Boje się jej

Boję się uczucia do niej, kocham ją i nic już na to nie poradzę. Zawładnęła moim sercem tak że dosłownie nic poza nią się nie liczy, myślę o niej 24h na dobę i żadna dosłownie żadna inna dziewczyna mnie nie interesuje. Niestety nie jesteśmy razem i w tym problem. Jesteśmy co najwyżej znajomymi. I choć wiem że coś jest na rzeczy nie tylko z mojej strony, niczego nie mogę być pewien. Boję się że zrobię coś głupiego, boję się odrzucenia, boję się że ją stracę w jakiś sposób lub ona znajdzie kogoś innego. Po prostu nie mogę wyobrazić sobie nawet takiej sytuacji i tego jak bym się czuł. Tkwię w takiej sytuacji i chociaż staram się posuwać na przód myślę że to za mało. Z drugiej strony pójście na żywioł może być jeszcze gorsze. Nie wiem co zrobić...........

boje sie jego

Twój wybór Twoje życie ! :)

Poimprezować nie, pogadać w spokoju bez tłumu ludzi rzadko ale zdarza się.

Skoro z obydwóch stron jest jakaś siła przyciągania to porzuć niepotrzebny lęk i porozmawiaj z nią.Podobno Święta to czas cudów:)

Chciałabym,żeby ktoś o mnie tak myślał.

Zbierałem się na poważną rozmowę jakiś czas, szukałem odpowiedniego momentu ale w końcu wyszła i tak jakaś luźna gadka o czymś innym i nie chciałem już zmieniać tematu. I tak cieszyłem się po prostu z jej obecności i nie chciałem tego psuć. Tak właśnie się czuje, chce mieć ją blisko przy sobie i nie chce od razu prosto z mostu walić do niej by jej nie odstraszyć. Z drugiej strony nie wiem za bardzo jak w subtelny i naturalny sposób wszystko rozegrać aby nie zostać w strefie tylko kolegi/przyjaciela.

Nie bój się, baby są proste jak konstrukcja cepa, powiedz co i jak i czekaj na pozytywną reakcje.

syny bufu zamknij mordę

Ile razy mam powtarzać że ja to nie on?! Ja jestem dziewczyną.

odczytaj jej mowę ciała, to jak się zachowuje w stosunku do ciebie i wszystko będziesz wiedział czy masz szanse.

Wszystko wskazuje na to że nie jestem jej obojętny, radość, spojrzenia, gesty. Nie jakieś przesadne ale subtelne są :)

a jakie to sa subtelne :)

może ona też sobie temat wbiła do głowy i zastanawia się jak ruszyć z miejsca?:) A skoro są takie sygnały z jej strony, to nie masz co się jej bać. Przeciż nie musisz od razu na randkę umawiać. Ważne żeby mieć jak najwięcej powodów do rozmowy a dalej jakoś samo się zadzieje. Kiedyś byłam w takiej sytuacji z klegą, rozmowa o sporcie ble...ble... i weszliśmy na temat łyżew. j powiedzialm, że dawno nie jeździłam. On, że też nie i się umówiliśmy. Nic z tego nie wyszło co prawda,ale u Ciebie może być pozytywniej.

nie dowiemy sie jak i co dobranoc :)

Subtelne to takie które ta druga osoba w jakiś sposób ukrywa ale i tak je widać :) Mam na myśli zerkanie gdy ja nie patrze, sprawdzanie czy ja patrze jeśli ona robi coś co przyciąga uwagę, poprawianie włosów, ubrań gdy się pojawiam itp...

a gdzie sie pojawiasz :D

a Ty pracujesz w ochronie na monitoringu ::P

Heh, mam to samo, ale jestem w nieco gorszym położeniu, bo nie mam możliwości bliższego poznania. Jestem zdania, że podejściem do niej na ulicy tylko się ośmieszę i tkwię w martwym punkcie, a naprawdę mało która dziewczyna mi imponuje i się podoba, a ta po prostu jest bliska ideału, właśnie tak wyobrażam sobie kobietę życia ;(

to ładnie :) musi być niezła ...@

poprawianie włosów ,zerkanie czy patrzy czy nie..to mizianie? ? dla mnie np zupełnie niee

Czy niezła, wydaje mi się że nie dla wszystkich, długowłosa blond w okularkach z sympatyczną buźką, wygląda na bardzo ciepłą i miłą dziewczynę, nieco taką szarą myszkę nieśmiałą, moim kumplom co prawda się raczej średnio podoba, dla mnie jest marzeniem.

nie moje guście

i dobrze ;), ale kurczę cały czas myślę jak tu skrzyżować nasze drogi, wiem gdzie się uczy, wiem jak się nazywa, gdzie mieszka, wiem gdzie co jakiś czas mogę ją spotkać, ale nie mam pomysłów jak to zrobić aby się z nią zapoznać, a zależy mi bardzo więc nie chciałbym tego spalić.

To mamy dwie różne sprawy, Ty musisz swoją najpierw poznać :) Najgorsze jest to że fajnie spędza się z nią czas i rozmawia a jedną rozmową tak na prawdę można zepsuć wszystko :(

Mnie też tak wzięło tyle że jestem kobietą i chodzi o kolegę mojego męża. Niedawno w sumie poznałam go lepiej i przepadłam. On na pewno to widzi, bo się często z nim kontaktuję, jak się widzimy wlepiem wzrok w jego oczy, jak staje blisko, a jeszcze gorzej, jak mnie dotyka to głos mi się zmienia, gadam głupoty i się tak jakby rozleniwiam, cieszę się na jego widok jak dzieciak itp. Nie ma chwili, żebym o nim nie myślała, wariuję. Obym nie zrobiła jakiejś głupoty, już się łapię na tym, że zaczynam kombinować, co zrobić żeby mieć z godzinę sam na sam.

ja mam podobnie i pewnie też po mnie to widać a zachowuję się jak kretynka jak go widzę. Właściwie nie wiem jak się zachować, chcę wypaść dobrze a wychodzi jak wychodzi:O

No i też tak jak Ty autorze boję się, że zrobię coś nie tak i go stracę, a tego bym nie zniosła. A Wy jesteście wolni, działaj działaj, na pewno niczego nie wyznawaj, słowa sobie daruj, postaw na czyny i bądź cierpliwy. Nie warto niczego przyspieszać na siłę, warto się lepiej poznać najpierw, by potem nie było dziwnych nadinterpretacji. Chodzi mi o syt. np. piszesz do niej smsa, a ona nie odpisuje parę godzin, Ty myślisz, że ma Cię dość, a gdybyś ją lepiej znał wiedziałbyś, że nic z tych rzeczy tylko po prostu czasem tak ma. O.

Najlepiej byłoby zachowywać się naturalnie, ale żeby tak się dało to oni musieliby być nam obojętni.

jesli autorze chcesz ruszyc z miejsca musisz zebrac sie na odwagę i rozmawiac z nią otwarcie , inaczej niczego sie nie dowiesz