Dlaczego nieśmiałe, delikatne kobiety są nieustannie

odbierane jako dziwne i z góry skreślane przez mężczyzn? Dlaczego ciągle muszą być same i pozbawione wiary, że ktoś się nimi zainteresuje?

marzy mi sie taka :)

To raczej pewne siebie są odtrącane, jako te mniej uczuciowe...

Niby wielu się marzą takie panie, a jednak wychodzi na to, że i tak pozostajemy samotne.

jestem skrajnie nieśmaiła i delikatna i mam powodzenie poza uczelnią gdzie nie mam anie znajomych ani brania :) trza sie przejść po ulicy w sukience, coś tam jeszcze uskutecznić i są kandydaci.

..też taki z pozoru jestem.......

ja tam jestem spokojna, troche introwertyczna a przy tym nie bardzo uczuciowa no nie wiem nie umiem geby otworzyc siedze cicho chyba dlatego jestem sama nie lubie gadac o pierdolach... co z tego ze dbam o siebie i takie tam jak jestem raczej nudna

bo są nieśmiałe i delikatne, faceci nie potrafią bądź nie chca sie takimi opiekowac

Odkąd pamiętam, nigdy nie wychodziło mi z chłopakami. Gdy miałam siedemnaście lat, zakochałam się w koledze ze szkoły, ale pechowo trafiłam, gdyż on okazał się gejem... Przepłakałam z tego powodu wiele nocy, bowiem byłam wtedy bardzo młoda i emocjonalnie podchodziłam do takich spraw. Potem, już na studiach, spodobał mi się kolega z grupy, który akurat mnie lubił, ale niestety byłam dla niego tylko koleżanką, nikim więcej. Jeszcze później zakumplowałam się z innym chłopakiem. Byłam z nim dość blisko, układ typowo braterski, ale niestety z czasem poczułam coś więcej. Problem w tym, że on miał zaburzenia psychiczne i po pewnym czasie nasza relacje stały się trudne i wyniszczające dla mnie. Teraz, od dwóch lat mniej więcej, podkochuję się w pewnym chłopaku z uczelni. Kiedyś się już poznaliśmy, był nawet okres, kiedy wymienialiśmy krótkie zdania ze sobą, ale na tym się skończyło. Teraz widuję go często na korytarzu i momentami chciałabym zagadać, problem jednak w tym, że on wydaje się mnie nie lubić. Tzn. jest uprzejmy, pierwszy się kłania, ale gdy już raz pytałam go "co słychać?", wypalił, że "nic ciekawego" i spojrzał na mnie zirytowany.

niesmiałe dziewczyny nie istnieją

Oprócz wspomnianych wyżej byli i tacy, którym się podobałam, ale to bez znaczenia, skoro nie byłam nimi zainteresowana.

Nieśmiałość nie jest powodem - znam wiele nieśmiałych osób które mają partnerów - problem leży zazwyczaj w wyglądzie, chociaż żadna z takich osób się do tego nie przyzna - nie twierdzę autorko, że jesteś brzydka - możesz być naprawdę śliczną dziewczyną ale maskować to szaro-buro-nudnym strojem, nieciekawą fryzurą taka typowa szara myszka - oczywiście mogę się mylić. A jeśli nie o wygląd chodzi, to osoby ciche, małomówne, które stoją z boku prawie zawsze odstarszą nawet najbardziej wytrwałego adoratora - czy nie czas na zmiany :) ?

Sami widzicie. Albo trafiam na nieodpowiednich, albo działam na facetów irytująco, mimo że nigdy nikogo nie obraziłam, zawsze jestem kulturalna i miła.

raczej poroblemem jest to ze czasami panny zachowują sie tak ze swoim zachowaniem zniechecają faceta do działania

kutas staregow moim duupsku:)

A moim zdaniem problem w tym, że takie osoby wyglądają na bardzo niedostępne i po prostu niezainteresowane znajomością z kimkolwiek, przez co faceci boją się podejść czy zagadać. I wiem to po sobie, bo mam okresy gdy jestem właśnie taka nieśmiała, niedostępna i cicha - wtedy powodzenie mam ZEROWE - a potrafię się też zachowywać zupełnie inaczej, być otwarta, pewna siebie i wtedy przyciągam facetów. Po prostu mało kto chce się przebijać przez skorupę nieśmiałości, która odbierana jest jako NIEZAINTERESOWANIE.

Taak, wiemy podszywie, że jesteś pedałem, więc daruj sobie :)

trzeba trafic na odpowiedniego :DD i spokojnie sobie życ

Przyznaję, był okres, kiedy ubierałam się jak typowa mysz, ale w ostatnim roku zainwestowałam w swój wygląd i postawiłam na bardziej kobiece ubrania i dodatki. Zmieniłam też kolor włosów, schudłam. Ale chyba nie o to chodzi. Bardziej problemem jest moja małomówność, blokada, jaka utrudnia mi ujawnienie tego, kim jestem naprawdę.

Delitatna...tak myśli i mówi o mnie On nie przeszkadza to Jemu tym bardziej mnie :)

tak odbieraja to dziwni dziwaczni zniewieściałe chłopy

Mam świadomość tego, że mogę uchodzić za niedostępną i wyniosłą. Mało mówię, nie okazuję uczuć, za wszelką cenę się kamufluję, gdy ktoś mi się podoba. Wynika to z tego, że obawiam się kompromitacji, ośmieszenia, a co za tym idzie - odtrącenia. Próbowałam to zmienić, odzywałam się do ludzi pierwsza, ale chyba wychodziło mi to nieudolnie, skoro nadal byłam postrzegana tak, jak wcześniej.

No bo jak to robisz na siłę, to to widać, niestety...

Czuję się odrobinę rozczarowana sobą, może i niektórymi ludźmi. Sobą dlatego, że brak mi obycia w towarzystwie i moje próby zainicjowania kontaktu kończą się tym, że czuję się tak, jakbym się narzucała. Ludźmi z kolei dlatego, że niczego nie ułatwiają takim towarzyskim inwalidom jak ja i nie są wyrozumiali wobec ich potyczek.

gładko podszyte

Przyznaję, nie przychodzi mi to jeszcze tak naturalnie, jakbym sobie tego życzyła. A niepowodzenia na tej płaszczyźnie jeszcze bardziej mnie blokują.

Autorko,nie wiem skąd Ci się wzięła tytułowa teza,bo nieśmiałe i delikatne kobiety są prawdziwymi skarbami :)

ja jestem Twoim przeciwienstwem, totalna wariatka:D szalona, wygadana, ale przy tym oddana jak nikt. Moj chlopak wprost uwielbia jak mnie przy nim nosi:))) nigdy nie mialam problemow z zainteresowaniem zes trony mezczyzn. I podpisuje sie pod tym,co napisal ktos wyzej. Wyglad robi swoje :)

ha ha ha dobry żart panie xxx

Dlaczego dobry żart,pomarańczo?