podziwiam matki mające 3 i więcej dzieci

jestem mamą 2 miesięcznej córeczki. Siostra robiła w domu malowanie więc siostrzenice ( 4 lata )były u mnie od piątku do dzisiejszego poranka. Kocham je strasznie, jak swoje własne dzieci. Ale jestem po tym weekendzie zmęczona bardzo. Mamy mające 3 i więcej dzieci podziwiam was naprawdę, że dajecie radę :) Chce aby córka miała rodzeństwo ale troszkę się boję jak to bedzie :)

ja podziwiam mamy nawet jednego dziecka :O

może i jest za co podziwiać, nie wiem, ale akurat ten argument nie jest zbyt dobry. Bo to nie były Twoje dzieci, a co innego zajmować się swoimi, co innego siostry, czy kogokolwiek innego.. Ja mam czwórkę, a wystarczy mi jedno dziecko mojej siostry,żebym była wyczerpana ;P ;P ;P

ee tam, swoje sie inaczej wychowuje, ono rosnie z tymi zasadami jakie mu do glowki sie wbija ,jest ksztaltowane calodobowo pod tym kątem a nie innym ,nalot nie swoich dzieci bywa hollendernych rozgardiaszem

ee MAMY JEDYNAKÓW PRZEWAŻNIE BOJĄ SIĘ ...ja mam swoją dwójkę na weekendy przychodzą do mnie dzieci brata bo bratowa doszkala się i mam razem piątkę!!! Ale naprawdę nie widać różnicy, jedno z drugim pięknie się bawi...dzieci w wieku 3.4.5.8.9 lat.

A ja sama wychowuje 3 dzieci :) Radzimy sobie , jak widac nawet znajdzie sie czas na necie poszalec:D Dzieci sa w wieku 11lat , 5lat, 3 miesiace

He he dzięki za "podziw" ja mam trójkę...w tym różnica niecałe półtora roku...fajnie jest...jazda bez trzymanki tak zwana:):):)

Mam 4 dzieci - w tym niemowle. Dzisiaj jeszcze kolega dziecka na noc. Dzisiaj 3 godziny się pięknie bawili (czworo dzieci w wieku od 3 do 11 lat). Jak mawiała moja babcia "dwie świnki się lepiej chowią", a co dopiero cztery. Najgorzej mieć jedno dziecko bo ono ciągle zawraca gitarę i jest najbardziej z rodzicami zżyte. Wiadomo, że każdemu trzeba coś dać z siebie w ciągu dnia - pouczyć się z nimi czy porozmawiać, ale przecież nie chcą cię wszyscy na raz w tej samej chwili koniecznie. Nasz dom jest zawsze pełen dzieci i dorosłych. Nie mówię, że nie jest czasem ciężko bo zdaża mi się też płakać, ale to jakiś 1 proc. wrażeń. Każdy kolejny poród był łatwiejszy i okres po również. Nie wiem zupełnie dlaczego tak jest ale najciężej wszystko było z pierwszym synem i nie raz mówiłam że się do tego nie nadaję i mam już dość dzieci.

gościu ja też tak miałam!!!! dosłownie załamana byłam pierwszym dzieckiem...siusianie było ze stoperem:):) a teraz to jeszcze mam czas dla siebie nawet...sama nie wiem jak to możliwe:)

ja mam 2 i trzecie w drodze;)sama jestem ciekawa jak to bedzie.a to prawda ze ze swoimi jest inaczej.moje w domu lobuzowaly a jak byly u kogos to aniolki bo dziecko najwiecej ma matce wymusza;)

a ja im współczuje