Znajomi

Jestem na drugim roku studiów a mimo to nie ma znajomych. Mam wrażenie że ludzie mnie unikają albo traktują tylko jak partnera rozmowy na holu ale nic poza tym. Nie ma żadnej paczki. Nikogo. Mam tylko jedna przyjaciółkę ale w niej się podkoc***e( wynika raczej z samotności a nie faktycznego stanu ducha). Gdzie może leżeć błąd? Nie boję się ludzi ale poza uczelnią jestem samotny. Nawet nie wiem gdzie mam iść na sylwestra bo nikt mnie nie zaprasza. Kumple nie piszą bo nie mam ,a ja sam nie lubię się narzucać. Ogolnie lipa... Najdziwniejsze jest to że podobam się kobietą.Wiem bo czasmi przez kogoś dowiaduje się róże rzeczy. Zauważyłem też ze niektóre od razu podchodzą do mnie z dużą agresją i starają się pokazać ze mnie nienawidzą-nawet nie wiem za co.Da się z mną coś zrobić czy to stan nieuleczalny? PZDR

Cwel jesteś :D

Ja mam jednego kumpla od piwa, jednego od wódki, 1 kumpelkę od roweru, inną od filozofii. Nie ma "paczki" i nigdy nie miałem. W liceum 2 bliskich kumpli, na studiach - też 2. Nie chodziłem grupą na imprezy, picie, dziewczyny. I jakoś żyję. Jeśli myślisz samodzielnie, nie ulegasz grupie i nie lubisz owczego pędu - możesz nie mieć paczki. Uważam, że lepiej mieć jednego oddanego, lojalnego przyjaciela niż 10 kumpli którzy cię spiją, obrzygają i zostawią w rowie. Brak paczki nie przekreśla twojego życia ...

Może ta cała potrzeba "imprezowania" została mi wbita do głowy przez media które taki obraz kreują. Ale muszę od tego uciec bo to uczuciedo przyjaciółki mnie zabije jeżeli nie znajdę sobie towarzystwa. W sumę jestem ciekaw jak wygląda wasze życie. Też ciągle jesteście w ruchu?