po raz kolejny nie wyszło

zależało mu , a teraz z dnia na dzień zmienił się, pewnie znalazł sobie inną, to jest straszne, bo do tej pory to mi nie zależało, a teraz chce go obok siebie, chce się z nim spotykać , jak mam zapomnieć , najgorsze jest to , że mamy kontakt cały czas ze sobą i nie potrafię tego zakończyć ,

ciekawe dlaczego tak sie zmienił?

ATORKO mam podobna sytuacje.. tyle ze on nie ma innej. Kiedys latal za mna, przez dwa lata, na kazde moje zawolanie - wtedy ja mialam to gdzies, on przestal latac - ja oszalalam na jego punkcie:(. Tak samo mamy kontakt i nie umiem tego urwac. Trwa to juz ponad pol roku a ja gryze sciany z teksnoty..najgorsze jest to ze nie powiem mu tego wszystkiego..

podobno nie okazywałam mu uczuć, mam ochotę zrobić coś , co by sprawiło, że on by się odmienił i znów wrócil do mnie, ale też coś mnie powstrzymuuję, jestem pewna, że chcę z nim być, jednak on już nie..

domyślam się , że może znalazł inną, bo strasznie się zmienił

tylko na tyle domyslow cie stac? no daj spokoj, nie kokietuj tylko pisz w punktach, jak dojdziesz do 203 to obiecuje ze tu zagladne :)

moj tez sie zmienil okropenie ale czesto pyta czy go kocham i w ogole jakies podteksty, zalezy nam na sobie a oboje ukrywamy to przed soba:/ nie wiem czym to spowodowane - duma i honorem chyba..:(

Dobrze zrobił bo ty ludzi traktujesz instrumentalnie.

"mam ochotę zrobić coś , co by sprawiło, że on by się odmienił i znów wrócil do mnie" i co to za as z rękawa?

jest mi przykro, że nie wyszło, najgorsze jest to, że on wie, że mi zalezy i dalej nic z tym nie robi, muszę sobie odpuścić, ale nie umiem , obiecałam sobie , że po dam się skrzywdzić

poradzcie bo nie wiem co robic...:( mieszkam z chlopakiem od 2 lat, od stycznia tego roku nie mam pracy, on tez niedawno ja stracil. Kochamy sie bardzo, tylko problem tkwi w tym, ze jestem bardzo nerwowa, wybucham jak cos mnie wkurzy. On tez jest nerowowy i zdarza mu sie wyjsc z domu w sytuacji stresowej... i wczoraj tak sie zdarzylo. Poszlo o blahostke. O pomycie naczyn. Ja nie wytrzymalam, powiedzialam co mysle i sie poplakalam. Po czym on wyszedl. Do dzisiaj nie wrocil. Ale wiem ze jest u taty. Dzwonilam do niego, powiedzial ze to nie ma sensu, ze nie mamy pracy i przez to sie klocimy z byle powodu. Napisalam mu zeby przemyslal do jutra. Zeby nas nie skreslal...co mam robic dalej? bardzo go kocham i zalezy mi na nim. Mam jednak pewna wade: nie potrafie przestac pisac smsow i wydzwaniac...pomozcie

"muszę sobie odpuścić, ale nie umiem" raczej nie masz wyboru, a nie nie umiesz

"Mam jednak pewna wade: nie potrafie przestac pisac smsow i wydzwaniac...pomozcie" znaczy ktoś ma przyjść i zarekwirować Twój telefon?

nie nie o to chodzi...:) chodzi o to czy nie pisanie i nie dzwonienie cos pomoze...

zdecydowanie! nie pisz nie dzwon, urwij kontaakt, zauwazy ze cos jest nie tak, ze nie piszesz nie odzywasz sie i zacznie nad tym rozmyslac..tylko taka metoda mozesz go "zmobilizowac"

może pomoże, może nie, ale w tej chwili to konieczność, daj mu trochę spokoju

tylko ze mi ciezko. Nikt o mnie nigdy nie zabiegal. Nie zebym byla glupia i garbata, wrecz przeciwnie. Ale tak trafialam. A teraz jest inaczej. Tylko jestesmy nerwowi przez ten brak pracy... nudzi nam sie i szukamy powodow do zaczepki. Wiem ze to dziecinnie zabrzmi, choc mam 25 lat, ale wczoraj jeszcze na pol godziny przed tym incydentem kochalismy sie i mowil ze mnie kocha...ze szaleje za mna. Przeciez nie mozna nagle przestac kogos kochac...Postaram sie nie pisac. To chyba jedyne wyjscie...Ale jeszcze nigdy mi sie to nie udalo ;(

nie pisz, dobrze radzimy

ok. to moje postanowienie...moze w koncu bedzie to poczatek pewnych zmian. Powiedzial ze niby przemyslal i ze to nie ma sensu, ale jakby faktycznie tego chcial to przeciez juz przyjechalby po swoje rzeczy, a nie czekalby. Tymbardziej, ze wszystko ma tutaj...

martwie sie strasznie, a do tego nie mam nikogo z kim moge pogadac wiec pisze tutaj. Moze przesadzalam. Ale naprawde wkurzylam sie wczoraj i musialam sie wyplakac. Poszlo nam o to, ze mial umyc naczynia, a zostawil sztucce nie umyte. Ale ostatnio bardzo czesto sa takie sprzeczki o byle co. Martwie sie bo powiedzial, ze to sie nie zmieni juz...

dodam jeszcze, ze wczoraj mi napisal po serii smsow do niego, ze ma dosc i nie wroci dzisiaj do domu. A dzisiaj jak dzwonilam, to powiedzial ze nie wie czy dzisiaj wroci, a pozniej jak juz sie wkurzyl to ze to raczej nie ma sensu.... ;(

co mam robic? byl wzial kilka swoich rzeczy, zostawil kase na czynsz. Powiedzial ze kotke nasza moze on zabrac i nie chce juz ze mna byc...mowilam ze go kocham mialam nadzieje. Powiedzial ze ma to w dupie

odpuść, jeszcze zatęskni za Tobą :) zobaczysz oni zawsze wracają

moze nie zawsze ale zdarza się niektórzy nawet próbują swoich szans po kilku latach :)

tzn. swojej drugiej szansy

wczoraj po tym jak wyszedl wzielam kilka swoich rzeczy i zbieralam sie do rodzicow gdy nagle napisal mi sms-a ze dostal oferte pracy i dzisiaj jedzie na dzien probny. Byl bardzo zdziwiony ze "tak szybko sie wyprowadzilam". I pisze do mnie. Nie wiem co robic, kocham go, ale nie chce juz wiecej takich sytuacji.Chce w koncu ulozyc zycie. Nie chce by rodzice cierpieli, by sie martwili...bo wszyscy cierpia