzyjaznilabys z nikim bo malo kto ma cierpliwosc uczyc sie migowego

czuję, że nigdzie nie pasuję, nikt nie chce zostac przy mnie na dluzej. Przykro mi jak jadę z innymi samochodem, oni gadaja, śmieją się a ja odwrócona do okna i łzy w oczach. coś okropnego. Ja jestem na stazu wiec jakis dochod mam, rodzina mi juz dosyc napomagala. Po prostu chce byc niezależna. Teraz też mi się na placz zebralo ale to mi pomoze uwolnic emocje.

ja się i tak nie przyjaznie z nikim... wszyscy o mnie zapomnieli, niby zdrowa jestem ale co z tego... ale jesli chodzi o niemówienie, czy nawet wózek, to ten internet tez sporo daje, nie sadzicie?

internet to nie zycie lepiej jezdzic na wozku niz nie mowic ale ty uwazaj sobie inaczej

no kazdy wszystko odczuwa inaczej, to się zgadza. ale teraz kazdy siedzi jak chory przed tym kompem, i nawet nikomu się nie chce chodzic do zadnych znajomych, w sumie głupie czasy nastały...

fkjfdeicn owszem internet to nie zycue, ale to dzięki niemu dowiedzialam sie o roznych wyjazdach, wycieczkach, gdyby nie on nie bralabym w nich udziału. dla mnie jest sweo rodzaju przepustką

to czym jest zycie w takim razie? Pracowaniem jako sprzataczka, łazeniem po urzedach, czekaniem na tramwaj? Zakupami w Biedronce? Jak ma tak wyglądac zycie to ja wolę internet

czemu jako sprzątaczka? nie cenisz się wyżej? wychodzisz w ogóle do ludzi/