Zniszczyłam sobie życie przez młodzieńcze błędy

źrUdło; lol

ide nie tracic snu

zródlo * jpd

tak robie bledy, nic na to nie poradze, to dopiero problem bo mi za to maturze odejma

Czytałam i jedyne o czym wiadomo to o tym, czym grozi przetrzymywanie książek. Ja książki już dawno oddałam, po co mi one, więc chodzi co z samą karą - czy rosną odsetki? Jestem zła, bo każdy odpowiada na to pytanie inaczej, często opierając się na domysłach niż na konkretnych ustawach prawnych. To już siedem lat, nikt się o upomina, ale wystarczyło to 500 zł, by mieć uraz i chcieć mieć wszystkie długi z głowy.

nie przejmuj się, ja robiłem i robię błędy, a na maturze nie miałem żadnego - po prostu korzystaj z bogactwa leksykalnego polszczyzny i wymieniaj wątpliwe słowa na inne (i napisałem kożystaj, niech żyje automatyczne sprawdzanie pisowni)

Nie musisz odpowiadać na moje pytanie, tym razem akurat zwracałam się do innych ludzi...

jeżeli nie ma informacji w regulaminie, to co do zasady naleza sie odsetki w wysokości ustawowej, kalkulator masz tutaj: http://www.kalkulatory.gofin.pl/12,Kalkulator-odsetek-ustawowych.html nigdy nie słyszałem, aby biblioteka pobierała odsetki, nigdy ode mnie nie pobrali kary, a oddawałem książki za spanikowanych znajomych i zmarłych idź, pojęcz, to może umorzą - to jest "organizacja pożytku publicznego", a nie Amber Gold, do tego panie w bibliotece maja miękkie serca, w końcu oddajesz, a nie przywłaszczasz

tak robie ale zrodlo jest nie powtarzalne

Napisałam tutaj z nadzieją, że ktoś już teraz powie mi, czy moje obawy są bezpodstawne czy wręcz przeciwnie. Ciągle się tym zadręczam, a dopiero w kwietniu będę miała możliwość tam iść, żeby się dowiedzieć. Wolałabym już wcześniej się przygotować.

ja te zoddaje po terminie grubo i nigdy nie placilam choc powinnam

adrianka nie bój sie obawy sa zbedne

napisz do mnie na euretyk@gmail podpowiem, pomogę, daję słowo.

Mam nadzieję. Jak mówię - byłam wtedy jeszcze gówniarą i myślałam, że wiele rzeczy mi się upiecze. Teraz jednak zdałam sobie sprawę z tych konsekwencji i robię wszystko, żeby jeszcze to wszystko uratować. Chciałabym żyć normalnie, mieć chłopaka, znajomych. A nie płakać po nocach.

"czep inormacje u żrudla' -> zasięgnij informacji na miejscu/w bibliotece/w miejscu pochodzenia źródło - zdrój, krynica; zalążek, przyczynek, początek; pochodzenie, geneza od parunastu lat przymiotniki w stopniu równym piszemy łącznie z partykułą "nie"!!!

"Chciałabym żyć normalnie" czyli niby żyjesz nienormalnie, tzn. jak?

Żyję nienormalnie. Jestem kłębkiem nerwów, płaczę z byle powodu, ciągle mam dołki. Mam opinię zdolnej, ale marnuję czas na rozmyślanie i nie pracuję nad sobą. Na studiach daję rady, ale nic mnie tak naprawdę nie cieszy, bo cały czas żyję tym, co było kiedyś.

wizyta u psychologa się kłania

odezwij się do mnie, spróbuję Ci pomóc.

jak masz na imię adrianko, i ile masz lat?

odezwij się do niego - to internetowy bajarz erotoman marzący o wsadzeniu w końcu jakiejś dziewczynie, napewno miły chłopak, choć nieudacznik i socjopata

Byłam już na jednej terapii i nieco mi to pomogło. Wyciszyłam się, otworzyłam na ludzi. Ale wystarczyły problemy, żeby cały spokój szlag trafił.

Imię mam takie jak w temacie, wiek 24. I nie szukam tutaj przypadkowych znajomości :P

Najbardziej martwię się tym, że stracę moich rodziców, z którymi ostatnio tak dobrze się dogaduję. Oni są dla mnie najważniejsi i nie chcę im wyrządzić krzywdy. Już się pogodziłam, że z wszystkimi innymi jest do kitu, ale ojciec, matka, pies, dom... nie chcę ich stracić.

my Ci nie pomożemy, jak poprzednio ten psycholog Ci pomógł, to korzystaj, widocznie on wie jak

Chyba będę kontynuować leczenie. Może to mi coś pomoże. Tyle bym dała, żeby odzyskać spokój. Niczego się nie bać, żyć stabilnie, móc się cieszyć życiem. Byle tylko było mi dane, bo w tej sytuacji wszystko stoi pod znakiem zapytania.

Ech, nawet spać nie mogę... Jaka szkoda, znowu zasnę o 4 rano.

nie jestem psychologiem, ale może spróbuj odnieść jakiś mały sukces, np. zaplanuj dzień (tylko bez przesady) i jak wykonasz plan to będziesz trochę bardziej zadowolona?

Z pewnością poprawi mi się nastrój. Potrzebuję sukcesu, żeby się zmotywować do czegokolwiek. Ostatnio próbowałam skupić się na czymś innym, ale dzisiaj mi się to wszystko przypomniało i stąd ten lamentacyjny topic.

to zaplanuj kilka rzeczy do zrobienia - spisz, a potem ciesz się sukcesem młoda jesteś i cały syf i radość życia jeszcze przed Tobą ;)