dla córeczki wszystko...

witam Muszę sie wygadać, nie wiem ile jeszcze wytrzymam. Od kilku lat jestem z chłopakiem - na początku bylo super, uważałam się za szczęściare. Potem zaszlam w ciążę i urodziłam córeczke, która teraz ma 9 msc. Bardzo się cieszyliśmy. W sierpniu planujemy wziąść ślub i stać się rodziną , jednak coraz trudniej jest mi z nim żyć. Wszystko zmienilo sie, gdy mała się urodziła. Pracujemy oboje ale to ja zarywam noce i ciągle jestem zmęczona. Kłótnie do których dochodzi miedzy nami bardzo mnie bolą. Doszło do tego, że wyzywa mnie od najgorszej, popycha, szarpie nawet przy innych a potem jest idealem chlopaka. W nocy płaczę w dzień robie dobrą mine do złej gry. Udaje że to co mówi, mnie nie rusza. Ale gniew we mnie rośnie. Próbowalam z nim zerwac wiele razy ale on nie chce nawet myśleć że to koniec. Jestem uwięziona i nikt nie może mi pomóc. Znajomi mówia "zostaw go" nie rozumieja ze bardzo bym chciala ale on nie dopuszcza do siebie tej mysli a ja boje sie co będzie potem. Nie wiem co robię źle i jak moge to zmienić. Boli mnie to ze mnie nie rozumie. ;( Nie proszę o rady bo wiem co powinnam zrobić lecz proszę o wsparcie bo tak trudno mi je otrzymać... Z góry dziękuję...

""Nie proszę o rady bo wiem co powinnam zrobić lecz proszę o wsparcie bo tak trudno mi je otrzymać... "" a co powinnaś zrobić?

Powinnam go zostawić ale każdy kto ma dziecko, przyzna mi pewnie racje że chce dla niego pełnej rodziny...

chyba pełnej patologicznej rodziny - gdzie córeczka będzie patrzyła, jak tatuś traktuje mamusię jak szmatę i będzie się uczyła, że jaj rola życiowa też jest taka jak mamusi

tak... pewnie masz rację... Przez całe życie zaciskałam zęby i szłam naprzód, dlatego obojetne jest mi to jak mnie traktuje byle dla niej był jak ojciec a jest. To mi wystarcza.

a ona będzie potem brała z ciebie przykład - ale co tam - przecież najważniejsze, żeby być pełną katolicką rodziną - no i jak to? ty bez chłopa??? a co pindy koleżanki na to powiedzą??

i nie pieprz, że robisz to dla dziecka - robisz to dla siebie, pozwalasz się poniżać żeby go zatrzymać - dno!

' Próbowalam z nim zerwac wiele razy ale on nie chce nawet myśleć że to koniec. ' nie wiem czy nie doczytałaś albo nie zrozumiałaś tekstu... Nie robie z siebie męczennicy bo nią nie jestem. Napisalam bo myślałam ze ktoś mnie zrozumie a nie żeby jakas pesymistka zjechała mnie na samym wejściu... wyżywać się na forum- to jest dno!

jak uważasz siedź z nim dalej i ciesz się, że on nie chce odejść - pewnie, że nie chce - ma wszystko podstawione pod nos i darmowy worek treningowy - ani się waż odchodzić, bo oberwiesz!

nie jestem pesymistką - po prostu nie lubię głupich, bezwolnych kobiet, które swoją głupotę tłumaczą dobrem dziecka

kto kogo lubi nie ma tu nic do znaczenia. Widocznie nie wszyscy ludzie darzą innych empatią. Co gorsza niektórzy wogóle jej nie mają...

dlaczego mam ci współczuć i darzyć empatią? bo podejmujesz głupie decyzje?

Widziałam jak kończy sie podejmowanie glupich decyzji. Z moimi rodzicami bylo podobnie. Kiedy mama została sama bez grosza przy duszy i z trójka dzieci do wychowania - tez nie bylo za wesoło. Dla Ciecie < wredniucha05> wszystko jest albo czarne albo białe...

przynajmniej staram się, aby takie było Dobranoc.

Powodzenia. Dobranoc

Kurcze a fajni mężczyźni, z którymi można byłoby stworzyć szczęśliwą rodzinę dziś zwykle żyją sami.