czy taki mężczyzna jest warty związku

owszem masaż tak. A kolacji romantycznej nie bo on raz nie doceni dwa nie ma jak bo kuchnia wspólna z salonem a w naszej sypialni nie ma na nic miejsca. A on czemu nic zrobić nie może?

Mówisz, że od pół roku nie wychodzi, a jak było wcześniej, przez pierwsze dwa lata związku? Chodzi mi nie tylko o wychodzenie, tylko o całokształt. Wtedy też przecież pracował.

Mówisz, że od pół roku nie wychodzi, a jak było wcześniej, przez pierwsze dwa lata związku? Chodzi mi nie tylko o wychodzenie, tylko o całokształt. Wtedy też przecież pracował.

Jejku masaż przecież Ty jemu zrobisz, a on Tobie. Przecież mówisz, że gotuje, zatem skoro nie ma problemu z gotowaniem obiadu to kolację też możecie przygotować wspólnie. Tam gdzie jecie obiad ustawić 2 głupie świeczki, parę płatków róż, dwa kieliszki od wina i bach kolacja gotowa. Widzę, że ty wszędzie się doszukasz problemów, zamiast coś zrobić, wyjść z inicjatywą. On nie wychodzi to może Ty wyjdź, potem mu proponując powtórkę. Chyba się idealnie dobraliście, bo Ty też wszystkie rady negujesz i nic Ci się nie chce. Niestety nic z nieba nie spadnie, jak będziesz czekać na gotowe, wtedy pewnie on by tutaj pisał, że nic nie robisz.

Mówisz, że od pół roku nie wychodzi, a jak było wcześniej, przez pierwsze dwa lata związku? Chodzi mi nie tylko o wychodzenie, tylko o całokształt. Wtedy też przecież pracował.

Mówisz, że od pół roku nie wychodzi, a jak było wcześniej, przez pierwsze dwa lata związku? Chodzi mi nie tylko o wychodzenie, tylko o całokształt. Wtedy też przecież pracował.

jak sobie wzięłaś starego dziada roochacza, którego była zona nie chciała bo już miała dość nieroba co tylko siedzi na necie i po rn ole ogląda (bo nie wierzę w tą zdradę żony...), to teraz się męcz.

Współczuję autorce. Znam to z autopsji. Mój mąż zrobił się podobny. Nic tylko po pracy by spał i siedział przed komputerem grając w durne gierki. Nasze wspólne życie towarzyskie umarło, odmawia zaproszeń od znajomych a i potrafi siąść do tych swoich gier kiedy mamy gości. Córce też nie poświęca zbyt wiele czasu, nie wspominając o mnie. O coś poproszony, owszem zrobi, ale zanim się do tego zabierze może minąć i nawet godzina. Bo wiadomo komp ważniejszy. Z własnej inicjatywy - kompletnie nic. Porażka!