znacie kogoś, kto nie pracuje już kilka lat i nie szuka pracy?

czemu sie pode mnie podszywasz? nie umiesz wymyslec swojego nicka?

up to ja

ja tez zyje z wynajmu nie bede sie ponizal za 1000 w jakiejs gownianej robocie i wstawac o 5 rano

Nie martw sie. Nie jestes jedyneym nieudacznikiem w Polsce. Ja znam ludzi, ktorzy z niecierpliwoscia koncza studia i wyjezdaja do Angli na zmywak czy produkcje. Smiechu warte!!! A najlepsze jest to, ze wracaja po 7 latach i chca przcowac w wyuczonym zawodzie. To sa prawdziwi nieudacznicy!!!!

ja nie mam i nie szukam. planuję pożyc do 30-ki a potem się zajebać.

up pogadajmy jeszcze..

Ja znam.Osoba ta jest na utrzymaniu rodziny .Czasem najmie się na parę miesięcy gdzieś na czarno ale obecnie nie pracuje że dwa lata. U nas w firmie zwolniła się posada na recepcji więc namawiałam ją na złożenie papierów i staranie się o ta pracę,ale stwierdziła,że to nie dla niej,bo za nudna robota.A póki ma ją kto utrzymać to się jej nie spieszy.

Nic nie sądzę, bo nie oceniam nikogo, dopóki go nie poznam. A nawet jeśli poznam to nigdy przecież nie będę do końca wiedziała (jeżeli będę w ogóle wiedziała) jakie motywy nim kierują, że taką idzie drogą. A oceniania ludzi z góry BARDZO nie lubię i wyjątkowo nie toleruję. Ja też dłuższy czas nie pracowałam i niektórzy moi "znajomi" nawet pozrywali ze mną z tego powodu kontakty lub je znacząco ograniczyli.A ile się musiałam nasłuchać, jaka to nie jestem, ile złośliwych uwag i uśmieszków... Przeszłam swoje krótko mówiąc. Pozostawanie bez pracy poróżniło mnie z całkiem sporą liczbą osób, ale suma sumarum BARDZO SIĘ CIESZĘ, że tak się stało, bo dzięki temu mam z głowy tych wszystkich fałszywców, dla których liczy się wyłącznie kasa... I mogłam się dowiedzieć, kto naprawdę jest moim przyjacielem i kto jest wartościowym człowiekiem. Więc ten brak pracy to było bardzo dobre sito w kwestii relacji z ludźmi... acz nie spodziewałam się, że taką to rolę spełni... Lecz powtarzam - bardzo dobrze, że tak wyszło. Nawet teraz, gdy mam pieniądze, choć nie z typowo zarobkowego zajęcia, niektórzy nadal mają do mnie wąty i stosują względem mnie przemoc psychiczną. Tyle że teraz potrafię się już znacznie skuteczniej bronić, nie tłumacząc się jednocześnie z niczego.

a ja znam kilku facetów od 20 paru lat do 60 paru co własnie jakoś kombinują w życiu (wiecej nie pracowali niz pracowali), głównie pija alkohol. Nie mam nic do nich, nawet ich rozumiem, bo z ich wykształceniem nie ma pracy.

w mojej pracy często słyszę od kobiet w wieku 24-37 lat: "nie pracuję"... które na pytanie o to od kiedy nie pracują, odpowiadają z oburzeniem i pewnym rodzajem dumy: "jestem osobą niepracującą".... nigdy nie pracowały i nie mają takiej potrzeby...