Druga połowa

Niech mi ktoś powie, jak to jest, że jedni ją spotykają od tak po prostu jak się wychodzi po bułki, a inni wiecznie kulą w płot? Przyszła mi na myśl para znajomych, wyglądają jak rodzeństwo i świata poza sobą nie widzą. Ma się wrażenie, że jakby ze wszystkich ludzi na świecie byli właśnie sobie nawzajem pisani, szczęście aż wychodzi z nich każdą częścią ciała.. Myślicie, że tylko nielicznym jest to pisane?