Problem z masturbacją + obsesja na punkcie seksu

Od 4 lat próbuję się masturbować, i to mi nie sprawia żadnej przyjemności. Nie jestem jakaś wstydliwa (ale jestem dziewicą), ani przesadnie religijna. Już w dzieciństwie, w klasie 1-3 podstawówki, zaczęłam się przesadnie interesować seksem, marzyłam nawet o zostaniu prostytutką (a raczej o zostaniu moim wyobrażeniem o nich, wydawało mi się, że ich praca jest super). We wakacje między 6 klasą a 1 gimnazjum po raz pierwszy oglądałam porno - wtedy to mi się wydało strasznie obrzydliwe. Po którejśtam wizycie na redtubie stwierdziłam, że to, co oglądam, wcale mnie nie podnieca - było to równie ekscytujące jak oglądanie np. rybek w akwarium. Gdy poszłam do gimnazjum, ciągle sobie wyobrażałam, że pracuję w burdelu, później miałam też fantazje o perwersyjnym ,,księciu z bajki"...Pod koniec 1 gim była wycieczka klasowa, miałam nadzieję, że podczas niej stracę dziewictwo, ale nie zrobiłam nic w tym kierunku. W 2 gim cały świat zakrył mi mój wymyślony ideał i przestałam zwracać uwagę na normalnych chłopaków. W 3 gim też łudziłam się, że moje marzenie się spełni, w dniu moich 15 urodzin strasznie się cieszyłam, że przekroczyłam już tą magiczną granicę, po której seks jest legalny, niedługo znajdą się jacyś chętni. Gdy kilka miesięcy póżniej po raz pierwszy upiłam się tak, że nie mogłam iść (wiem, głupie to było), miałam nadzieję, że ktoś pomyśli, że nie kontaktuję i wykorzysta taką szansę. Później były już wakacje, i po kolejnej nieudanej próbie masturbacji stwierdziłam, że trzeba coś z tym zrobić. Szukałam przyczyn mojej choroby - przypomniałam sobie, że gdy miałam jakieś 5 lat, zostałam obmacana przez jakiegoś dziada na plaży (niby nic takiego, ale jednak wtedy wydawało mi się to okropne), a gdy byłam jakoś w klasie 1-3, chłopacy mnie podglądali w szatni po w-f, bo moja koleżanka ich tam zwołała...Gdy poszłam do liceum, pojawiła się nowa nadzieja.I nowy problem, bo miałam zakodowane w mózgu, że 16 lat to kolejna magiczna granica, i Chciałam szybko przykuć zainteresowanie płci przeciwnej, zaczęłam się ubierać jak jakaś spod lampy, nawet zwrócono mi uwagę za zbyt głębokie dekolty. Jednak to nie działało. Pod koniec roku, zaczęłam chodzić w dziwne miejsca w moim mieście, z nadzieją że jakiś zboczeniec mnie zaczepi. Przez to prawie dostałam zapalenia płuc. W Sylwestra, gdy tylko zmienił się rok na 2013, załamałam się - mam już rocznikowo 17 lat! Żeby wyrazić moje niezadowolenia względem tego okropnego, niesprawiedliwego świata, zaczęłam palić papierosy (na szczęście, tak ,,po gimbazjalnemu", a nie np. paczkę dziennie). Potem, pod wpływem pewnej książki, zaczęłam jeszcze bardziej wierzyć w swoją ,,starość", nawet chciałam zostać modelką (a raczej fotomodelką, bo na modelkę jestem za niska), żeby mieć powodzenie. Potem pojechałam na kilka tygodni do takiego ośrodka do garbatych (mam skoliozę), z nadzieją, że mnie wyprostują i będę mogła zostać modelką. Właśnie w tym ośrodku minęło pół roku od moich 16 urodzin (wiem, jestem nienormalna, skoro coś takiego wyliczyłam). Gdy byłam na przepustce w domu (był długi weekend), wymyśliłam, że na czacie poderwę kogoś, i później się z nim spotkam. Zniechęciłam się, gdy zaczął do mnie pisać jakiś facet, który wyglądał jak skrzyżowanie Breivika z Danzelem (serio!). Teraz, gdy tylko słyszę lub czytam kimś, kto ma 16 lat lub mniej i już uprawia seks, to od razu się denerwuję. Teraz tak jest nawet wtedy, gdy słyszę o kimś kto ma tyle lat i się masturbuje. To jest naprawdę okropne, ciągle myśleć o seksie, a nie móc mieć nawet jego namiastki. Co robić? Mam niby jakąś psycholożkę, ale nie jestem pewna, czy ona potrafi mi pomóc.