Najleprza różnica wieku

Jak był taki temat przepraszam . 4 października urodziłam córcie i tak z mężem zastanawiamy się jaka jest najleprza różnica wieku miedzy dziećmi .

w najlepszym przypadku niech mąż ich uczy pisać

najleprza rurznica to nie wię, myślem, rze tak 6 lat to jusz jest maks

Przepraszam za błędy, ale jestem zmęczona i piszę z komórki a mam taką że cieski się na niej piszę.

whedif - dobre:):)

wieku. Zbyt dużo czynników się na to składa w każdej rodzinie. U mnie róznica to 3 lata i 10 miesięcy i dla naszej rodziny taka wówczas była najlepsza. Myślimy nad trzecim:) A dlaczego taka?? Bo jestem pracującą mamą. Rodząc pierwsze dziecko miałam 25 lat i niewielki staż pracy. Nie mogłam stracic pracy, bo z jednej pensji nie poradzilibysmy sobie, więc musiałam wrócić po macierzyńskim, bez wychowawczego. Popracowałam, zresztą super się w pracy odnalazłam i w drugiej ciąży też pracowałam. Ponownie wróciłam po macierzyńskim. Gdybym była starsza rodząc pierwsze dziecko i mój staż pracy byłby większy, pewno zdecydowałabym się na mniejszą róznicę wieku. Niemniej taka róznica ma b. wiele plusów. Ze starszym dzieckiem mozna się super dogadać i nie ma ogarniania dwojga maleństw, nie ma dwojga, które trzeba karmić i przewijać. Ogólnie polecam:)

dokładnie- nie ma najlepszej różnicy wieku ;) Wszystko zalezy od wychowania i od charakteru dzieci. ja np. najlepszy kontakt mam z siostrą o 12 lat starszą.

każda ma plusy i minusy. co chcecie od dziewczyny,teraz wszyscy mają dys... :-) takie czasy.

Dla dzieci - jak najmniejsza - razem się chowają, bawią, dogadują... 3 lata to już sporo w pierwszych latach życia dzieci. Dla rodziców - tak właśnie 3 lata z kawałkiem, kiedy starsze idzie do przedszkola, nie jest już uczepione maminej spódnicy, nie trzeba karmić, przewijać, nosić, pilnować na każdym kroku, dogadasz się jak ze starym ;) Oczywiście reguły nie ma, może być i tak, że lepiej dogadają się dzieciaki z większą różnicą wieku, niż takie rok po roku. Ja mam dwie córki, 3 i pół roku różnicy między nimi. Dla mnie łatwiej z powodów jak wyżej, ale zastanawiam się, czy się dogadają jak już młodsza (5 miesięcy) podrośnie. Sama mam siostrę rok młodszą i całe dzieciństwo trzymałyśmy się razem, jedna za drugą w ogień by poszła (co się po latach zmieniło, ale to inna historia :P ). Aczkolwiek sama z dwoma tak malutkimi dzieciakami chyba bym w wariatkowie wylądowała (jakbym przypadkiem wcześniej z wycieńczenia do sanatorium nie musiała się udać na rok) :P

Ja mam 20 lat a moja siostra 15 a druga 13 lat i też mam z nimi dobry kontakt .

U mnie różnica wieku jest 3,5 roku jest fajnie córcia bardzo mi pomaga przy braciszku czasem się też z nim pobawi czy czymś go zajmnie ;)

A co myślicie o roku różnicy ?

Hallo?

najlepsza wg mnie jest jak najmniejsza ale nawet mała różnica wieku nie zagwarantuje dobrego kontaktu pomiędzy rodzeństwem ja bym bardzo chciała brata lub siostrę dla mojej córy, najlepiej w systemie rok po roku, ale nie jesteśmy na to gotowi

jak si euda nastepne wkrutce to nie bedziesz pytac o rożnice

tak, jak wyżej napisałam dla mnie ten rok różnicy byłby super pod względem niemal rówieśniczych dzieci ale są i plusy i minusy z jednej strony prawie za jednym zamachem rzucisz pieluchy itp. a z drugiej strony - masz dwójkę małych dzieci w domu a nikt Ci nie da 100% gwarancji, że los spłata Ci figla i nie wpadniecie z mężem mając już 5 i 6 letnie dzieci:) ja tam wychodzę z założenia, że nie ma dobrego czasu na dziecko, bo zawsze znajdzie się jakieś ale:)

wkrótce*

Mój brat był dwa lata po mnie i od początku nie cierpiałam drania... Nie wiem skąd to przekonanie, że im mniejsza różnica tym lepiej i rodzeństwo sobie będzie gruchało jak dwa gołąbki... Brat mi zabrał rodziców i byłam o niego zazdrosna. Jeżeli się zdecyduje na drugie dziecko, to tylko wtedy, kiedy pierwsze już troszkę się usamodzielni i mama nie będzie mu potrzebna 24h na dobę, czyli myślę, że jak pójdzie do przedszkola gdzieś i może sam poprosi o rodzeństwo. :) Ja o nie nigdy nie prosiłam, chociaż mam 3 i żyjemy dobrze tylko z dójką najmłodszą, a mąż jest jedynakiem i powiedział mi, że on wcale za rodzeństwem nie tęsknił i nie uważa, żeby małemu się stała krzywda, bo będzie jeden.