Mam wrażenie,że dopiero gdzieś za kilkanaście lat spełni

obecny etap życia,patrzeć z bezpiecznego dystansu.

aż będę się śmiał z tego co się dzieje teraz

ja chce wyzdrowiec i miec dobra prace a Ty?

żeby coś się wreszcie całkowicie skończyło,a na obecne chwilę u boku Marleńci patrzeć jak na dobre złe momenty z dzieciństwa,śmiać się z tego i wspominać, z zupełnie innej perspektywy czasowej i życiowej

a na podręczniki,związane z pięknymi,ale niespełnionymi marzeniami patrzeć jak na betonowe stoły pingpongowe z dzieciństwa,które istnieją dalej

ale przenieśli te stopy w nieco w inne państwa,jakaś ścieżka ewidentnie nie jest dla mnie,skoro coś,co dawno temu powinno skończyć się wielkim triumfem,nie udaje przez ewidentne podstawianie przez los nóg,może coś o wiele lepszego mnie czeka,to nie jest przesąd czy zwalanie na los,ale tak naprawde się dzieje,nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło

tak widać miało i ma być,już nawet z pewnego przesądnego punktu widzenia,chyba wiem dlaczego,mógłbym spełniać się zawodowo zgodnie z jakimiś zainteresowaniami,a przepadłoby mi coś,co może być wymarzonym zabezpieczeniem materialnym na całe życie

tak nie będę smęcić,ale jakby za te kilkanaście lat,pooglądać razem w jesienne i zimowe popołudnia na you tube serial Co ludzie powiedzą,Miodowe lata,Świat według Bundych,powspominałbym sobie czasy aplikacji sądowej,jak wracałem na pierwszym roku zimą do domu,i oglądałem serial Co ludzie powiedzą jedząc obiad,jakoś utkwiło w głowie,potem szedłem w taki ponury ziąb z psem na spacer,jakoś to w głowie mi utkwiło

widać co ma być to będzie Marleńciu

powspominasz tak ze mną w zimowe wieczory Marleńciu

fajnie będzie

nosiłaś dzisiaj sandałki

a właśnie podszywie,czy Marleńcia nosiła dzisiaj sandałki,Marleńciu a podobały ci się moje oświadczyny na facebooku