czy Wasi mężowie partnerzy są

gościu, lekarzem nie jestem, ale chyba czekają Cię wrzody...

ja tam wole rzcić "mięsem" niż 2dni się nie odzywać:) A w temacie- szarmanckość mojego mężczyzny polega na tym, ze czasem kupi mi kwiaty bez okazji i wreczy z hasłem" a bo ja Cie tak kocham", przepuści w drzwiach, drzwi w aucie otwierał tylko jak byłam w ciąży- ba pod koniec mnie z tego auta "wytaszczał" :) Generalnie fajny z niego facet- ale czy jakis wielki gentelman? Chyba nie, taki normalny. A synkiem zajmował sie i zajmuje czesto lepiej niz ja- ma wiecej cierpliwosci, jest bardziej kreatywny.

przecież każdy ma swoją własną granicę wytrzymałości, czasem powiesz "ale koszmar. strasznie się zdenerwowałam." a czasem wystarczy ja p******ę, i nikogo tym raczej nie skrzywdzisz.

Ja bym proponowała z zapoznaniem się ze znaczeniem słowa "sarkazm". Led - znam :D Świetny jest!! "To był przypadek, mamusia akurat machnęła ręką" :D:D Dobra, ja się zmywam z tematu, póki znowu nie powiem jednego słowa za dużo, tak jak Jak Dbasz zauważyła :D Podsumowując temat: w większości nasi mężczyźni są szarmanccy, ale mają (podobnie jak i my) problem z kontrolowaniem swoich emocji, w związku z czym mamy dobrze zaopatrzone apteczki :D

Mogą se pójść pobiegać (przy okazji zrobią coś dla zdrowia) albo na spacer. Jak zrobią rundę po osiedlu i przemyślą swoje zachowanie i zachowanie drugiej osoby to mogą pogadać jak ludzie, a nie szarpać się o byle g***o i stresować pozostałych domowników. Bez przesady. Mówimy przecież o dorosłych (rzekomo dojrzałych) ludziach.

No i co wy macie z tym nieodzywaniem? Co wy dzieci jesteście? Nie umiecie niczego wypośrodkować. Według was jak jest jakiś problem to albo się trzeba zwyklinać, albo nie odzywać. A to już nie można pogadać jak ludzie? Weźcie się zastanówcie.

mogą se pójść pobiegać? chyba i ja i Ty jesteśmy ze zaboru austyjackiego :) ja też idę se coś porobić :)

no nie, czasem człowiek jest zbyt zdenerwowany, zeby spokojnie rozmawiac. I rzuci jakas k****, wole tak niz fochy.

nie, nie mówiMY. my mówimy o tym, że dajesz czasem sama do siebie upust emocji-negatywnej, takiej jak złość. a nie że drzesz japę używając przy tym łaciny, coś jak natalia boska na cenzurowanym ;)

zresztą, temat jest inny, proszę o tym pamiętać! :P

Jak ktoś nie jest z głębokiej wioski to 'biegacze' nie są u niego niecodziennym widokiem i nikt nie będzie się gapił jak na kosmitę. Przecież dziś kupę ludzi uprawia jogging na ulicach nawet w małych miastach. Nie wiem do czego pijesz. Chyba faktycznie jesteśmy z 2 skrajnie różnych środowisk.

(To 'se' było celowe.)

ło jezu, gość, Led miała chyba na mysli forme "se"- poprawna to "sobie". Znaczy ja to tak zinterpretowałam- bo też jestem z zaboru aus. A wiecie, ze mnie akurat otwieranie drzwi w samochodzie troche smieszy?:) Zwyczaj chyba się wziął z tego, ze kiedys nie bylo central zamków.

ale ja nie wiem o co teraz chodzi? ja mówię 'se' i wychodzę na pole, w domu mam pantofle i sama też biegam. coś mnie zaćmiło, czy mnie nie zrozumiałaś? :)

Se mówi się w całej PL. Potocznie, tj. Nie wiem o co wam chodzi z tym zaborem. Nie ważne. Nie mam zamiaru dłużej już wałkować tego offtopa ale mam nadzieję, że niektórym z was da trochę do myślenia, że poza a) milczeniem/fochem i b) klęciem i waleniem pięściami, jest jeszcze alternatywa c). Jaka? Nie będę się już powtarzać. Jak się nie nauczycie od początku komunikować i załatwiać automatycznie nieporozumień w cywilizowany sposób, to tym bardziej nic nie zmienicie na stare lata. Pytanie tylko po kij się tak maltretować i jeździć po sobie do 70-tki albo bawić się w ciche dni? Dziecinada.

jakoś moi rodzice nie wyglądają na nieszczęśliwych, umęczonych swoją wybuchowością staruszków... ale fajnie, że udało się duskutować kulturalnie i żadna z nas drugiej nie obrażała. to rzadkość na kafeterii :) pozdrawiam!

Taa, tylko po co sobie na starość podnosić ciśnienie. Mało to człowiek ma wtedy innych problemów na głowie? Szkoda zdrowia i czasu na humory i popisy. Pozdrawiam również. :)

W 300% - przede wszystkim wobec mnie, ale również wobec innych kobiet i w ogóle wszystkich ludzi. Zdecydowanie czuję się jak dama - w ogóle Mąż jest najlepszym co mnie w życiu spotkało, również pod względem bycia gentlemanem.