wspólne mieszkanie

Po jakim czasie zamieszkaliście ze sobą, czy była to wspólna decyzja czy któraś ze stron naciskała bardziej, ile macie lat? Dziękuję za odpowiedzi

ja nawet nie pamietam - ale bylo to tak - najpierw pomieszkiwalismy u siebie nawzajem, az w koncu stalo sie - nawet nie wiem czy to sie stalo po 3 m-cach, czy po pol roku;-) w zasadzie bylo od poczatku ;-)

no ja tez ciagle u niego siedze, ale zaczyna mnie denerwowac brak podstawowych rzeczy,kosmetykow itp. jestem jak nomad wszystko musze noisic ze soba, meczy mnie to powoli...z jednej strony obydwoje cenimy sobie niezaleznosc, lubimy samotnosc, z drugiej jestesmy po 30 i moznaby sie ogarnac i sprawdzic jak to by wygladalo, mozna w ten sposob oszczedzic sporo czasu :)

a on chce z tobą zamieszkać, czy to tylko twoja projekcja?

dla mnie zaproszeniem do mieszkania jest danie do niego kluczy - ja dostalam bardzo szybko i swoje tez udostepnilam;-)

Albo ktoś woli np. latami chodzić ze sobą i pomieszkiwać na weekendy albo np. szybciej wspólnie mieszkać, albo jakąkolwiek inną opcje i to trzeba dogadać między sobą. Takie sprawy warto wyjaśnić na początku wtedy każdy wie na czym stoi i ewentualnie na ile jest w stanie pójść na kompromis. I raczej nie zależy to od wieku, ale od podejścia partnerów. Każdy związek jest inny, macie tak wszystko poukładać by wyłącznie Wam obojgu pasowało a nie komukolwiek innemu ;) ­ Nie wiem czemu kobiety boją się mówić o swoich oczekiwaniach, to strach przed wyjściem na zdesperowaną? Wkurza Cię ten brak swoich rzeczy? To pogadaj z nim zwyczajnie zamiast zastanawiać się czy nie jest za szybko...

a zebym ja to wiedziala...:) nie wiem...mysle, ze gdyby chcial to by to zaproponowal...moze taki uklad poki co mu odpowiada...mnie powoli przestaje, wiec daje mu kilka miesiecy i zobaczymy, na razie zaproponuje cos w rodzaju malej poleczki, zebym nie musiala lazic z tymi wszystkim rzeczymi jak debil

" a on chce z tobą zamieszkać, czy to tylko twoja projekcja?" A nawet jak się okaże, że dla niego za wcześnie? Co się wtedy stanie? Przecież nie trzeba od razu na kogoś napadać z pretensjami ani wielkich planów snuć o budowie domu:P Wystarczy poznać czyjeś spojrzenie na tę kwestię. Bo niczego się przed sobą nie wstydzicie, seksu itd a porozmawiać o tak ważnych kwestiach to już tak.

Tez ejstem po 30 i jestem w pół rocznym zwiazku. Pomieszkujemy ze soba, widujemy sie rpawie codziennie ale dzieli nas odległość i dlatego narazie decyzja ow spolnym zamieszkaniu sie rpzeciąga:-( Niestety to ja licze ze on wprowadzi sie do mojego maisteczka. Bardzo mnie męczy ta sytuacja, chciałabym z nim mieszakać. On zreszta o wspolnym mieszkaniu mówił mi juz po miesiącu znajomosci

bleeding nic sie nie stanie...zyl sobie nie podetne, ja tez sie troche tego obawiam, widywac kogos codziennie? bleee... na swoj sposob to przerazajaca mysl, a z drugiej strony chyba spotkalam w koncu kogos na kogo fajnie byloby czekac w domu, czy wiedziec, ze on czeka...jadne, ze pogadam, ja nie z tych co sie czaja, napisalam bo lubie znac opinie i doswiadczenia innych

My zamieszkaliśmy razem jakoś po trzech latach, ale dużo wcześniej mieliśmy rzeczy u siebie nawzajem.

jesli nie proponuje kluczyv - nie jest gotowy / na razie probuje i smakuje;/

no coz, moge trzymac swoje rzeczy u niego, zapytal dlaczego do tej pory tego nie zrobilam, natomiast kiedy powiedzialam ,ze predzej czy pozniej pojawi sie kwestia mieszkania odpowiedzial" wolabym zeby to bylo pozniej niz wczesniej"

czyli po prostu jesteś towarem zastępczym w oczekiwaniu na prawdziwą miłość

bardzo mozliwe, ale poczekam jeszcze troche :) jesli nawet tak jest to jest świetnym aktorem

.

spotykamy sie ze soba od poczatku roku a oficjalnie jestesmy od lutego wiec mysle, ze nie ma co panikowac :)

a na co chcesz czekać??? przecież powiedział ci wyraźnie, ze nie chce wspólnego mieszkania i będzie to odwlekał ile się da na co liczysz?

powiedzial ,ze musi to mieszkanie przygotowac...na co czekam? na nic...dobrze sie bawie, daje mu czas, nie panikuje, jesli za jakis czas nie zmieni zdania a mi ta sytuacja przestanie odpowiadac to odejde...nie jestem desperatka , wiem czego chce, to sa na razie plany, bylam w kilku zwiazkach z facetami, ktorzy zarzekali sie ,ze czegos nie chca albo czegos nie zrobia...po kilku miesiacach zawsze dostawalam to czego chcialam, to bedzie wlasnie dowod jakiegos tam uczucia, jesli nie to trudno

ale czy ja wiem czy rozsadne jest takie mieszkanie razem...

dokladnie, to jest tylko pewien zamysl..tez uwazam, ze to za wczesnie, ale w przyszlosci...

przepraszam,zle napisalam: nie wiem czy takie szybkie zamieszkanie jest dobrym pomysłem. mysle,ze rok to akurat czas na zamieszkanie razem.

no i zaproponował...:) teraz juz wiem na pewno drogie Panie, że jak facetowi zależy to nic go nie przerazi...ja w zasadzie nie mam potrzeby wprowadzania sie od razu, na to przyjdzie pora,wystarczy mi to ,ze chce

z facetem oznacza seks kiedy tylko mu się zachce!

nie widze problemu, to jest jeden z argumentow - moich !!! denerwuje, mnie kiedy nie moge tego robic gdy mam ochote, a lubie czesto, wiec...dogadamy sie..;)

:))

gorzej jak jemu bedzie sie chcialo rzadzien niz tobie;)

spoko, przeżyję, ludzie to nie maszyny, każdy ma prawo nie mieć ochoty...na razie sie zgrywamy, nie jest to dla mnie powód do kłótni czy fochowania, byleby nie za rzadko...mysle, ze raczej bedziemy musieli zmierzyc sie z innymi problemami, jak np. nasze przyzwyczajenia itp. to glownie z tego powodu ludzie sie rozstaja po zamieszkaniu...podział obowiązków i takie tam...zobaczymy

po ile macie lat?

Zamieszkamy ze sobą za dwa miesiące - po ślubie (po mniej więcej roku związku). Zamieszkać przed ślubem nie chciałam - mimo, że on wspominał. Jestem zbyt niezależna i po prostu nie chciało mi się bawić w żonę bez ślubu. Mogłam robić co chciałam i nie musiałam się do nikogo dostosowywać.