pragnę mieć rodzinę, a nic ku temu nie wskazuje

skończyłam studia, mam chłopaka , mieszkamy razem, pracujemy, z naszych pensji jednak nei da ani domu postawić ani kredytu wziąc, nic... moi szefowie są tylko 2 lata starsi a mają właśnie 2 małych dzieci i mały domek... zazdroszczę im... dlaczego nie każdemu się układa? po 1 to aj nie wiem czy ten mój chłopak w ogóle mnie kocha, nie mówi mi tego, chyba sa, nie ejst pewny, po 2 to mam wrażenia że mnie szczęśćie nigdy ie spotka, że ja cały czas czekam, jakbym teraz była na etapie przejściowym i ze rodzin dom dziecko to najblizej za 5 lat czyli koło 30:/ przykro mi z tgeo powodu, wczoraj nie mogłam zasnąc płakałam, choć nie dało się tego słyszeć,,, życie jest niespraweidliwe..

bywa, nikt nikomu nie obiecywal ze bedzie latwo lekko i przyjemnie...

sorry za tyle błędów...

No to bardzo dobrze by sie chyba zlozylo, gdybys urodzila dzieci okolo 30, co? Po co wczesniej??? Ciesz sie mlodoscia, wolnoscia, zyciem... Moze zmien prace, moze jakis kurs, studia... moze zmien faceta.... bo widze, ze ugrzezlas w marazmie. gdybys jeszcze miala dziecko, to dopiero by bylo z toba kiepsko. Ty myslisz, ze za drzwiami malzenstwa i rodzicielstwa kryje sie juz tylko szczescie. gowno prawda, przed soba nie uciekniesz donikad. A widze, ze to wlasnie ze soba masz problem najwiekszy.

ja robię kurs dodatkowy i mam mniej więcej pomysł... ale własnie ten kurz mnie blokuję , bo trochę kosztuję, a po 2 nie mogę się ruszyć z miasta gdzie go robię, a wiem że tutaj nie zostaniemy, dlatego ten marazm... a facet? chciałabym by sam potrafił zadba c o swoje interesy, a mam wrażenie, że to ja go muszę motywować i dawać pomysly...

o swoj interes to wiekszosc panow wie jak zadbac... tylko niektorzy maczaja go w roznych dziurach

no ja wiem , że byłoby dobrze około 30, ale z tego co widzę, to nawet na to jest nikła szansa

dorobic sie wszystkiego w rok?nie zawsze w zyciu jest tak jak sie chce ja koncze w tym roku 31lat i tez nie mam dziecka chcialam urodzic przed 30tka lecz los i zycie zadecydpwalo inaczej staramy sie piec lat leczymy i tez nie widze zeby tp bylo ujmujace ze dopiero po 30tce o ile bedzie tak wiec w zyciu nie zawsze bywa kolorowo i super tak i jak w malzenstwie i codziennym zyciu takie zycie

ja nie mówię, ze w rok, ale my zaczynamy w ogóle od zera, bo ja wócimy do naszego miasta to oboje będziemy bez pracy, a tylko tam czujemy się swojsko

widzę, że na forum gdzie każda ma dziecko lub zarz bedzie mieć nie znajdę dla siebie wsparcia...:(