Nigdy nie kochałam

Mam 20 lat, nigdy nie byłam w związku, nigdy nikogo nie kochałam. Nie czuję się z tym faktem jakoś specjalnie złe, ale czasami zastanawiam się czy wszystko ze mną jest ok? Czasami tylko jak jestem na imprezie i patrzę na zakochane pary szalejące na parkiecie albo oglądam jakiś babski harlequin zastanawiam się jakie, to jest uczucie kogoś kochać. W moim życiu miałam dość małe doświadczenie z facetami. Adoratorów jakim miałam zbywałam. Z dwoma facetami pisałam sms ( oczywiście nie w jednym czasie :-D) do momentu, kiedy chcieli się ze mną spotkać w delikatny sposób za każdym razem odmawiałam. Ostatni ,,mojego" adoratora poznałam na imprezie studenckiej. Kiedy chciał się ze mną spotkać odmówiłam. Nie wiem sama dlaczego? Może po prostu nie jestem gotowa na żaden związek i boję się, że jeśli bym się z nimi umówiła jeden, drugi raz polubiłabym, nie sądzę, że z tego wynikło by coś więcej. Wczoraj jak byłam na Sylwestrze trochę doskwierała mi samotność. Moje koleżanki znalazły sobie jakiś adoratorów i partnerów do tańca, a ja jak stara panna siedziałam przy stole i patrzyłam na tańczące pary. Nie mam specjalnego powodzenia u mężczyzn. Nie wiem z czego, to wynika. Z wyglądu jestem przeciętna. Myślę, że jakby na mojej drodze pojawił się odpowiedni mężczyzna może przełamałbym barierę. Nie mam dużym wymagań po prostu chcę żeby był wykształcony, pracowity, męski ( mam już dość tych syneczków mamusi) żeby mnie szanował i umiał się zachowywać, tak abym nie musiała się za niego wstydzić. Chociaż myślę, że to i tak w dzisiejszych czasach za duże wymagania :-D Mam powody do martwienia się? czekam na odpowiedzi :-D Pozdrawiam

czyli jednak kogoś chcesz? ja nie wiem jak można chcieć byle kogo. ja musiałabym się najpierw zakochać w kimś konkretnym by potem rozważać związek. a może brakuje Ci po prostu ludzkiego towarzystwa?

Z wyksztlceniem możesz sobie odpuścić bo to podobnie jak szata nie ono zdobi czlowieka

a niby czym masz się martwić? nie chcesz narazie faceta, to nie.

Może jesteś aseksualna? Mówię serio, nie traktuj tego jako obrazy. W sumie to ja jestem w dosyć podobnej sytuacji do Ciebie, tylko że raz w życiu byłam zakochana (bez wzajemności). Poza tą jedną osobą nikt mnie nie nigdy poważniej nie zainteresował.

Ja mam podobnie tylko, że ja chce być sam i nie wiem dlaczego. W sumie nie widzę w tym sensu ...

daj sobie czas żeby poznać kogoś i żeby ktoś miał szanse poznać ciebie

to jest takie pieprzenie Weź się zbierz do kupy i idź poszukać jakiegoś ruchadła i już

ales jebla elaborat

Nie jestem raczej aseksualna. Nie czuję wstrętu do bliskości z facetem. Nie jestem specjalistą od aseksualizmu, ale myślę, że na tym polega głównie ta przypadłość. Co do wykształcenia, to w dzisiejszych czasach każdy je ma więc, to jest taki standard. Choć uważam, że nie jest ono najważniejsze. Znam studentów, którzy w życiu nie przeczytali, ani jednej książki i co drugie słowo u nich zaczyna się na k. Znam też ludzi, którzy są po szkole średniej, a jak z nimi rozmawiam jestem oczarowana ich wiedzą :-D

miałam podobnie raz w życiu byłam zakochana i próbowaliśmy ale nie wyszło. Od tego czasu nie pokochałam już nikogo ( mam już 28 lat), wiem, że ten facet był pierwszym i ostatnim facetem którego kochałam (kocham) obecnie jestem z kimś w związku, facet jest dla mnie dobry, świata poza mną nie widzi... ale ja nie umiem się zangażować. Szanuję go ale to tyle.

Aseksualizm nie polega na tym, że daną osobę obrzydza seks, tylko na tym, że sprawy erotyczno-romantyczne są mu obojętne.

standard - poznajecie super facetów, oni was zostawiają by zaspakajać inne samice, a wy wiążecie się z przeciętniakami, ale wiernymi . sam zajmuje sie tym zawodowo :) i tylko mądra kobieta doceni to, że ją zostawiłem i pogłem ułozyc sobie życie z porządnym facetem. jedna na 10... na cholere wam faceci, którzy myslą kutasami?