Ojciec alkoholik

okej to napisz na ten: monisiia_xd@tlen.pl

pije bo chce i w*********ć k***y niedomyte bo wyj***e w ryj

mam tak samo mój tata siedzi na swoim fotelu i tylko pije dzieje się tak już od wielu lat brat ma takie same podejście co twój, że jak cos to daj znać. Mam jeszcze dwie młodsze siostry i wiele lat przyglądałam się biernie na to co on robi jak krzyczy, poniża mamę czy nas bije. kiedy mu się stawiałam wywalał mnie z domu. Teraz mam 18 lat i już nie umiem się tylko przyglądać, jak uderzy mamę czy rodzeństwo dzwonie na policje ale oni przyjeżdżają i nic nie robią a on pije dalej. Masz szczęście że udało ci się od tego oderwać ja niestety nie mogę bo muszę chronić siostry i nie mogę ich zostawić. A jeśli chodzi o chłopaków przez dłuższy czas porównywałam wszystkich do taty, aż w końcu zrozumiałam że nie każdy taki musi być.

Policja nic nie robi? Jak jak mnie uderzy i np. zadzwoniła to go na izbę zabrali i wrócił następnego dnia.

dzwoniłam wiele razy ale oni nic nie robią. Mój ojciec potrafi grać i jak przyjeżdżają to udaje grzecznego spokojnego człowieka a wystarczy że wyjdą to się zaczyna. więc czasem już nie ma sensu dzwonić

Skoro są interwencje policji,to ojciec powinien mieć założoną "niebieską kartę";czy ma coś takiego?

niestety nie mama za bardzo się go boi. Jak dzwonie to czasem jest na mnie zła. A taką kartę gdzie można założyć ??

A co robi twoja mama jak przyjeżdża policja?

mama jak widzi policje to chowa się do szafy albo do łazienki i udaje że jej nie ma

opowiada co on robi, ale on przekręca to wszystko że my zmyślamy że się na niego uwzięliśmy.

moj oicjiec tez byl taki. juz nie zyje. alkohol go zniszczyl.

moja ciocia i dziadek też z tego powodu zmarli. I wiem że nie powinnam tak myśleć bo to mój ojciec ale czadem chciała bym aby skończył jak oni, żeby był spokój

Taką kartę się zakłada jak chociaż raz zadzwoniłaś na policję na niego i była interwencja. A policja kiedy przychodzi do twojego domu i zastaje go pijanego który się awanturuje powinna go zabrać na izbę.

ale nie zabierają siedzi dalej i z nas się śmieje że jesteśmy naiwni że policja coś zrobi.

To dziwne, że nic nie robią, są jeszcze bezpieczne telefony czy jakoś tak oni też pomagają w takich sytuacjach

to musicie policiji powiedziec ze jest agreswyny bije was i go wkoncu powinie na izbe.

mam nadzieje że następnym razem to zadziała

Taką kartę,z tego co mi wiadomo,zakłada dzielnicowy.Jak tylko będzie kolejna interwencja,to powiedz policjantom że chcesz żeby ojcu założono "niebieską kartę" i nich C***owiedzą jak to formalnie załatwić.Wiem,że normalni policjanci w czasie interwencji pytają czy delikwent ma założoną 'nk' a jeśli nie ma,to informują jak to zrobić.

nic nie mówili, o nic się nie pytali takiego. ale ja jako córka nie mogę co nie? ,musi mama

Jeśli jesteś pełnoletnia,to na pewno możesz.

to ok dzięki za radę i będę coś próbowała z tym zrobić. a co daje takie założenie karty??

po ilus tam interwencjach bedzie mialsprawe w sadzie.

sprawa na pewno będzie bo jakiś sąsiad poszedł do szkoły młodszej siostry i powiedział co się dzieje u nas a tamci skierowali sprawę do sądu. tylko tez dochodzi strach czy nie zabiorą tych dwóch sióstr do jakiegoś domu dziecka przez to

Moj ojciec pił , całe szczęście ze na spokojnie i wesoło zawsze lubił śpiewać a miał piekny głos . Teraz już nie żyje od kilku lat , matka zawsze robiła awantaże jak ojciec popil dlatego zawsze to ukrywałam i mylam kieliszki i sprzatalam po libacji zeby było ok jak matka wróci z 2 zmiany:)

hej, ja w podobnym wieku co autorka, ojciec pił odkąd pamiętam, wieczne awantury w domu, nieprzytomny, nieraz poobijany przychodził do domu, do tego był surowym ojcem i darł się na mnie i na rodzeństwo ile wlezie o byle co. Czasem miał dobry humor, ale zdarzało się to rzadko. Przepijał mnóstwo kasy, aż popadliśmy w masakryczne długi, do dzisiaj się ciągną a on od kilku już nie żyje. Momentami nienawidziłam go z całego serca, poza tym notorycznie się go bałam, chociaż uderzył mnie może raz i to nie jakoś dotkliwie, normalnie. Jednak okropnie się go bałam bo po prostu taką rozsiewał atmosferę i w gruncie rzeczy nie wiadomo było nigdy, do czego jest zdolny. Ale teraz patrząc wstecz próbuję zrozumieć, żałuję, że kiedy żył, a ja byłam młodsza, nie pojmowałam specyfiki tej choroby i tego, że on po prostu miał taki a nie inny charakter i nie potrafił normalnie okazywać uczuć. Zresztą w domu w ogóle raczej nie było typowego okazywania uczuć, ale to oddzielny temat. Wtedy stresowałam się przed znajomymi i ukrywałam oczywiście fakt jego pijaństwa, prawie nikogo nie zapraszałam do domu, żeby nie wstydzić się potem jak coś odwali. A i tak się za niego nieraz wstydu najadłam i rodzeństwo tak samo. Ogólnie moje dzieciństwo byłoby świetnym okresem, gdyby nie on i jego akcje, no i może bieda przez tą przepijaną kasę, ale to akurat aż tak mi nie przeszkadzało, bo mama dobrze mnie wychowała i od dziecka wiedziałam, że są rzeczy ważniejsze niż pieniądze, fajne ciuchy i gadżety. No ale co do ojca to nigdy wcześniej ani potem nie zdarzyło mi się czuć takiego wstrętu i nienawiści do jednej osoby, to się zresztą zmieniało jak już dorastałam i więcej rozumiałam. A teraz cóż.. Jego już nie ma, a ja niby ruszam dalej, ale wciąż wracam do przeszłości, mam kilka klasycznych cech DDA i zbieram się w sobie, żeby iść na terapię. Jakoś nie mogę mimo wszystko pozbyć się poczucia winy, że miałam do niego takie a nie inne podejście, że nie potrafiłam go kiedyś zrozumieć, że może, może, jakbym to umiała, ja i parę innych osób, to on tak łatwo nie poddałby się i jeszcze parę lat by pożył (był chory już jakiś czas). Także wiem co przeżywają osoby tu piszące i muszę powiedzieć, że mimo wszystko trzeba starać się zrozumieć chorobę, jaką jest alkoholizm, bo to pomaga właściwie obchodzić się z chorym, a przede wszystkim zamienia w głowie potwora w ofiarę. Wstydzić się wstydzicie i będziecie, ale za każdym razem wtedy pomyślcie, że wśród waszych kolegów i koleżanek znalazłoby się kilkoro takich, którzy mają podobne problemy. Szacuje się, że co czwarty dorosły Polak jest alkoholikiem(!). Także nie czujcie się gorsi, mieliśmy po prostu pecha, że nasze rodziny akurat spotkało to paskudne uzależnienie. I lepiej nie nienawidzić do szpiku tego rodzica, który w to popadł, dla niego to też nie jest łatwe, trzeba spojrzeć jego oczami, zanim będzie za późno. No a przede wszystkim, trzeba taką osobę skłonić do leczenia, bo są małe szanse żeby pokonać alkoholizm bez pomocy specjalistycznej.

Ja wiem, że to jest choroba i mój ojciec nie potrafi sobie poradzić. Wpadł w myślę dla tego że nigdy nie był dobrze traktowany przez swoją matkę nigdy go nie odwiedza i często krytykuje. Pracuje na zmiany i w końcu nie dał rady a alkohol daję tą chwilę zapomnienia w której nie musi o tym myśleć. Tylko tak w padł w nałóg i ma kolejny problem