mam taką koleżankę na studiach

chciałabym z nią czasem pogadać ale nie wiem o czym :O ona jest bardzo sympatyczna, lubiana, wszyscy ją lubią, do tego jest prześliczna, no po prostu ideał dziewczyny, zawsze z każdym pogada, jest otwarta wesoła, ale ja się wstydzę, boję się,że jak się do niej dosiądę to zapanuje nieprzyjemna cisza i ona uzna mnie za dziwaczkę i poczuje dyskomfort przy mnie :( czy ja jestem normalna? mam kilka koleżanek, kolegów i chłopaka, ogólnie wisi mi co ludzie o mnie pomyślą, ale o tej dziewczynie tak myślę... inaczej jakoś... czasami jak rozmawiałyśmy wydawała mi się taka bliska,miałyśmy podobne spostrzeżenia, przezycia, historie życiowe... co o tym sądzicie? tylko bez wulgaryzmów proszę.

ona pewnie myśli,że jej nie lubię albo jestem wyniosła ( wiele osób tak o mnie myśli albo że jestem wredna itp. ) a ja po prostu jestem nieśmiała i nie lubię się wysilać a rozmowy z ludźmi dużo mnie kosztują, nie jestem wygadana,więc jak ją widzę to się ukrywam :O żeby do niej nie podejść i żeby nie zapanowała niezręczna cisza :O :O

chcesz się do niej dosiąść? serio?

Pytasz: "czy ja jestem normalna? " - wg mnie homoseksualizm jest tez OK!

uważasz,że jestem homoseksualna? owszem, dostrzegam piękno kobiet, ale nie wiem czy chciałabym z kobietą uprawiać seks :O wydaje mi sie to obleśne, kręcą mnie faceci fizycznie, ale mentalnie to chyba kobiety ... czulabym się przy niej bardziej nieswojo niż przy przystojnym facecie, np. niedawno poznałam kilku przystojniaków, ale wydali mi się nudni, a ona jest piękna, interesująca, miła...