Dlaczego po 30stce nie da sie juz nikogo poznac

Nic się nie "udało".Sory ale mam wielkie uczulenie na te słowa. Ostatnio ktoś powiedział o mnie że mi się"udało" mieć dobrze płatna prace. A to było tak: 1 studia (pokierowali mną rodzice)kompletnie nie trafione, bez perspektyw, dalam się namówic bo im wierzyłam ,ze mną dobrze pokierują. 2 po 2latach zrezygnowałam, zapisałam się na inny kierunek- ten skończyłam i obecnie pracuje w zawodzie. 3 na studiach pierwsze dwa lata tragiczne, myślałam, że to tylko ja jestem tak ciemna z niektórych przedmiotówi,chciałam zrezygonwać 4 od końcówki drugiego roku coś drgneło, zawziełam sie, potem było już tylko lepiej, nawet miałam stypendium naukowe 5 w miedzyczasie zdałam prawo jazy i FCE (na tamte czasy to było coś) - sama chciałam, nikt mną nie kierował, wręcz się dziwili w domu,ze mi się chce 6 skończyłam studia - kurs drugiego jezyka- tu w stopniu komunikatywnym , ale zawsze coś 7 potem bum- po studiach 8 miesiecy bez pracy , dziesiątki cv, rozmów itp 8 potem pierwsza praca(UP) , staż (420zł),jako praktycznie pomywacz do wszystkiego, totalna depresja, myślałam z 10 razy żeby się zwolnic, ale powiedziałam sobie, zacisne zeby i zobacze co się przez rok zmieni 9 potem zmiana stanowiska i pensja- uwaga- najniższa krajowa -hurra , ale sie cieszyłam 10 potem znowu szkolenia , roczny kurs (10 godz tygodniowo) i znowu awans, podwyzka - uwaga --całe 100 zł:) 11.potem zmiana pracy jedna , potem druga......... 12 stopniowo coraz lepsze warunki, coraz wieksza pensja-słowem teraz nie narzekam Podsumowujac:wierzcie sami we własne siły, rodzice cóż- jedni wierza w dziecko, inni jak u mnie raczej byli ostrozniejsci , cos na zasadzie ciesz sie z tego co masz- 1000zł wypłata - bardzo dobrze, ciesz się że wogole pracujesz, pilnuj tej pracy itd Jeśli mi się jak to mówi "udało" to czemu Komu innemu ma się nie udać?

i to wszystko składa się na końcowy wynik - jednemu się w życiu udało i jest dyrektorem a innemu nie i jest stróżem na parkingu gdzie dyrektor stawia samochód. niewielka w tym zasługa pana dyrektora i niewielka wina "ciecia" że ich kariery tak się od siebie różnią Możlkiwe, ale więcej znam przypadków, że właściciel firmy latami do tego dochodził, czesto pracował za granica, potem już z gotówka coś otworzył w Pl i prosperuje do dziś Ciec- to nie żart- autentycznie znam ludzi, którzy wiecznie narzakaja, bo im to się nie udaje, studia-nie bo po co- prawo jazdy- noie bo poco-uczyc si e0 poco, .... No to z tego:nie uda mi się i nie mam szczescia- czesto wychodzi taki "ciec".

Tak tak, bokażdy dyrektor to na pewno buc i leń i mu się udało. A cieć to na pewno dobry człowiek, któremu w wyniku układu planet nie wyszło. ---boszzz co za logika :( Napiszcie jeszcze że każdy bogaty jest zły i na pewno ukradł:(

Dolek?? To TY? A gdzie sie podziewalas przez tyle czasu?

To ja z 11:22 dołek to naprawdę ty czy ktoś podbił temat? Pisałam kiedyś z Tobą.

"wierzcie sami we własne siły, rodzice cóż- jedni wierza w dziecko, inni jak u mnie raczej byli ostrozniejsci , cos na zasadzie ciesz sie z tego co masz- 1000zł wypłata - bardzo dobrze, ciesz się że wogole pracujesz, pilnuj tej pracy itd Jeśli mi się jak to mówi "udało" to czemu Komu innemu ma się nie udać?" x no własnie m. in. dlatego ze nie wierzą we własne siły jak i z tysiaca innych powodów. czy tobie się wydaje że taki np bill gates to był najgenialniejszym człowiekiem na świecie i dlatego jest taki bogaty? że coś takiego jak facebook nie istniało przed zuckenbergiem, itd itd? otóż istniało tylko autor nie miał tyle szczęścia co zuckenberg bo w każdej działalności ludzkiej jest tyle nieprzewidywalnych zmiennych, że wymagany jest pewien korzystny zbieg okoliczności żeby się udało a nie tylko praca i staranie się. nie mówiąc już o takich sprawach jak pewność siebie, o których wcześniej pisaliśmy, przekonanie o własnej wartości które motywuje człowieka do dalszej aktywności. ja wiem że wy byście chciały przypisać sobie samym to co wam się udało w życiu i czuć się "ojcami (lub matkami) własnego sukcesu" ale to nieprawda. na człowieka ma wpływ masa czynników nad którymi nie mamy żadnej kontroli i to one nas kształtują dlatego jak najbardziej uzasadnione jest twierdzenie ze komus się w życiu UDAŁO.

Nie ma sensu nic robić trzeba czekać co los przyniesie Nie warto nic robić bo bez szczęścia i tak nic się nie uda:(

Do17:57 To siedź i czekaj na szczęście ażeby Ci się "udalo".Tylko potem nie narzekaj, ze nic Ci w życiu nie wyszło a inni mają lepiej bo "im to się udalo".

widzę ze się ktos mocno pobudził :D

chcialbym tylko zauwazyc ze to nie ja narzekam a wlasnie te panie które taki wspanialy sukces osiagnely. to zreszta tylko potwierdza ze to naprawde jest kwestia szczęscia. i tak jak one zazdroszczą swoim kolezankom ktorym sie udalo z facetem a ktore przeciez wcale nie sa od tych ktorym sie nie udalo lepsze, to samo dotyczy sukcesu zawodowego.

Polak malkontetn i narzekacz -typowe, żeby tylko inni nie mieli lepiej.Bezczelni, bo im się "poszczęściło"buehehehe! Do pracy fałdy przysiąść a nie zazdrościc innym :P

prostactwo i prymityw. typowe dla nuworyszki ktora jeszcze gnoju z lydek wytrzec nie zdązyla.

" gość dziś prostactwo i prymityw. typowe dla nuworyszki ktora jeszcze gnoju z lydek wytrzec nie zdązyla. " Zgadzam się I tacy ludzie zarazaja wszystkich swym pesymizmem i "nie da sie'. A sukcesy innych kwituja tym ze na pewno mieli po prostu farta.Rzygać sie chce na takich zawistników.Ato nieroby patentowane ;D

kolejna swołocz prostacka. ledwo się taka z wiochy wyrwie a już "kobietę sukcesu" udaje. ale jak widać jak coś jej nie pasuje to słoma z butów zawsze wylezie.

Nie podniecaj sie tak bo ci opadnie:D

po rozmowie z taką "kobietą" jak ty to każdemu opadnie.

Tobie to nie grozi.Zeby opadlo musi wpierw wstac :Dhahahaha

nic a nic się nie zmieniłeś :P

offus - przeciez tobie juz od dawna nie staje to po co sie tak pieklisz

Mam podobny problem jak autorka postu ... Brzydalem nie jestem...41 lat, ustatkowany, ale po przejściach ( nie z mojej winy), 3 dzieci. Zarobki dość wysokie, ale połowę czasu nie ma mnie w kraju. Jakaś by zaryzykowała takiego faceta. Dodam, że brakuje mi obecnie dosłownie wszystkiego, co daje związek w poczuciu zaufania i miłości.

Po pierwsze i najważniejsze przestańcie szukać. A kobiety po 30-tce mogą być ładne i zadbane. Mi partner zaimponował inteligencją, ładnym usmiechem, oraz tym (co się nie zmieniło), że czuję sie kochana, pociągająca. Od samego poznania widziałam u niego, że mu się podobam. Więc jeżeli facecie chcesz poznać kobietę, to daj jej odczuć, że jest piekna. Kobiety to samo :) Jestem rozwódką, mam 28 lat i wyglądam świetnie, zresztą wyglądam na 20 lat. Wiec nie każda kobieta koło 30 lub po jest brzydka i odstraszająca, po prostu może nie mieć szczęścia znaleźć swojej połówki, lub też za bardzo szuka. Mężczyźni nie chca desperatki, tylko kobiety. A kobietę odstrasza facet po rozwodzie, jak również 30-kilkuletni kawaler, bo myślą, że cos z nimi nie tak. Jeżeli chodzi o kawalera lub kobietę np. w Warszawie, to pamietajcie, że tam inaczej żyją, najpierw kariera, potem rodzina. Na moim osiedlu pełno było par właśnie po 40 z malutkimi dziećmi, lub też facetem po 40, 50 i dziewczyna miedzy 20-30lat.

Dla normalnego 30+ kolesia 20letnie to gowniary

Ja po 30 (ale bliżej 40) poznałam młodszego męża (po 20, ale bliżej 30) :P

Każdy wiek jest dobry na poznanie kogoś nowego. Może tak stawianie kart http://tarot.net.pl/stawianie-kart/ Jesteś ciekawa co niesie los? Może warto sprawdzić?