No i co ja mam robić - wszystko mi się sypie.

A na tym wszystkim cierpi moje maleństwo, bo jestem w ciąży, a ostatnio nic tylko nieprzespane noce, płacz i stres. Narzeczony wyjechał do pracy za granicę, ja zostałam tutaj. On usilnie chcę mnie tam ściągnąć, a ja mam za dużo do stracenia aby tam do niego wyjechać, nie chcę i już, nie będę się czuła tam dobrze, będę skazana na siebie bez ewentualnej pomocy. Zresztą powinien być teraz przy mnie, obiecał, że niczym nie będę musiała się martwić, a tymczasem martwię się o wszystko, a On gada tylko o tej cholernej zagranicy. Wszystko mi się sypie :(

daj na luz, dziecko będzie miało lepsze życie za granicą. nie trzeba było za maz wychodzic skoro nie umiesz przeciac pepowiny z mamusia (mam racje?)

Nie, nie masz racji. Tu mi raczej chodziło o szkołę, którą dopiero co zaczęłam i chciałam skończyć.

to skoncz szkołe i wyjezdzaj,ale masz problem.

szkołę kończę za 2 lata, a z całym szacunkiem nie wyobrażam sobie związku i rodzicielstwa na odległość :) może jestem jakaś inna, ale rodzina powinna być razem.

a nie wiedziałaś tego zanim rozłożyłas nogi gdzieś za stodołą?

Dobrze sie zastanów, bo jeśli nie wyjedziesz może być po zwiazku i zostaniesz z dzieckiem sama. Co ci da skończenie szkoły? Możesz liczyć na pracę? Zdobędziesz jakiś dobry, konkretny zawód?

Jaką pomoc masz teraz, skoro piszesz że zostałaś sama z dzieckiem na głowie? A co do szkoły- fajnie że chcesz się kształcić, ale po pierwsze- najpierw trzeba zaspokoić podstawowe potrzeby, mieć na jedzenie, wodę i prąd w mieszkaniu a później myśleć o edukacji. On wyjechał raczej dlatego że tu nie było pracy lub za taką pensję że nie mógł was utrzymać. Po drugie- za granicą też są szkoły, skoro dopiero zaczęłaś to nic strasznego się nie stanie jak przerwiesz po jednym roku. Po trzecie- zakładam że to licencjat, skoro za dwa lata skończysz, jesteś pewna że będziesz mieć potem dobrą pracę? Bo jeśli robisz to dla własnego rozwoju, patrz pkt 1 i 2. Po czwarte- też uważam że wam będzie łatwiej tam, chyba że kompletnie nie potrafisz się przystosować do innych warunków albo nie przecięłaś pępowiny z rodzicami. Ja bym pojechała. Ale nie widzę tego jakoś z nastawieniem "nie będę się czuła tam dobrze". No cóż, tu jak widać też się nie czujesz dobrze.

Mam tutaj stałą pracę, płatną jak płatną, ale nigdy nie narzekałam i na wszystko mi starczało. Zastanawiam się tylko dlaczego to ja mam rzucać wszystko tutaj w Polsce i jechać tam do niego, żeby siedzieć w domu :)

to zastanawiaj się dalej. Powodzenia.

"Zastanawiam się tylko dlaczego to ja mam rzucać wszystko tutaj w Polsce i jechać tam do niego, żeby siedzieć w domu" - urodzisz dziecko to i tak będziesz siedzieć w domu. Więc chyba lepiej z kimś kto ci pomoże przy dziecku i zawsze będziecie razem. Zawsze to lepiej. Chyba, że masz już dośc tego związku to zostan ale urodzisz dziecko i co bedziesz chodzić do szkoły, do pracy. Nie sądzę.