Jestem z rodziny patologicznej

niby na pozor normalna, matka mila rozmowna...ojciec pracujacy, nie pije... a w domu wyzwiska, krzyki, dręczenie psychiczne, ogromne wymagania, jako dziecko bylam bita :(

No i co z tego? Ja tez i żyję. Moi rodzice zrozumieli swoje błędy i zrekompensowali mi wszystko.

??

I ty udajesz że fajna kochająca rodzinka,znam to ale lepiej milczeć i nie odzywać się w domu ja pewnego dnia chciałam uspokoić rodziców i powiedzieć że tak nie może być że to już staje się paranoją i bardzo się zdziwiłam kiedy mama powiedziała wynocha jak coś mi się nie podoba "myślałam że żartuje " ale nie poczuli się obrażeni na to że razem z siostrą wtrąciłyśmy się w ich niby życie. Całe szczęście że ja już byłam dorosła i miałam prace i samochód w którym spałyśmy aż nie znalazłam mieszkania. Dziś mija 8 miesięcy 6 dni od tamtego feralnego dnia mieszkam z siostrą w wynajętej kawalerce 7 km od swego rodzinnego domu i żaden z rodziców do nas nie zadzwoniło nawet nie wiedza co z nami się dzieje. To bardzo boli przecież pokazywali że są kochającymi rodzicami i tak odpowiedzialnymi a teraz .....