Refleksję na temat miłości po otarciu się o śmierć.

Mój mąż ponad miesiąc temu prawie otarł się o śmierć. Siedziała cały czas przy nim w szpitalu. Wtedy zdałalm sobie sprawę, że nie wyobrażam sobie życia bez niego. Był przez 5 dni nie przytomny i to były najgorsze dni w moim życiu. Teraz jest już w domu na zwolnieniu aby doszedł do siebie. Teraz wiem, że trzeba się cieszyć życiem bo bie wiadomo kiedy może się wszystko skończyć. Nie warto się kłócić, bo to strata czasu.

ciekawe czy on by przy tobie tak siedział? :-/

To ty tego nie wiedziałaś? Dopiero teraz zmadrzałaś, ile ty masz lat?

Tego można dowiedziać się tylko jeśli coś takiego się wydazy. Ale pół roku temu poroniłam i było mi bardzo ciężko psychicznie z tego wyjść. Mąż wspierał mnie i w szpitalu był ze mną.

Wiedziałam, ale inaczej jest po prostu wiedzieć, a inaczej się patrzy na to gdy coś takiego się przejdzie mam 28 lat.

Nieprawda, w moim zyciu nigdy nic takiego tragicznego się nie wydarzyło a jednak wiem że trzeba kochac i szanować się nawzajem, może tak zostałaś wychowana i nie przekazano ci takich wartości. Dobrze że zmądrzałaś i teraz wiesz.

Ja go zawsze kochałam i szanowałam, ale teraz to uczucie jest jeszcze głębsze

A te wasze kłótnie to ciekawe kto prowokował, pewnie ty.

autorko swiete slowa,szkod ze nie kazdy to rozumie

Kłótnie były rzadko, ale jednak były. Kto zaczynał? Różnie.

Widać że się kochanie. Oby tak dalej.

Ja nie wyobrażam sobie stracić ukochanego.

ciekawe na jak długo to uczucie zostanie??SZybko zapomni/sz o tym aż do następnej sprzeczki lub irytacji.

Takich przeżyć się nie zapomina...

Oby więcej takich małżeństw, a rozwodów nie będzie

Gratuluje szcześcia