co na obiad to jedyny temat z mężem

po 15 latach małżeństwa to jedyny temat i jak dalej żyć . Czy jest ktoś kto tak ma .

idxcie do kina to o filmie porozmawiacie.

A może masz ochotę na chwilę odetchnięcia i zapomnienia chociaż wirtualnie?

hm, nie do końca tak, ale podobnie ja mam "o której obiad i czemu tak późno" albo "bo ty..., bo Ci ciężko..." po filmie mam tak: ja "ale fajny film", mąż "ale denny film" :) ale już niedługo :P

dlaczego już niedługo?

bo się rozwodzę :)

a co było powodem decyzji o rozwodzie i ile lat byliście razem

15 lat razem, wygasło zwyczajnie, skończyło się, miłość zniknęła zostało przyzwyczajenie i coraz bardziej sobie przeszkadzaliśmy, dni niosły rozczarowanie, seks beznadziejny

to normalna kolej rzeczy... przy takim podejściu 99% par by się rozchodziło... dzieci sobie zróbcie to będą tematy do rozmów

Bo kobieta co 10 lat powinna mieć nowego męża.

My się wreszcie dotarliśmy i ostatnio jest nam nawet fajnie razem. Ale trwało to 42 lata (tyle już jesteśmy po ślubie).

owszem, ten temat przewija się co kilka dni podczas rodzinnego śniadania, to mąż pyta.

"ide zaraz wroce"i nie ma go 2 godziny dzwonie ..."no ide" mija pol godziny dzownie "no co mowilem ze ide" przylazł "co na obiad" brak slow

i się tak docieramy...chyba się nie dotrzemy

dotrzeć się po 42 latach ;) gratulacje z okazji Jubileuszu a tematy do rozmów same się znajdują ;)

Bo miłość to pielęgnować trzeba . Ja 25 lat po ślubie i z żoną nie nudzę się .

No to trzeba mu powiedzieć żeby sam sobie zrobił ten obiad.

Mysle,ze to kolej zycia: po 15stu latach malzenstwa nie ma juz motylkow w brzuchu, ale jest dojrzala milosc, oddanie, poswiecenie a to tez ma swoje uroki. Jezeli czegos Ci w zwiazku brakuje to porozmawiaj z mezem, rozmowa o uczuciach, pragnieniach i potrzebach jest bardzo wazna! Nad zwiazkiem trzeba pracowac cale zycie.

No właśnie .

No i jak w porzekadle: "Cały w tym ambaras aby dwoje chciało na raz". Jak jedno przejmuje postawę bierną i idzie na olewkę to i tak się dzieje. Na pewno symptomy tego że coś się zaczyna psuć były o wiele wcześniej. No i teraz wypaliło się wszystko. Czy warto to dalej ciągnąc? Może spróbować po prostu porozmawiać jeszcze raz. Piętnaście lat to kawał czasu, warto dać sobie szansę.

To piekne, kiedy mezczyzna po 25latach malzenstwa pisze, ze z zona nigdy sie nie nudzi...to takie romantyczne:)

To nie romantyzm to miłość .

Jasne,ze warto...rozstac mozna sie zawsze, znalezc dobranego partnera nie jest juz tak latwo!

To piekne...moi rodzice maja jeszcze dluzszy staz i az milo na nich popatrzec - jak bardzo sie kochaja...a moj tato ciagle jeszcze mame podrywa:)

U mnie w tym roku 30 kalendarzy zdartych razem i? I co? I jest cacy? Czasami mamy tak zwariowane pomysły że Franciszek z Watykanu czapką szpiczastą by o ziemię rzucał. Oczywiście bywały spięcia ale? ...... Rozmawiać, rozmawiać i jeszcze raz rozmawiać. Jak ma się na czym czapkę nosić i? I posiada się coś takiego jak samokrytyka to można wieść przyzwoite a i wesołe życie w tym zwariowanym świecie. A dokazywać jak można na jakimś tam hamaku czy innym legowisku:-)

Kiedyś nie było rozmów , bo mój mąż miał pracę która była ważniejsza od wszystkiego a moje mówienie uważał za marudzenie i tak rok po roku coraz bardziej byłam w tym związku sama i teraz mam taką pustkę w sercu i w głowie że mnie nawet denerwuje jak coś mówi do mnie . Zniszczył mnie i miłość a przyjaźni nigdy nie było

U nas nieco krotszy staz,15dlugich lat.) i jak juz wczesniej pisalam jest inaczej, ale tez fajnie:) Oczywiscie ``obiad`` nie jest jedynym naszym tematem, chociaz gotuje bardzo chetnie i to ja zawracam mezowi glowe swoimi nowymi wynalazkami kulinarnymi:) Rozmawiac, rozmawiac a potem dzialac...Przed chwilka, tak po prostu ``wpadla`` mi do glowy piosenka Andrzeja Dabrowskiego ``Do zakochania jeden krok`` i nie chce ``wyjsc``:)

No to znaczy że miłość zaślepiła Ciebie totalnie. Nie widziałaś jego wad. Ty nie dążyłaś do zmiany sytuacji i ognisko się wypaliło. Pozostaje mieszkanie dwojga ludzi w jednej chałupce na zasadzie sublokatorskiej. Ma posprzątane, ugotowane, podane.... Może od czasu do czasu jakieś figle na hamaku ... no dla niego sytuacja cacy jak najbardziej. Może pora zastanowić się nad tym czy aby tak nie ugotować, nie uprać, nie dokazywać, a jak zapyta co za powód? Odpowiedzieć pytaniem: A kim ja jestem dla Ciebie, co? No do tego trzeba odwagi ... jak jej zabraknie to egzystencja na poziomie współlokatora, nic nie zmienisz.

Gdzies sie pogubiliscie i zadne z Was nie ``wyczulo tego momentu``, teraz bedzie ciezko postawic wasz zwiazek na nogi...ale jezeli tkli sie jeszcze maly plomyczek w waszych sercach to warto sprobowac..to tak jak byscie zaczynali wszystko od poczatku...moze byc naprawde romantycznie:)

Jezeli kiedys nie bylo miedzy wami dialogu, to jak to sie stalo, ze zdecydowaliscie sie na wspolne zycie? Przeciez ``cos``musialo byc/was laczyc?