toksyczna przyjazn damsko meska

W tym rzecz, żeby żadna ze stron nie chciała czegoś więcej, stąd nie wszyscy się nadają.

trzeba się z tym pogodzić

Z czym się pogodzić?

z tym że Cię nie chce. Nikogo nie zmusisz do bycia razem, czy to takie trudne by zrozumieć?

No dobrze, przyjaznicie sie, nagle jedno chce wiecej. Co robic?

Nic................po prostu zająć się sobą w cieniu takiej przyjaźni.

Trzeba się przestawić i pomyśleć, że ta osoba jest warta tego, by z nią być jaako przyjaciel......skoro nie chce czegoś więcej.Przy okazji trzeba zacząć myśłeć o sobie, co dalej, by ta znajomość nie blokowała na nowe relacje.

No wlasnie, ja kocham i mnie blokowala, wiec musialam zrezygnowac z relacji, nie wiem czy dobrze zrobilam, ale w relacji cierpialam, tesknie cholernie i nadal jestem zablokowana mimo braku.

nie wiem czy dobrze zrobilam,

Jeśli był to prawdziwy przyjaciel to samo oddalenie od niego nie przyniesie jakiegoś wielkiego szczęścia.O przyjaciół prawdziwych dziś trudno, to zdarza się bardzo rzadko-więc trzeba to pielęgnować mimo wszystko.A że jesteśmy zazdrośni często o jego życie? To normalne.Boimy się, że ktoś zajmie w jego życiu ważne miejsce, a wtedy gdzie my się znajdziemy.? To po prostu strach przed ewentualną odstawką.....zazdrość o czas jego spędzony już nie tak często z nami.

Balam sie, ze sam mnie odstawi jak znajdzie kobiete dlatego zerwalam znajomosc.

Niby przyjazn ale z macankami :-O Calosc mocno chora.

u mnie tak nie bylo a musialam odejsc

I uważasz, że mniej cierpisz? Masz jedynie tę satysfakcję, że to Ty podjęłaś decyzję. Ale z drugiej strony nie poddałaś go próbie, czy faktycznie był prawdziwym przyjacielem.Prawdziwy przyjaciel, choć znajdzie swoją połówkę, nie powinien odrzucić.

Tak sadzisz, ze nie powinien odrzucic? A jak polowka jest zazdrosna i cierpi?

Połówka powinna mieć przede wszystkim zaufanie.Poza tym z tego , co piszesz, to Ty byłaś pierwsza, więc powinna go wziąć z całym dobrodziejstwem.

No dobrze, ale facet z przyjaciolka ktora sie w nim kocha. To nie za duzo dla kobiety zycia;)?

To niech ta kobieta się stara, by była faktycznie życia.Jedyne co pewne to przyjaciólka i kobieta życia nie powinny się razem spotykać.:P

To niech ta kobieta się stara, by była faktycznie życia.Jedyne co pewne to przyjaciólka i kobieta życia nie powinny się razem spotykać.:P By skończyło się to jak w przypadku Kraśki :D

No, ale sluchaj z calym szacunkiem do przyjazni to jestem zdania, ze kobieta zycia powinna byc przyjaciolka. I zrezygnowalby dla niej ze mnie. I uwazam to za sluszna rzecz.

Sądzisz, że jak się jest w małżenstwie to tylko masz prawo widywać swojego partnera? Co za płytkie byłoby życie....Jeśli jedyną pasją będzie Twój mąż , natychmiast "facet zycia" weźmie Cię w odstawkę.

Nie, nie sadze, ale przyjazn z inna to chyba troche za duzo;) nie sadzisz?:) Jest malzenstwo i facet ma przyjaciolke. Dziwne troche. Zwiazek powinni wlasnie tworzyc najlepsi przyjaciele;) Inne znajomosci sa dodatkiem.

Nie wiem, ja tego tak nie widzę...................może dlatego, że w nim widzę brata.

No jasne. ;) Bo miedzy Wami nic nie bylo, tak;)?

Ludzie niestety często zakochują sie w przyjaciołach a potem wypaczają ten wizerunek , bo patrzą na takie relacje przez swoj pryzmat.Stąd też dla nich to od razu podejrzane.

Bo ja wlasnie mowie o relacji gdy jedno sie zakochuje a nie o przyjazniach gdzie nigdy absolutnie nic nie bylo;)

Więc to był Twój błąd, zniszczyłaś cośs wspaniałego. Z żadną kobietą nie ma się tak świeetnych relacji jak z facetem.

Ale dlaczego blad? ;) I dlaczego zniszczylam?Wyjasnij mi wiecej ;)

Bo się w nim zakochałaś.

"gość Nie przeczytałem wszystkich odpowiedzi, ale przybliżę to co kiedyś działo się w moim życiu. Przyjaciółka, bardzo bliska, wyznała mi miłość. Nie interesowała mnie w sposób, który pozwoliłby na jakieś poważniejsze związanie się, więc zaproponowałem jej przyjaźń dalszą przyjaźń. Zgodziła się, wiedziała, że do niczego nie może mnie zmusić i nawet nie próbowała. Sytuacja wyglądała dokładnie tak, że ona nie szukała nikogo - stała w miejscu, natomiast ja w tym czasie wiązałem się z 2 kobietami. Szukałem poważnego związku, ale żadna z tych kobiet nie chciała tego co ja. Cały czas utrzymywałem bardzo bliski kontakt z tą przyjaciółką. Nasze relacje były bardzo cieple i opierały się na wzajemnym szacunku. Byliśmy bardzo dobrymi przyjaciółmi, co przez dokładnie 7 lat naszej znajomości pozwoliło nam bardzo dogłębnie się poznać. Ostatecznie potrzebowałem tych 7. lat, żeby zrozumieć, że kobieta, której szukałem była obok mnie cały czas. Musiałem po prostu trochę dojrzeć, przeżyć kilka zawodów miłosnych, żeby to zrozumieć. Jaki z tego morał? Łatka przyjaciela nie musi oznaczać, że już nie ma się szans na związek z daną osobą. Moim zdaniem nie można w żaden znaczący sposób wpłynąć na tą osobę. Moja przyjaciółka pozostała sobą, nie zmieniała się - po prostu była przy mnie. Więc warto czasami poczekać, nie zawsze, ale czasami tak. Dzisiaj tworzymy szczęśliwy związek, mimo, że moja (teraz już) dziewczyna pogodziła się z tym, że nie będziemy razem. Nie traćcie nadziei, ale też nie czekajcie w nieskończoność. Żyjcie dalej, a może się doczekacie. A jeśli nie to może spotkacie kolejna osobę, która okaże się tą jedyną. Pozdrawiam i powodzenia". Zazdroszczę. Co ja bym oddała, żeby ten, który mnie odtrącił, zorientował się, że mu mnie brakuje i że tak naprawdę z żadną inną tak nie będzie pasował. Bo jesteśmy jak lustrzane odbicia. A i tak sobie poszedł, po tak pięknej przyjaźni bez słów olał mnie.