Współczuję kobietom, które muszą zostawiać malutkie dzieci i iść do pracy

Wychowuję dwulatka, jestem w ciąży z drugim dzieckiem.... Tak sobie myślę, że fajnie, jak urodze mały będzie miał 2,5 także do czasu jak skończy 5 lat i pójdzie do przedszkola, spokojnie odchowam drugie (będzie miało 2,5 także już tez do przedszkola można posłać). Póki co mąż dobrze zarabia, oby tak zostało jeszcze te 3 lata. Posiedzę z dziećmi w domu, wychowam "po swojemu", odpocznę od pracy zawodowej, nie bedę miała wrażenia straconego dzieciństwa dzieci :) Czytałam topik "współczuję kobietom, które siedzą w domu", temat jest odpowiedzią, ja współczuję tym umęczonym matkom, które oddają malutkie dzieci do żłobków albo innych osób niż mama czy tata, a potem dziwią się, ze dzieci pyskują, nie słuchają itp (a jakie mają być wychowywane przez kilka osób z różnymi metodami wychowawczymi i charakterem?). Szkoda mi tych mam, tyle kasy wydają na dziecko a żadnej przyjemności z bycia rodzicem nie mają.

Ty chyba jestes jakas interesowna skoro w zamian za wydawanie pieniędzy na dziecko, chcesz chociaż mieć z tego przyjemność!!!!

No tak, nie jestem męczennicą, która przez 9mies znosi niedogodności ciąży, potem poród, kilka miesięcy wyrwanych z zyciorysu (kolki, ząbkowanie itp), po to, aby 5 mies po porodzie wstawać rano, budzić i oddawać dziecko/dzieci do żłobka czy przedszkola, i jeszzcze płacić za to. Trochę przyjemności jako matce z małym dzieckiem mi się należy:) - kawka z koleżankami, wyjazdy do rodziny, współne z sąsiadkami i ich dziecmi spacerki na plac zabaw. No ale może ja jestem inna, bo dla mnie czas spędzony z moim dzieckiem jest ważniejszy i przyjemniejszy niż pracowanie dla szefa?

a wg mnie dziecko wychowuje sie lepiej w rodzinie gdzie oboje rodzice pracuja zamiast patrzyc na wzorzec rodziny mama kura domowa +ojciec kon pociagowy

ągowy?:O po co ci dzieci skoro ktos inny ma je wychowywać?:O

Każda sytuacja jest indywidualna. Niektóre kobiety po prostu nie mają wyjścia i muszą wrócić do pracy, ze względu na podreperowanie domowego budżetu. Można to jednak pogodzić, pracując np. zdalnie (duże firmy coraz częsciej korzystają z tego modelu zatrudniania). Można być z dzieckiem i jednoczesnie nie wypaść z obiegu zawodowego. Z drugiej jednak strony po kilku latach siedzenia w domu, na rynku pracy można być straconym i powrót jest mega trudny!

no po co dzieci a tobie po co??

Dziękuję za współczucie ;-) Nie jest potrzebne. Każdy robi to co lubi.

wlasnie o tym pisalam,po 5 latach bez pracy matka jest dla potencjalnego pracodawcy bezwartposciowa

po to żeby je samemu wychowywać, to chyba oczywiste:O gdybym chciałą wychowywać obce, to zatrudniłabym się w żłobku albo przedszkolu:P

tylko co ma piernik do wiatraka? lepiej poświęcić to co w życiu najważniejsze dla PRACY?:O

wiec po to tobie dzieci zeby je samemu wychowywac?to psa se moglas wziac a nie az w ciaze zachodzic

A to dla ciebie wychwanie dziecka to godziny 8-16? A Jak matka odbiera to dzieco z przedszkola/złobka / od niani to co później robi? Po 16 to nie jest wychowanie? Czy jak?

masz coś sensownego do powiedzenia?:O

nicht do wiary wolę być kurą domową z koniem pociągowym niż dwoma szczurami wyścigowymi :D rozumiem, kiedy nie ma kasy i trzeba do pracy wrócić, ale argument, żeby to zrobić bo leiej mieć pracę jeśli mąż zostawi?? :O pomijając fakt, ze z pracą to jest tak,ze dzisiaj jest, a jutro już nie. Mamy pracujące, myslicie, ze jesteście w pracy niezastąpione? W każdej chwili możecie ją stracić.

Arszenika, no nie udawaj, że nie rozumiesz:O

Arszenika, właśnie o tym piszę. W tych godzinach wychowuje kto inny, a Ty dopiero po powrocie z pracy. Zresztą nie oszukujmy się, często jest to ok 10 godz dziennie poza domem (dojazdy, jakieś zakupy)

wiesz każdy żyje jak chce.z pierwszym dzieckiem siedziałam 3 lata w domu.stanowczo za długo.męczylismy się obydwoje.z drugim jak miał 8 m-cy wróciłam do pracy.mały z babcią .jak skończył rok -złobek.i uważam,że to była świetna decyzja .i wbrew pozorom gdy pracuję nasze relacje układają się dużo lepiej.jak przyszłam z pracy czas poświęcałam dziecku w 100%.nie nadaję się do siedzenia w domu,jakieś kawki i pogaduszki z innymi kobietami siedzącymi w domu?boże broń.nie chodzi o kasę -mąż dobrze zarabia.ale ja musze używac mózgu,takie pierdu pierdu w domu niesamowicie mnie męczy.tak wiem zaraz powiecie,że w domu tez można sie uczyć i takie tam.ale to nie to samo co wyjście do pracy, rozmowy z współpracownikami,dokształcanie się itd.moje dzieci absolutnie na tym nie cierpią ,wymieniamy się w opiece nad mniejszym,bo wiekszy już dorosły.

moje zdanie jest takie: do 3 roku życia dziecko powinno być z mamą, bo to najbardziej istotny czas w życiu dziecka od 3 roku życia wszystkie dzieci powinny chodzić do przedszkola, bo to etap kiedy bardzo istotne jest by dziecko zaczęło się uczyć jak wygląda życie w społeczeństwie w tym cholernym kraju, to powinno być prawnie ustanowione!

Halliii przykro mi ze praca dla ciebie oznacza tylko wyscig szczurow.no ale jesli chcesz zeby w przyszlosci zapytali twoje dziecko o twoj zawod w szkole a ono powie'sprzataczka kucharka pomoc dowmowa'to twoja sprawa.i nie pisalam nic o zostawianiu przez meza:D nawet o tym nie pomyslalam ale moze to twoja obawa co?

takasobiebaba--------> ależ to nie żadna nowość, że nie każda kobieta nadaje się na matkę;)

No właśnie nie udaję. Powiedz mi czy wychowanie dziecka to siedzenie na kafe, kawka z koleżanką, puszczenie dziecku bajek itd? Nie mam nic do mam pracujacych w domu (czytaj wychowujacych dzieci), ale nie bądźcie hipokrytkami.

a już na pewno dla dobra każdego malucha każda matka powinna być z nim przynajmniej przez pierwszy rok życia przecież takiemu maleństwu w tym okresie mama jest najbardziej potrzebna i żadna placówka mu nie zapewni miłości i ciepła matki ten kraj powinien zapewnić macierzyński przez pierwszy rok życia dziecka KAŻDEJ MATCE i KAŻDEMU DZIECKU

Hallii #### Twoje dziecko na pewno nie będzie pyskować, zawsze Ci będzie posłuszne itp itd...o święta naiwności! A jeśli mamy idą do pracy to z pewnością nie dla przyjemności (chyba że wyjątki).

Mam takie samo zdanie, do 3 roku życia z matką, od 3rż obowiązkowo do przedszkola. Ja sama pewnie bedę koło roku półtora siedziała-potem do pracy.

ale ja tak samo nie mam nic do innych matek każdy niech robi jak chce ja tutaj tylko wyrażam swoje zdanie;) sama chyba nie nadaję się do siedzenia w domu z dziećmi, ale uważam, że powinno być jak napisałam;)

jaka kura domowa jaki koń poci takasobiebaba--------> ależ to nie żadna nowość, że nie każda kobieta nadaje się na matkę xx to najglupsza rzecz jaka slyszlam a wiec siedzenie latami w domu spijanie kawki i nawijanie o kupkach to dowod ze jestes dobra matka ...ale blysnelas

myślicie ze dzieci zwlaszcza do 5 roku zycia tak dobrze jest wychowywac w domu bez kontaktu z innymi dziecmi, tyleko z matka. To chyba lekka przesada. Rozumiem jeszcze do 2 lat ale potem nie wyobrazam sobie. Zreszta czy dzieci ktore chodza do zlobkow, przedszkoli itp sa gorsze niz te co siedza w domu . Ja uwazam ze nie bo wiecej umieja, sa przystowane do zycia w spoleczenstwie. Wreszcie matka - gdzie ty znajdziesz prace po 5 latach nieobecnosci na rynku chyba tylko jako sprzataczka bo nikt normalny z pracodawcow by nie chcial takiej zatrudnic

ja też współczuję kobietą które muszą wracać do pracy aby związać koniec z końcem.

autorko popieram cie w 1000%