Wątpliwości przed ślubem

Ślub za rok (dopiero czy aż?) no właśnie ? jeszcze Niedawno byłam pewna że to ten jedyny i że chce tego ślubu , że już teraz w tej chwili , że rok to za długo. Teraz mój narzeczony wyjechał za granicę do pracy a ja za nim strasznie tęsknię. Ale też zauważyłam że mogę bez niego żyć. Z jednej strony chce z nim być i zamieszkać ale wolałabym z tym ślubem poczekać ze 2 3 lata. Ale boję się przełożyć powiedzieć o tym mu i rodzicom bo to w końcu oni nam robią przyjęcie i wesele.

następna głupia, co bierze ślub, bo wesele i rodzice skąd się takie durnoty na świecie biorą... /

Jeszcze nie biorę tego ślubu. Mam dużo czasu to zmiany zdania. Pisze tylko o swoich wątpliwościach. Akurat ja nawet dzień czy godzinę przed byłabym w stanie się wycofać. Mam wspaniałych rodziców którzy nawet by nie mieli do mnie pretensji. Tylko że boję się że jak przełoże go to mój ukochany mnie zostawi. A ja go kocham i chce z nim być.

to, ze go kochasz, to akurat nie wróży nijak na przyszłość żeby małżeństwo było udane, kochać musza obie strony, to raz dwa, napisałaś, że boisz się powiedzieć rodzicom, bo oni robią wesele - to się zdecyduj, czy możesz, czy sie boisz po trzecie, jeśli myślisz, że po ślubie to go zatrzymasz, a przed ślubem to nie - to juz cos jest nie tak w 99% przypadków to kobieta potrzebuje ślubu, nie facet, więc nei sądzę, aby tu akurat leżał problem zastanów się, dlaczego nie jesteś pewna jego uczuć i tego, że chce z Tobą spędzić życie, a nie nad tym, jak zareaguje mamusia/tatuś na ew. odwołanie ślubu /

Przyznam szczerze że nie wiem czemu mam te wątpliwości z jednej strony chce być z nim i za nim strasznie tęsknię płacze często po nocach bo go nie ma ale czasami tak sobie myślę że dobrze mi bez niego , czasem nie chce mi się z nim rozmawiać a czasami mam pretensje że za mało gadamy. Z rodzicami to jak już to jego mogą mieć fochy moi mi czasem mówią że powinniśmy jeszcze pochodzić ze sobą a ślub później. Może schizuje z tej tęsknoty? Bo jak zamknę oczy i próbuje sobie życie wyobrazić bez niego to widzę pustkę a na odwrót to bardzo dużo.

to, że ma sie własne życie i potrzebę samotności - to jest normalne gorzej, jakbyś sobie życia bez niego nie wyobrażała, bo tak wygląda uzaleznienie inna sprawa, dlaczego obawiasz się, że jak sie szybko nie pobierzecie, to on Cię zostawi /

A ze ślubem to on mi się oświadczył bez żadnych moich nacisków, więc była to 100% inicjatywa. Nie odejdzie ode mnie to wiem ale skoro chce z nim być to po co chce przekładać ślub. Nie chce go ranić

Nie to że zostawi. Kurde ja nic nie wiem:( mam pustkę. Kocha mnie ja go kocham. Chyba muszę z nim porozmawiać jak już wróci.

po to, żeby chociażby nei pchać się zbyt wcześnie/młodo w gary, ściery i pieluchy no bo jak ślub, to dzieci zaraz zazwyczaj proste facet niewiele zmienia swoje życie po ślubie, kobieta - zwykle diametralnie chyba, że uda Ci sie stworzyć małzeństwo partnerskie, to i tak przybędzie Ci obowiązków, ale nie tak bardzo dużo ale to rzadkość... zwykle facet żyje dalej jak kawaler, a kobieta zasuwa, jak służba /

watpliwosci pochodza od szatana bo on nienawidzi gdy człowiek jest szczesliwy a swojego narzyczonego polecaj codziennie maryji i juzefowi by sie nim opiekowali

Właśnie tu chyba jest problem. Ja boję się tego życia po ślubie. Zawsze chciałam mieć dzieci, dużo dzieci. Nawet się staraliśmy o dziecko. A teraz chce mieć za jakieś 5 lat. Jestem za młoda na to by być matka żona i służącą.

no to mówię - albo bierzecie ślub, ale na Twoich warunkach później - czyli jeszcze bez dzieci i podział obowiązków albo sobie go przełóż jeśli odejdzie - to znaczy, że to nie był ten właściwy facet inna sprawa, że jak chcesz mieć dużo dzieci, to musisz w miarę wcześnie zacząć - nie da się mieć piątki, zaczynając po trzydziestce /

Myślałam o tym żeby wziąć ślub ale poczekać z dzieckiem kilka lat. Chociażby po to żeby się wyprowadzić od rodziców. Ale teraz nic sama nie zrobię mam miesiąc do jego powrotu i do tego czasu muszę podjąć decyzję. Bo po co być w związku brać ślub a za rok się rozwodzić? Dużo łatwiej rozstać się wcześniej. Prawda?

no nie tak dużo łatwiej rozstanie to rozstanie, czy jest papier, czy go nie ma - boli tak samo jedna formalnośc mniej, ale w sumie w rozstaniu formalności liczą się najmniej /

Trudniej chociażby dlatego że to długo trwa i trudniej się z tym pogodzić. Jak sprawy mogą trwać kilka lat.

ssex przedslubny sprowadza cierpienie kazdy grzech sprowadza cierpienie Współżycie przedmałżeńskie nie dlatego jest grzechem, ponieważ Bóg jest złośliwy i odmawia każdej przyjemności człowiekowi, ale dlatego jest grzechem, ponieważ przynosi fatalne skutki w przyszłości. Nawet na miłości można się zawieść, ale na Bogu nie!W tym momencie dokonuje się me tyle złamanie szóstego :przykazania, ale pierwszego, którego przekroczenie eksploduje nieszczęściami. Ileż razy pytałem młodych kobiet, które płacząc mówiły mi: „Mąż mnie zdradził, bije mnie, odtrącił mnie; mówi mi, że czuje do mnie wstręt...” „Czy współżyliście prze ślubem?” Zawsze w takich okolicznościach jest to samo. Zawsze jest tak, że były grzechy przeciwko czystości. Często niewyznawane przy spowiedzi, przyjmowane świętokradcze Komunie święte. Czyste ubrania na kobiercu weselnym nierzadko ukrywają brudne sumienia. Często nie odczuwają najmniejszego żalu za grzechy współżycia przedmałżeńskiego. Pokuta nie da się odtrącić, wraca zawsze jako pokuta:. odtrącenia. Nigdy nie pozostaje to bez skutków. Grzech przynosi przekleństwo: miłość staje się nienawiścią; pożądanie przeradza ::się w odrazę; bliskość w odrzucenie. Nienasycona seksualno. nigdy nieposkramiana, szuka nowych obiektów konsumpcji

normalna sprawa rozwodowa trwa 15 minut, a nie kilka lat pogodzić się z rozstaniem trzeba tak czy owak, ślub nie ma tu nic do rzeczy /

Nie wiem co na do tego seks przed ślubem? Pewnie czegoś nie doczytalam.. Ewa i tak muszę czekać ze wszystkim na powrót narzeczonego, przecież nie będziemy gadać przez telefon:) ale ciężko jest podjąć decyzję bardzo ciężko

musisz czekać, ale nie ze wszystkim żeby sensownie rozmawiać z narzeczonym, musisz wiedzieć dokładnie, czego chcesz /

Tak ja to wiem ale jest mi bardzo trudno póki tu był przy mnie to nie miałam żadnych wątpliwości teraz jak wyjechał to zaczęły się. Może poprostu to z tęsknoty? Przed wyjazdem od kiedy jesteśmy razem widywalismy się prawie codziennie a teraz już mamy miesiąc rozłąki i jeszcze drugi przed nami.

Być może to tęsknota ale zastanów się dobrze bo być może ta rozłąka Ci pokazuje żebyś zmieniła zdanie.