dziecko w separacji

gość Jestem matką 4 latka, od kilku miesięcy nie mieszkamy razem z mężem. Długa historia dlaczego, nie chodzi też o to żeby sie nawzajem obwiniać. Fakt jest faktem. Niestey z niepokojem patrze na dziecko. Zadręczają mnie wyrzuty sumienia, że dla jego dobra powinnam wszystko wytrzymać, a nie dałam rady. Dziecko tęskni, bardzo, albo za nim albo za mną. Nie rozumie co się dzieje, kocha nas oboje. Albo jego błaga żeby nie wychodził, albo mnie. Kiedy byliśmy jeszcze razem dziecko budziło się w nocy z płaczem słysząc nawet nasze próby rozmów, które do niczego nie prowadziły. Przestaliśmy rozmawiać, ale to do niczego nie doprowadziło, pewnego dnia wybuchło i... rozsypało sie. Boje się o przyszłość dziecka. A bycie ze sobą ale osobno, czy to do czegoś prowadzi?

nie ma czegoś takiego jak bycie razem dla dobra dziecka. Najważniejsze dla dziecka to mieć szczęśliwych rodziców, a ze sobą nie jesteście szczęśliwi

Tylko jak wytrzymać tą straszną tęsknotę dziecka za jednym albo drugim. Probuje, dogadujemy sie, i on i ja jesteśmy z nim często, a dziecko potrzebuje nas obojga, razem. Mam wrażenie że robię mu wielką krzywde, a tak bardzo staram sie mu to wynagrodzić.

witaj kochana ja mam tak samo tez dziecko ma 4 lata:( przez to co sie dzieje jest bardzo wrazliwe placzliwe i widac ze przezywa i widzi ze nie jest tak jak byc powinno,ja nie rozwiodlam sie ale nie zyjemy w jednym domu..

chyba lepiej dla dziecka jak nie bedzie slyszalo ciaglych klotni,pretensji,oskarzen.Wiadomo,ze to cios,ale minie,potrzeba troche czasu i duzo rozmow z dzieckiem,ze kochacie je mimo,iz nie bedziecie mieszkac razem.Jeszcze jest male,ale stopniowo bedziesz tlumaczyc.