Od wyglądu ważniejsze jest to czym emanujemy z wewnątrz

poza tym takie kwiatki prędzej czy później wychodzą w pożyciu ;) Na szczęście związki moich nieładnych aczkolwiek inteligentnych i oryginalnych koleżanek mają się dobrze.

Jak na taką, niech będzie, 'inteligentną' jesteś ciut za szybka w ocenie urody swoich koleżanek, nie sądzisz? Widać uroda czasem idzie w parze z obłudą. Powiedziałabyś im w twarz, że uważasz je za brzydkie?

najwazniejszy jest wygląd , naukowo udowodniono ze atrakcyjni ludzie mają lepssze zycie od brzydkich

Obłuda? Obłuda byłaby, gdybym im powiedziała, że są ładne. nie, a ty byś tak komukolwiek w twarz powiedziała?

Cieżko powiedzieć, bo nie obchodzi mnie jakoś specjalnie czyjś wygląd. I poniekąd wszyscy ludzie są ohydni, ze swoją zazdrością, zawiścią, obłudą, nienawiścią i pogardą. I jestem facetem by the way, ale nie sądzę, żeby to miało jakieś znaczenie, bo nie próbuję cię zaprosić na seks, tylko powymieniać poglądy. Zawsze mogę wyjść z tego w jakiś sposób mądrzejszy.

,,Poniekąd wszyscy ludzie są ohydni" - zgadzam się. Cieszy mnie, że są jednostki, które potrafią to dostrzec i wypowiedzieć, chociażby anonimowo.

Co nie? Żyjemy karmieni kłamstwem od najmłodszych lat, także miło czasem zobaczyć osoby bez złudzeń. I wierzcie mi, ja naprawdę, naprawdę próbowałem wierzyć w jakąś wrodzoną dobroć w ludziach. Ale życie skutecznie leczy idealizm, bardzo skutecznie. Ale przynajmniej mogę się uśmiechnąć czytając posty takie jak tu, gdzie ludzie nie dostali jeszcze swojego "reality checku", przypomina mi się młodość:)

Też bym chciała by było inaczej, ale cóż... Nie na tym świecie, nie w tym życiu...

"Cieżko powiedzieć, bo nie obchodzi mnie jakoś specjalnie czyjś wygląd" x x W przyjaźni mnie też nie obchodzi. Natomiast topik jest o wyglądzie xD x x Ej, ja nie mogę, jak was tak "słucham", to się normalnie żyć odechciewa... Dobra, ty mówisz że już masz swoje lata, ale Tak jest i już ma 24 lata, a gdera jak taka stara baba... Jest coś takiego jak wiara jako cecha charakteru. Ja mam 27 lat, też mam za sobą bardzo różne doświadczenia, ale wierzę w człowieka, wierzę w miłość, i widzę, że są wspaniali ludzie, i że jest miłość. Życie skutecznie leczy idealizm;, że ktoś wierzy w człowieka, tzn że jeszcze nie zna ludzi? Coś takiego można usłyszeć tylko w tym kraju. I współczuję wam, naprawdę współczuję tej zgnuśniałej postawy, i powtórzę tylko za moim ukochanym Maxem Ehrmannem: "Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach, jest to piękny świat!" - słowa, które kiedyś powtarzałam sobie, rycząc z pewnego wielkiego rozczarowania. I polecam filmiik, dla tych, co znają angielski: http://www.youtube.com/watch?v=Bjrn04y1kS0

YAY!!!!! To jest właśnie piękno wewnętrznej siły :)

Parafrazując Piłsudskiego: "Swiat wspaniały, ale ludzie k***y":) Ja normalnie jestem optymistycznie nastawiony do życia, po prostu nie mam złudzeń co do ludzi.

Jakoś nie widze życia w oderwaniu od ludzi... chyba że się jest pustelnikiem