załamajue mnie głupota innych

Sorry gościu z płodem mającym agenezję nerek, ale Twoja sytuacja jest zrozumiała. Popełniłabyś grzech ryzykując swoim życiem, natomiast przy Zespole Edwardsa nie ma zagrożenia życia dla matki aby ta podejmowała decyzję o terminacji!!!

wiesz ile jest wad przy zespole Edwardsa? wiesz, że dziecko cierpi już w łonie matki?

jakże łatwo jest osadzać ludzi nie znając ich życia, motywacji, emocji, które nimi targaja, najłatwiej jest zaszufladkowac, przykleić łatkę i cieszyć się, że "ja jestem lepsza, bo zachowałabym się zupełnie inaczej"- nie wiesz jakbyś się zachowała, dopóki się w danej sytuacji nie znajdziesz, więc poczekaj z wyzywaniem i osądzaniem innych

Nie, według obrońców życia nie ma miejsca na relatywizm w tej kwestii. Każde przerwanie ciąży to dla nich morderstwo i tyle.

Jeszcze jedno. Wcześniej też mi się wydawało, a nawet byłam na 100 proc. pewna, że nigdy nie przerwałabym ciąży. Choćby nie wiem co. Ale cóż. "Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono".

Proponuje obronczynia zycia w ogole nie robic usg w ciaży ani innych badań bo po co? Co Bóg da to urodzicie!

a jednak nie każda przerywa ciążę

gość Mnie również załamuje głupota innych. Niektórzy nie mają pojęcia o czym piszą. U mojego dziecka zdiagnozowano agenezję nerek. Nie od razu, bo tego od razu nie widać. Pierwszy niepokój pojawił się na badaniu w 13 tc. Potem kolejne wizyty u coraz lepszych specjalistów, a czas leci. Moje dziecko nie miało nerek, pęcherza, w ogóle układu moczowego. Nie miało szans na życie. Mogłam czekać na naturalny poród, ale w pewnym momencie miałam już tak mało wód płodowych, że zaczęło być to niebezpieczne dla mnie. Przepraszam z góry za makabryczną wizję, ale widzę, że ograniczenie niektórych osób nie pozwoli im zrozumieć sytuacji bez tego.Otóż bez wód płodowych dziecko w macicy wygląda jak w opakowaniu próżniowym. Normalnie powinno nastąpić poronienie (dlatego przebija się pęcherz płodowy chcąc przyspieszyć poród),ale w patologicznej sytuacji nie musi się tak zdarzyć. W każdym razie, gdybym nie przerwałabym tej ciąży w tamtym czasie,w najlepszym przypadku usunięto by mi dziecko operacyjnie razem z macicą. To, że nie mogłabym mieć więcej dziec***ewnie nie przekona nawiedzonych obrończyń życia,bo "przecież mogę adoptować". Ale czy według nich, mam prawo narażać swoje życie, narażać swojego starszego syna (który miał wtedy 2 lata) na życie bez matki, po to, żeby urodzić dziecko,które nie ma szans na przeżycie? Kto nie stanął przed takimi dylematami ten naprawdę nie ma pojęcia o czym pisze. Jeżeli u płodu stwierdza się wady,które zagrażają śmiercią jeszcze w życiu płodowym to donoszenie takiej ciąży, nawet przy normalnej ilości wód płodowych,to narażanie życia matki. A co, jeśli ta matka ma już małe dzieci? Wolno jej wtedy ryzykować? Świat nie jest czarno-biały, jak się niektórym wydaje. CZY MOŻESZ SIĘ ZE MNA SKONTAKTOWAĆ? JESTEM W TEJ SAMEJ SYTUACJI CO TY, ZA TYDZIEŃ MAM ZABIEG przann@tlen.pl